Ufacık bi umut değil miydi bizi hayata bağlayan?
Ve bizi o umuda tutunduran, avuç içine sığabilen bir kalp değil mi?
O kalbi yaşanabilir kılıp, küçücük hacminde kocaman bir aşkı barındıran...
Evet, bunların hepsini yapan!
Bir de sonrasında ardına bile bakmadan yokolan,
Herşeyi yakıp yıkan...
Birini de alçakça yarı yolda bırakan o değil mi?
Birini beklemeye mahkum,
Birini nefretle sevmeye mecbur bırakan...
Birini; aslında hiçbir şey yapan
O, değil mi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gören Körler
Thơ caGüneş kadar kızgın yüreğim, gece kadar ıssız... Rüya kadar gerçek hayat, hayaller kadar imkansız... Ölüm kadar zor ayrılık, ölüm kadar kurtuluş...
