SU PERİSİ

ACI

Keyifli okumalar...

####

Yağmurlu bir gündü,

Küçük ellerinden biri hiç tanımadığı bir adamın elini tutarken diğer elinde de en sevdiği motorunu tutuyordu.

Küçükken hep elindeki gibi bir motoru olacağını herkese hava atacağını düşünen biriydi o. Tabi hayallerini yıkan adamlar olmasaydı...

*****

Ellerimi soğuk zemine koyup güç alarak kalkmaya çalıştım. Denemem yine başarısız olmuştu. Vücümda kollarım dışında hiçbirşeyi hissetmiyordum. Yere

damlayan uğursuz sıvı biryerlerimin kanadığını farketmemi sağlıyordu. Güçlükle sırtımı yere koyarak gökyüzüne baktım. Havalar soğumaya başlıyordu. Kirazlar, şeftaliler hepsi olmuştu bile...

Şeftali derken şeftali kokulum geldi. Su bensiz ne yapıyordur şimdi...

Kesin kızarlar diye gece lambasını açmamıştır. Uyumuyor benim gelmemi bekliyordur.

Asıl bendim gecenin soğuk karanlığı, Oda soğuk gecelerimizi ısıtan yıldız...

Kollumu güç bela kaldırarak kollumdaki camı çatlamış saate baktım. Saat gece yarısını epeyce geçmişti. Tekrar kalkmayı denedim.Olmadı yapamadım.Tekrar ve tekrar denedim. Olmadı...

Kendimi tekrar soğuk zeminin üstüne bıraktım. Eğer biraz daha böle kalırsam hasta olabilirdim. Gerçi çabucak hastalanmazdım ama biraz daha soğuk zeminde

uzanırsam muhtemelen hasta olacaktım.

Kalmak için birkez daha denedim. Yanımdaki ağaçtan destek alarak ayağa kalktım.

Ağır adımlarla ıssız yolda ilerledim. Hava iyice soğumaya başlamıştı. Ve benim üstümde sadece kısa kollu tişört vardı. Ağır adımlarla ıssız orman yolunda ilerledim. Nerede olduğumu yada ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

Düşünme yeteneğimi kaybetmişim gibiydim. Kulaklarım nedensizce uğulduyordu. Nereye gittiğimi bilmeden düşe kalka ilerledim.

Vücümda kendini az çok belli eden morluk ve yaralar kollarım başta olmak üzere şimdi kendilerini fazlaca belli ediyordu. Gördüğüm şeyle azda olsa sevinmiştim. Az ilerde bir ışık yanıyordu. Ama yok denecek kadar az bir parlaklığı vardı.

Işığa git gide daha da yakınlaşıyordum. Yavaş yavaş ilerledim. Vücudum soğuktan titremeye başlamıştı halbuki ben soğuğa alışkanımdır. Açık yaralarıma vuran rüzgarı en acılı şekilde hissediyordum. Uzun zamandan sonra ilkez böyle

bir fiziksel acı yaşıyordum. Ölecekmişim gibi...

Işığa yaklaştıkça burasının küçük bir dağ evi olduğunu farkına vardım. Zili çalmak için elimi kaldırdım.

Ama tek gördüğüm yıldızsız bir karanlıktı...