WRONG [BL]- Published Under PIP

CHAPTER 3

Ashton woke up feeling like his skull is being chopped in half, he already expected it since he drowned himself with liquor yesterday and what he wasn't expecting was waking up with his nostrils filled with the same scent of the office he entered that day before yesterday lingers his nose, it was the same scent as Tyler's—

Agad na napabukas ng mga mata n'ya si Ashton ng ma-realize kung ano ang amoy na' yon para lang mas lalong magulantang ng makita ang lalaking dahilan ng pag-iinom n'ya na mahimbing natutulog sa tabi n'ya, bumaba ang tingin ni Ashton sa braso ni Tyler na nasa ibabaw ng matigas at matibay n'yang tyan.

Ashton doesn't know why but he suddenly felt nervous— wait was he nervous? His heart is pounding so hard and fast- yes, he must be nervous, dahil hindi ganto ang magiging reaksyon n'ya kung hindi s'ya kinakabahan.

Umalon ang lalamunan n'ya nang umusog papalapit lalo sa kanya ang lalaking katabi n'ya. But why? Why is he nervous? He's a man too, they are both guys kaya bakit s'ya kinakabahan? Ashton feels like he was a frozen meat as Tyler's hand starts to move up to his covered chest. He has his t-shirt on yet he could still feel the hotness of Tylers hands as if it was directly touching the skin of his chest.

Nahigit ni Ashton ang hininga kasabay nang pagparte ng mga labi n'ya at pagpikit ng kanyang mga mata.

When darkness welcomed his sight, as he feels Tyler's hand moving, he remembered something.

"FUCKING FUCK!" Mura ni Tyler nang tumama ang ulo n'ya sa sahig ng kwarto n'ya matapos n'yang bumagsak mula sa kama dahil sa isang malakas na sipa.

Agad s'yang napabangon mula sa pagkakahiga sa sahig at nakasimangot na pinukol ng masamang tingin si Ashton na s'yang sumipa sa kanya habang hawak-hawak ang nasaktang ulo n'ya.

"What the heck is your fucking problem—." Napatigil si Tyler sa pagtatanong- pagmumura n'ya ng makita ang blangkong mga mata ng lalaking nakatitig sa pader ng kwarto n'ya habang may mga luhang tumutulo dito.

Worry immediately washed Tyler's system wiping out the pissed emotion he felt for a second seeing the man's reaction, dali-dali s'yang napatayo at sumampa ng kama para daluhan ang lalaki.

Nag-aalalang inabot ni Tyler ang pisngi ng lalaki, 'di n'ya alam kung saan nagmula o kung bakit s'ya nakakaramdam ng pag-aalala sa lalaki pero ang isa lang ang alam n'ya ibang-iba ang pag-aalalang 'yon sa pag-aalalang naramdaman n'ya noon para kay Jane ng malaman n'yang sinasaktan ito ni Hermes. Ibang iba ang paninikip ng dibdib n'ya ngayon.

"Ashton..." He whispered his name that made the man blinked twice and when Ashton opened his eyes for the third time, life is back on his eyes.

"WHY AM I HERE?" Tanong sa kanya ni Ashton habang nakayuko ito sa pagkaing kakahanda pa lang n'ya, nasa kusina sila ng penthouse n'ya sa mga oras na iyon para mag-agahan.

Hinubad muna n'ya ang apron na suot-suot n'ya bago napakamot ng kanyang matangos na ilong. "You were drunk—"

"I was drunk and? Why did you bring me here why do you care?" Ashton asked at him as the man pinned him with questionable look.

Natigilan s'ya sa tanong nito at hindi mapigilang hindi mapalunok, pakiramdam n'ya nahuli s'ya sa akto sa klase ng tanong nito, tinalikuran n'ya ang lalaki para magtimpla ng kape n'ya bago umusal ng malamig na tawa at magpanggap na wala naman talaga s'yang pakealam sa lalaki.

"I brought you here because when you saw me at the bar you just pointed at me and the bartender immediately thought you are somehow related at me and I got no choice but to bring you here." Tyler lied as he immediately felt an acid rundown his throat when those words escaped his lips.

