Yürek Yangını'm

0.3

Merhabaaaa iyi okumalarr.
Bölüme yıldız yağdırmayı ve yorumlarınız ile güzelleştirmeyi unutmayın lütfen⭐

(Berfinden)

Hayat bazılarımıza altın tepsilerle gülerken bazılarımızın sırtından ayağını çekmez. Dikelmemize izin vermez.

Egemenle bir kitapçıya gitmiştik. Ege'm kitap alırken ben kitapçı amcanın karşısındaki fotoğrafa daldığını gördüm. Eski bir düğün fotoğrafıydı. Amcanın gençliği gibiydi siyah beyaz fotoğraftaki kişi.

"Siz misiniz bu fotoğraftaki" sohbet başlatmak istedim sadece. Onun öyle dertli durması içimdeki bir yerlere dokunmuştu.

"Evet kızım. Eşim ve ben" dedi bana bakarak. Gülümsedim. Çok güzellerdi. Belki ilerde Ege'mle bende böyle olurduk kim bilir.

"Çok güzelsiniz." dedim içimdekileri dışarı vurarak. Sanki amcanın gözleri dahada fazla hüzünlendi yüzü dalgalandı. Kendini toparlama gereği duymadan gözünden akan yaşı sildi.

"Amca ne oldu neden ağlıyorsun? " derdini unutturayım beş dakikalığına diye girdiğim yolda amcayı ağlatmıştım. Kötü hissettim.

"Eşim geldi gözümün önüne güzel kızım." dedi sadece. Derin bir iç çekti sonra.

"çok seviyorsunuz sanırım" dedim

"Fotoğrafını kitap ayracım yapacak kadar çok seviyorum hemde" amcanın dediğini o zaman anlamamıştım.

Kitap ayracı kadar sevmek ne demekti?

Şimdi daha iyi anlıyorum. O olmazsa kendi yerimi kaybederim ne anlarım ben okuduğumdan ne anlarım yaşadığımdan. Devam edemem ki. Her diğer sayfaya geçeceğim zaman nur yüzü düşer önüme heycanlanır o heycanla diğer sayfayıda okurum. Kitabın büyüsünden çok ayracın güzelliği etkiler beni. Hoş içinde sevdiğinin olduğu herşeyi sever insan.

O amcanın gözündeki hüznü, ağlayışını şimdi daha iyi anlıyorum. O amca bendim. Ayracı olan sevdiği Egemen.

Sırtımda hissettiğim acı dayanılmaz raddeye gelmişti. Kucağımdaki minik canavara daha fazla sarıldım. Babannemlerin telaşlı sesleri dedemlerin kükreyişi herşey silik silikti. Saldırı yapılmıştı. Gülümsedim dört ay sonra ilk kez bu kadar içten bu kadar coşkuyla gülümsedim.

Allah dualarımı kabul etti. Beni Ege'mle kavuşturacak.

Ne ara ayağa kalkmış olduğunu bilmediğim Eflâh elindeki silahla kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu. Gözlerine baktım.

Ege'min gözleri geldi önüme. Sonra kendisi belirdi. Mümkünmüş gibi dahada fazla gülümsedim ormanlarına bakarak. O kadar huzurlu ve mutluyum ki tarifsiz bir sevinç içindeyim.

Buralar şimdi yangın yeri
Söyle gitmenin sebebi neydi
Gözlerimi kapatsam
Yüzünü görür müyüm?

Gözlerimi kapatsam sana kavuşurum ben artık Ege'm...

(Yazardan)

Genç adam kendisine eşsiz bir gülümsemeyle ona bakan sevdiği kadından ayıramıyordu gözlerini.

'sen hep bana böyle gül ben senin için ölürüm'

Genç adam elindeki silahı dahi unutmuş büyülenmişcesine sevdiğine bakıyordu. Sevdiğinin kucağındaki küçük kız ise onu hiç hissetmediği duygulara sürüklüyordu. Küçük kız ağlayarak sevdiğine sarılmış sımsıkı. Sevdiği gülümseyerek gözlerine bakıyordu. Allahım bu nasıl bir his böyle Eflâha herşeyi unutturmuştu.