Duygularını yönetememek ne kötü,
Aykırılaşmış aşkların son demlerini taşıyan cılız bir bedende...
Konuşamamak ne kötü,
Binlerce kelime yığılırken dağarcığına
Ölümü bekleyen bir mahkumun dilinde...
Sevdiğinin yabancılaşmış suretine bakmak ne kötü,
Yalnız ve yağmurlu bir sessizlikte...
Nefes alamamak ne kötü,
Aslını bulamadığın, aslında kimselerde ise...
Buruk bir kalple,
Sadece onun hayaliyle,
Başucundaki tek bir ümitle;
Keşke yine sevebilsek böyle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gören Körler
PoetryGüneş kadar kızgın yüreğim, gece kadar ıssız... Rüya kadar gerçek hayat, hayaller kadar imkansız... Ölüm kadar zor ayrılık, ölüm kadar kurtuluş...
