-WattpadRomanceTR "Romantizmin ve Komedinin Ortak Durağı" adlı okuma listesinde!-
Okulda yaptığınız en büyük çılgınlık ne olurdu?
Kopya mı?
Onun modası geçmedi mi?
Gecenin bir yarısı okula girip cevaplarınızı değiştirmeye ne dersiniz?
Ve daha fazla...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&&&&
Ona ders anlatacaktım.
Sadece ders...
Kahretsin, neden onunla yalnız olma düşüncesi bile kalbimi attırıyor ki? Sanki beni randevuya çıkarıyormuş gibi aptal misali seviniyorum.
İç sesim bu hevesimizi kırmamak için duygularımızı itiraf ederek gerçek bir randevu teklif etti.
Bende istiyordum ama duygularından emin olmadan herhangi bir atakta bulunmak istemiyordum.
Hem bence onu sevdiğimi gayet iyi belli ediyorum zaten. Gerisi de kendiliğinden gelir artık.
Dolabımı açarak gözlerimi kıyafetlerde gezdirdim. Koyu yeşil, kısa kol bir tişortü alıp altına giymek için siyah kot pantolon çıkardım ve deri ceketimi alarak üstüme giydim. Saçlarımı ise açık bırakarak düzleştirmeyi tercih etmiştim. Aynadan kendime bakıp hazır olduğuma karar verdim ve telefonumu elime alarak Kartal'a kısa bir mesaj yazdım.
Siz: "Hazırlandım. İzin alıp evden çıkacağım, konum atmayı unutma."
Telefonu da çantama yerleştirip aşağıya ilerledim. Annemler en son çay keyfi yapmakla meşgullerdi. Adımlarımı balkona ilerlettim. Tahmin ettiğim gibi hâlâ çay içiyorlardı.
Babam evde değildi, biraz önce biriyle konuşuyordu. Büyük ihtimal dışarı çıkmıştı.
Hafifçe öksürüp "Anne." Diyerek Ulaş'a nasihatler veren annemin dikkatini çekmeye çalıştım.
Gözlerini bana doğru çevirdi. "Ne oldu kız?"
Yanlarına oturup Ulaş'ı hiç görmemiş gibi yaparak konuştum. "Arkadaşlarım ders çalışmaya çağırdı. Yanlarına gidebilir miyim? Geç kalmam."
Ulaş çayına katacağı şekeri kafama fırlattı. "O zibidelerle mi çalışacaksın çirkin? Onlar ve ders?"
Kafama fırlattığı için küçük bir çığlık atmıştım. Öfkeyle "Ne yapıyorsun ya?!" Diyerek cırladım.
Annem "Bağırmayın!" Diyerek gözlerini etrafta çevirirken öfkeyle onu işaret ederek konuştum.
"Kafama şeker attı. Gidip alnından öpmemi mi bekliyorsun?"
Annem gözlerini Ulaş'a çevirdiğinde Ulaş "Bardak mı atsaydım? Kaşık mı atsaydım?" Diyerek sinir bozucu bir sakinlikle karşılık vermişti.
