My Abusive Mate [COMPLETED]

Chapter 7

Angela's POV

"Xandieee! Where are you?" nag-aalalang tanong ng batang babae.

"Xandie natatakot ako sa dilim!" sigaw na naman ng batang babae pero hindi parin lumalabas ang lalaki na tinatawag niya. They're playing hide and seek in the middle of the night and the boy hides so well.

"Xandiee naman oh! Lumabas kana! Ayaw ko nang makipag laro sayo!" naiiyak na sabi ng batang babae. Ilang minuto ang lumipas ng hindi parin lumalabas ang batang lalaki kaya napaupo nalang sya sa sahig at umiyak.

"A-akala ko pa naman, h-hindi mo a-ako iiwan. Akala ko pa naman—" hindi nya natapos ang kanyang sasabihin ng may bilang yumakap sa kanya. She already know who that person is because it's sending butterflies in her stomach. She knows that it's her Alexander.

" I'm sorry, wag ka nang umiyak. Hinding hindi kita iiwan, promise" sabi ng batang lalaki sa kanya. Humarap ang batang babae at tiningnan nya ng masama ang batang lalaki.

"bakit mo ako iniwan kanina?"

"Hindi kita iniwan, nagtatago lang ako dun sa likod ng puno oh"

"Eh bakit hindi ka lumabas nung tinatawag nakita?"

Napatawa naman ang batang lalaki at pinahiran nya ang luhang tumutulo sa mata ng batang babae.

"wag ka nang umiyak, nandito na ako oh" sabi nya at niyakap nya ang batang babae. He knows that he needs to protect this girl no matter what, because he knows that this girl is very special to him.

"Angela? Alexander? Anong ginagawa nyo dito sa labas? Gabi na oh" sabi ng Beta ng Dark Crescent Pack na si John.

"Uncle naman, date namin ito ni Angela. Don't disturb us" sabi ng batang Alexander at nag pout. Napatawa naman si Beta John sa sinabi ni Alexander.

"Kayo talaga oh, ang bata bata nyo pa para mag date" sabi ni Beta John habang umiiling.

"I-it's okay po Uncle, we love each other naman eh. Diba Xandieee?" tanong ng batang Angela. Tumango naman ang batang Alexander pero tumayo sya sa harapan ni Angela.

"Yes, I do love you but unfortunately, we need to go inside, my love, Uncle is right" sabi nya at inilahad nya ang kanyang kamay sa harapan ni Angela. Angela took it happily and they both went inside the house. Beta John chuckled due to the children's behavior and he followed them afterwards.

Agad kong iminulat ang aking mga mata dahil sa panaginip na iyon. No it's not just a dream, it's a memory. Si Alexander ang batang lalaki na iyon? P-pero paano? Bakit ngayon ko lang yun naalala?

Babangon na sana ako ng bigla akong napahiga dahil sa sakit. Bigla nalang nag flashback lahat ng mga nangyari at unti unti na namang tumutulo ang aking mga luha.

"I'm sorry"

Nabigla ako ng may biglang nagsalita sa harap ko. It's a man but I can't clearly see its face kasi madilim dito sa cell.

"N-no, its fine. I understand" sabi ko naman sa kanya. I can feel that he is slowly walking in front of me and when he get closer, I saw his face and his situation right now. It looks like he's a year older than me and I saw deep cuts in his body.

"Akala ko hindi ka na magigising" sabi nya kaya agad akong napatingin sa kanya.

"what you do mean? Ilang araw ba akong nawalan ng malay?"

"3 days" Tipid na sabi niya sa akin. I just sighed and close my eyes. I just accepted his rejection. There's no way that the mate bond will pull us together.