Göz yaşı dindirmez içindeki kor ateşi
Göz yaşı dindirir de, döndürmez gidip de dönmeyenleri
Göz yaşı söndürür çoğu yangını, ama unutturamaz terkedilişleri...
Hayat acılarla öğretir bazı şeyleri
Aşk özlemi tattırır
Umut kurumuş bir çiçeğin tekrar yeşermesi kadar imkansız...
Bakarsın bazen boşluklar bile boşluk içinde belirir gözüne
Gördüğün her şey onu hatırlatır
Kokusunu kazımıştım oysa ki aklıma
Bir daha nefes almama yemini etmiştim
Şimdi de kendim kendime ihanet eder oldum
Hani unutmak yoktu?
Hani birleşecekti yollarımız...
Sen benden geçip gitmişsin
Ama ben bu yolda tek yürümeye alışkın değilim
Kim tutacak ellerimi bu karanlıkta?
Kim soracak üşüyüp üşümediğimi?
Ben sensiz ısınamam ki
Ellerin olmadan yapamam
Gözlerin olmadan dinmez bu yaşlar
Sahibini arar bu boş bakışlar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gören Körler
PuisiGüneş kadar kızgın yüreğim, gece kadar ıssız... Rüya kadar gerçek hayat, hayaller kadar imkansız... Ölüm kadar zor ayrılık, ölüm kadar kurtuluş...
