SINAV ÇETESİ

4.BÖLÜM

10 oy 30 yorum = yeni bölüm

Keyifli okumalar..

&&&&&

Kartal gözlerini bana çevirdi. "Yakalanmayacağız. Normal bir çevirme sadece. Şimdi sakin ol ve beni dinle."

Derin bir nefes alıp sakin olmaya çalışarak başımı salladım.

"Sen benim sevgilimsin. Zeki hoca da senin baban-"

"Zeki hoca niye benim babam oluyor ya. Senin baban olsun."

Kartal göz devirip "Mantıklı olan bu. Sevgilimin babasıyla tanışmak için bir mekana gittik. Kayınpederim fazla içince sizi evinize benim bırakmam gerekti. Tamam mı? Anladın değil mi?"

"Tamam. Anladım."

Kartal arabayı yavaşlatıp "Ses çıkarmayın!" diyerek bagajdaki Altay ve Bulut'a seslendi. Polisler sırayla arabalara geldi. Sıra bize gelince genç bir polis arabayı inceleyip "Ehliyet, ruhsat lütfen." Dedi.

Kartal ehliyetini cüzdanından çıkarıp bana döndü.

"Ruhsat torpido da olmalı. Polis Bey'e verir misin sevgilim?"

"Tamam canım."

Hızla torpidodan ruhsatı çıkarıp Polis Bey'e uzattım. Genç polisin gözü arkada yatan Zeki hocaya kaydı. Hızla atılıp "Kendisi babam olur. Biraz fazla kaçırdı." Dedim.

Polis Bey başını sallayıp ruhsat ve ehliyeti kontrol edip bize uzattı. Tam gidecekken Zeki hocanın uyanmasıyla Kartal'la birbirimize baktık.

Şimdi işimiz bitti.

"Polis? Polis Bey bunlar- Ahh... Kafam... B-Beni..."

Polis kaşlarını çatarak Zeki hocayı anlamaya çalışırken hızla "Baba bizi unuttun mu? Kızınım ben senin Kadime." dedim. Yavaşça Polis Bey'e yaklaştım. Sessizce "Sarhoş olunca hep böyle yapar. Benim kim olduğumu unutur. Hatta beni kaçırdığını bile iddia eder. Bakın birazdan kesin söyleyecek..." dedim. Ve Zeki hoca beni şaşırtmadı.

"Benim kızım yok. B-Bunlar bana bir şey yaptılar. Beni kaçırıyorlar."

Polis Bey "Allah yardım etsin." Diyerek geçmemize izin verince rahat bir nefes verebildik.

"Arabayı durdurun! Kaçırılıyorum!"

Kartal çenesinin ucuyla torpidoyu işaret etti. Torpidodaki araba parfümü şişesini elime alıp arkadaki polislere kaçırıldığını iddia eden Zeki hocanın kafasında kırdım.

"Yine mi?!" Diyerek koltuğa yığıldı.

"Senden korkmaya başladım." Diyen Kartal'a göz devirdim.

"Zor durumda kalınca beynim yalan üretme de bir numaradır."

"Fark ettim." Diyerek hafifçe güldü. Araba bir süre sonra lüks bir villanın önünde durdu.

İfadesiz bir sesle "Geldik." Deyince gözlerimle evi yiyiyordum.

Bagajı açmamızla birbirlerine sarılarak hareketsiz, gözleri kapalı Altay ve Bulut'u görmemle nefessiz kalarak öldüklerini düşündüm. Ta ki Bulut'un hayvan gibi horlamasını duyana kadar.

Kartal, omuzlarından sarsarak onları uyandırdı.

"Kalkın geldik!"

Altay gözlerini hızla açıp çığlık atarak kendini bagajdan yere attı.

"Yeriniz güzel miydi bari?" Dedim kendimi tutamayarak.

Bulut belini tutarak bagajdan çıktı. "Ne demezsin mükemmeldi." Diyerek alay geçti. "Tabii siz alay geçmeye devam edin, benimde kıçım yumuşak koltukta olsaydı ben de alay geçerdim." Diye söyleniyordu.