Silence ate them for a second until Tyler finished making his coffee hindi na n'ya napigilan pang hindi lingunin ang lalaki para lang matulos sa kinatatayuan n'ya ng makitang titig na titig ito sa kanya, he didn't feel it, the man's stare he did not felt it staring at his skin but now that his eyes met Ashton's his heart is pounding so fast and heart again.

No, his heart never reacted this way before, he never felt this kind of feeling to anyone before not even on, Jane. Hindi alam ni Tyler kung pang ilang beses n'ya na itong napalunok sa mga oras na 'yon basta ang alam n'ya ay nakahinga lang s'ya ng maayos nang magbaba na ng tingin si Ashton sa pagkaing inihanda n'ya para dito. Hindi pa n'ya marerealize na hindi s'ya humihinga kung hindi pa ito nagbaba ng tingin.

Si Tyler naman ang napatitig sa lalaki, he told himself he couldn't be gay so many times, that he could swing that way but now he could actually feel himself being bended. Nagtagis ang ngipin n'ya sa biglang inis na naramdaman, naiinis s'ya sa sarili pati sa existence ng lalaki dahil kung hindi n'ya ito nakita in the first place baka, baka hindi s'ya naguguluhan ng ganito.

Sa halip na maupo sa harapan ng lalaki ay lumabas s'ya ng kusina at sa veranda ng penthouse n'ya nagkape.

ASHTON looked up the building where he went out, it was huge than the building where he lives in, walang buhay na napababa s'ya ng tingin sa kanyang paahan, hindi n'ya nagawang sumubo man lang ng pagkaing inihain ni Tyler ng iwan s'ya nito sa kusina ng mag-isa kanina.

Napabuga s'ya ng hangin bago namulsa, hindi n'ya alam kung bakit pati sa lalaki ay umaasa s'yang nag-aalala ito na baka may tao ng nag-aalala para sa kanya. Napangiti s'ya ng mapakla, ganon ba s'ya naghahanap ng taong magbibigay pansin sa kanya na pati kapwa lalaki ay hinahanapan na n'ya ng ganoong emosyon?

Napailing si Ashton, "pathetic." Bulong n'ya sa sarili bago nagsimulang humakbang papalayo ng building kung na saan ang penthouse ni Tyler ng makarinig s'ya ng mabibigat at mabibilis na yabag mula sa likuran n'ya.

Takang lumingon s'ya sa kanyang likuran para lang makita si Tyler na habol ang hiningang nakayuko at hawak ang magkabilang tuhod nito. Nagsalubong ang makakapal ny'ang kilay ng makitang ganoon pa din ang ayos ng lalaki kanina ng iwan sya nito sa kusina.

Wala itong pang itaas na damit at tanging boxer shorts na checkered ang nasa pang-ibaba nito pati ang nasa paanan nito ay ang pambahay pa din nitong tsinelas.

"Why didn't you eat?" Habol hiningang tanong sa kanya ni Tyler.

Ang pagkakakunot ng kanyang noo at pagkakasalubong ng mga kilay nya ay napalitan ng pagkagulat na ekspresyon sa tanong ng lalaki.

Did he run from his penthouse to here- outside his penthouse's building to ran after me? Because I didn't eat the food he prepared?

Out of nowhere Ashton felt his cheeks heated as his heart starting to pound crazy as if it was being drummed, Ashton smiled mockingly at the half-naked man in front of him. "Why do you care?" He asked the same question he asked a while ago.

Tyler rolled his eyes, "I dont, sayang yung pagkain"

Ashton shrugged his shoulders and without wiping off the mocking smile on his face he says, "then I'll just pay for it, para hindi sayang tapos ibigay mo na lang sa homeless people-" hindi na n'ya natapos pa ang sinasabi ng basta na lang s'ya nito hatakin pabalik sa loob ng lobby ng building dahilan ng matagumpay na ngiti sa mga labi n'ya.

"Fine I do care but I don't know why ok?! So, stop fucking asking and just fucking eat!" Tyler said with pissed tone but Ashton could see it clear—

Crystal clear on how red the man's neck and ears.

____

THENAUGHTYGRAY