Multimedia "Gripin Yalnızlığın Çaresini Bulmuşlar"
°Keyifli okumalar°
××××
Karanlık hava, karanlık düşüncelerim, ruhum tamamen karanlık...
Ay ışığı altında karanlığımla yürüdüm. Beyza evin bulunduğu yerin dışında bulunan uçurma doğru.
Burasını ilk geldiğim zaman keşfetmiştim. Uçurumun kenarına geldiğimde duyduğum sesle durdum.
"Susma, sözlerin senin kadar güzel
Tenin kadar keskin olsun
Hazırım yaralanmaya
Ne fark eder
Bir sen eksik bir ben fazla
Alışmışız mutsuzluğa, mutsuzluğa inanmaya
Günahı boynuma
Bir yalan eksik, bir yalan fazla
Nasıl olsa döner dünya
İster inan, ister inanma
Yalnızlığın çaresini bulmuşlar
Korkma
Artık yokum, öldüm bizim için
En başından kendim için hazırım yaşamaya
Ne fark eder
Bir sen eksik, bir ben fazla
Bir fark var mı?
Sensizlikle yalnızlığın arasında
Günahı boynuma
Bir yalan eksik, bir yalan fazla
Nasıl olsa döner dünya
İster inan, ister inanma
Yalnızlığın çaresini bulmuşlar."
Duyduğum sese kendimi o kadar kaptırmışım ki ne şarkının bittiğini nede kayalığa oturduğumu daha yeni fark ediyordum. Kızın ağladığını fark edememiştim. Tam yanına gitmeye yeltendiğimde kızda gitmek için kalktı. Ayağa kalkarak elleriyle gözYaşlarını sildi. Yüzünü ay ışığının yansıttığı kadarıyla görebilmiştim. Ama çok net değil. Uzun saçları vardı. Kim olduğunu öğrenmek için yanına gitmeye başladım. Oda aynı anda arkasını dönüp hızla yürümeye başladı.
Sesine mest olmuştum. Onu durdurmak için çıtımı bile çıkaramıyordum. Az önce onun oturduğu yere oturdum. Ayaklarım uçurumdan sallanıyordu. Ellerimi iki yanıma yaslayarak Ay'ın parlaklığına baktım. Ay bile karanlığın içinde bulunan ışığın var olduğunun göstergesi değil miydi ?
Ellerimi toprakta gezdirirken elime gelen soğuk metalle irkildim. Elime değen metali kaldırdığımda "B" ve "G" harflerinin olduğu bir kolye olduğunu fark ettim. Belliki kızdan düşmüştü. Kolyeyi boynuma takarak yere uzandım. Ayaklarım uçurumdan aşağı sallanırken Ay'ın batışını izledim.
Kolyeyi kaldırarak inceledim. Gümüşten yapılma iki harf. Belki anne ve babasının adıdır yada kardeşi ve onun adıdır. Belkide sevgilisi vardı. Ve ona o vermişti. Sesini ilk kez duyduğum kıza...
Belkide onunda benim gibi unutamadığı kişiler vardır. Belki oda birilerinden kopartılarak buraya getirilmişti.
Ben bunları düşünürken Güneş çoktan gökyüzündeki yerini almaya başlamıştı. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp kolyeyi tişörtümün altına gizleyerek yerimden doğruldum. Hızla geldiğim yoldan geri döndüm. Kız hakkında bildığım tek şey sesini daha önce duymadığımdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SU PERİSİ
Teen Fiction"Gece'nin karanlığını aydınlatan bir peri.." ### " Sen kimsin?" diye ilk soruyu soran o olmuştu. Aslında ne kadar küçük gözüksede akılca büyük birine benziyordu. Daha cevap vermeden " seni içeri girerken gördüm. Sende mi kötü abilerdensin?" diye so...