SINAV ÇETESİ

15.BÖLÜM

Sınır 50 oy 100 yorum.

Keyifli okumalar ❤

&&&&

"Benim Karen, baban."

Kaşlarım çatıldı. "Bir sorun mu var?"

"Ulaş'ı aradım ama cevap vermedi. Yanında mı?"

Göz devirdim. "Hayır, benimle değil. Birazdan eve geçeceğim, seni aramasını söylerim." Dedim, ruhsuzca.

Bir kere de beni sor be baba.

Düşüncelerimle boğuşurken beklemediğim bir cevap verdi. "Ben zaten evdeyim."

"Nasıl?"

"Bugün geldim. Neyse, evde görüşürüz."

Yüzüme kapanan telefonla hâlâ aynı şekilde beklerken Bulut omzumdan sarstı. Ciddiyetle karışık bir alayla konuştu. "Ne oldu lan yelloz?"

"Babam gelmiş." Dediğimde yüzündeki küçük gülümseme yok oldu bir an. Çok geçmeden toparlandı.

"Dayım yurt dışında çalışmıyor muydu? Neden erken gelmiş?"

Ruhsuz bir sesle "Bilmiyorum." Dedim.

Kartal kaşlarını çatarak yüz ifademi izledi. "Babanla aran kötü mü?"

"Normal."

"E o zaman niye üzülüyorsun? Baban gelmiş sevinsene." Diyerek gülümsedi Altay.

"Üzümlü kekim haklı. Gülümse biraz."

Sahte bir şekilde gülümsediğimde gözlerini tutup çığlık attı. Korkuyla koluna yapıştım. "Ne oldu?! İyi misin Bulut?"

"Gözlerim!" Diyerek bağırdığında dışarıdaki neredeyse herkes bize bakıyordu. Kartal "Gözüne bir şey mi girdi?!" Diyerek Bulut'u anlamaya çalıştı.

Bulut sızlanmaya devam edince Altay kafasına yapıştırdı. "Cevap versene mal!"

Gözlerini aralayıp "Gözlerim kanıyor o nasıl gülüştür ıyy." Dediğinde Kartal ve Altay aynı anda sırtına sert bir yumruk geçirdi. Bu sefer gerçekten çığlık atmıştı.

Kendimi tutamayıp kahkaha attığımda Bulut benimle beraber gülümsedi. "Bu sefer de güzel yüzünüzde parlayan gülümsemeden gözlerim kör oldu be güzellik."

Gülümseyerek kolunun altına girdiğimde saçıma öpücük kondurup sadece benim duyabileceğim şekilde konuştu. "Güzel yüzünü asmana sebep olursa dayım demem her bir saç telini yolarım, bunu unutma."

"Babamın saçı yok ki?"

"Keldi değil mi o?"

Başımı salladığımda omuz silkti. "Sorun değil, derisini yüzerim o halde."

Ben gülümseyerek başımı göğsüne yaslayarak yürümeye başladığımda Kartal ve Altay arkamızdan ilerliyordu. Bir süre sonra evimin önüne gelmiştik.

"Sonra görüşürüz o halde."

"Görüşürüz Gamzeli." Diyerek başını salladı Kartal.

Altay ve Bulut el sallayarak arkasını döndüğü sırada annem elinde poşetlerle yanımıza ilerliyordu. Bulut annemi görünce yanına yaklaşıp elindeki poşetleri elinden aldı.

"Nasılsın yengelerin en güzeli?"

"İyidir, sen nasılsın?"

"İyi. Biliyor musun? Bugün polis bir hanımefendi bana para verdi."