Bu koku, sert
Çok sert, öyle ki bir anda içimi ürpertiyor
Kan bu, eminim
Çünkü ellerime damlıyor
Alt üst olmuş beynim adeta bulanıyor
Ve gittikçe artan tedirginlik hissi...
Bu beni çıkmaz bir buhrana sürüklüyor
Belki de olan biten herşeyin sonucu,
İçinde bulunduğum bu salt duygudur Yahut olmaya devam eden onlarca şey,
Kaygılarımın bana bir oyunudur...
Avuçlarımdan akıp giden o sıvıyı hissedebiliyorum.
Sanki bana acı çektiğimi hissettirmek için üstün bir çaba harcıyor
Sonrasında perdenin arkasından bir adamın darmadağın silueti karşılıyor
Resmetmek elbette ki mümkün,
Gözlerim bu şaranbolde bir şeyler izlemeye cesaret ederse tabii...
Kirpiklerim birbirine değiyor
Ağlamaklı olmuş gözbebeklerim,
Akan kana eşlik ediyor
Sol avucumda atan kalbimse ,
Adeta birinin öldüğünü fısıldıyor...
Aynada, sanki büyük bir acıyla harmanlanmış o cesedi görüyorum
Üstü başı kırmızıyla yağmalanmış
Ve saçları dağılmış...
Tahta çerçeveli camdan öylece yağmur damlalarını izleyen küçük bir arap kızı,
Bilsin ki; gecenin çocukları anıyor her oyunda adını
Çınlayacak her seferinde kulakları!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gören Körler
Thơ caGüneş kadar kızgın yüreğim, gece kadar ıssız... Rüya kadar gerçek hayat, hayaller kadar imkansız... Ölüm kadar zor ayrılık, ölüm kadar kurtuluş...
