BadAsh

1

Ik liep door het bos heen. Ze moest hier ergens zijn, dat wist ik zeker. Als ik haar was, zou ik hier ook gaan zitten. Ze wist te vluchten van de politie, maar niet van mij. Ik heb spijt van mijn keuze, ik had haar zelf moeten confronteren met haar daden, ookal had ik respect voor haar werk, er kon immers maar één moordenaar zijn.

Een schelle gil maakte me wakker. 'Help me! Help me dan!' Riep iemand. Ik hoorde een gemene lach. 'Niemand kan je helpen, niemand!' Die stem, die herkende ik maar al te goed. Mijn hart brak bij het horen van die stem. Het was van Isabell. Ik zag een schaduw rennen. Verward en bang. Ik liep rustig en schuilend achter bomen richting de rennende schaduw. Ik hoorde het hijgen. De persoon was bang, heel bang. Ik rende zacht mee om beter te zien wie het was. De schaduw rende een meertje in. Ik zag dat het een meisje was. Ze was in haar onderbroek en bh en ik moet zeggen, ze zag er enorm lekker uit. Ik moest mijn hormonen in bedwang houden. Ik keek nog eens goed. Het meisje zag er opgejaagt uit en keek angstig om haan heen. Alsof ze werd aangevallen door iets. Ze maakte zichzelf helemaal nat en leek zich niet bewust te zijn van de plek waar ze was. Alsof ze in een totaal andere wereld was. Er schoot me iets te binnen, dit was Isabell. Dat moest wel. Kippenvel over haar lichaam zei mij dat het water koud was. Ze keek wat ongelukkig om zich heen en stapte toen het water weer uit. Haar lichaam deed me verlangen. Ik wilde haar kussen, haar strelen, haar voelen en zeggen dat ik van haar hou. Ik wil mijn hormonen stillen maar ik moet me gedeist houden. Nu ik haar eindelijk gevonden heb, kan ik niet zomaar toeslaan. Ze begon te graven tussen twee bomen in. Er was een tekening zichtbaar vanaf boven. Ik ging omlaag en zette mezelf op de grond neer. Ik had wel wat rust verdiend. Mijn voeten deden zeer en wilden ook rust. Terwijl Isabell aan het graven was bleef ik staren naar haar. Ze was ook zo lekker! Ik had haar tekort gedaan. Ik moest wel, om haar te redden van de gevolgen. Ze heeft het zelf gedaan, maar toch, gewoon omdat ik van haar hou. Hijgend en zwetend bleef ze doorgraven. Het werdt al donker en ik werd steeds nieuwschieriger. Waarom was ze aan het graven? Ze waste haar lichaam in het water en kroop toen het gat dat ze gemaakt in. Het was schemer donker nu. Ik bereikte haar holletje en keek erin. Ze keek me aan, haar ogen groot en vol angst. Ze sloeg wild om zich heen. Grijnzend keek ik haar aan. Ze bewoog zich naar me toe en gilde. Wacht, hoe kon ze zich naar me toe bewegen, ik bedoel, ze bewoog niet eens! Ik probeerde haar op te tillen, het ging niet goed met haar. Haar ogen waren helemaal donker en het leek alsof haar pupillen haar oogwit hadden opgeslokt. Ze spartelde wild. 'Stop! Ga weg! Aah!' Riep ze uit. Ik keek haar verward aan. Ze was even stil en verloor daarna haar bewustzijn. Ze werd helemaal slap. Ik besloot haar naar een veilige plek te brengen waar ze zichzelf weer zou kunnen herpakken. Ik liep door het bos heen naar een huisje die ik lang geleden had gebouwd samen met Kay. Kay... Die klootzak. Ik had die deal nooit met hem moeten maken. Door hem vertrouwd Isabell me niet meer. Een nieuwe pijnsteek raakte mijn hart. Het was gebroken. Het was afgewezen door het meisje wat eerst van me wou houden, maar werd afgeschrikt. Ik had haar hart gebroken voor een dealtje met Kay. Nooit meer, never nooit meer dat ik die eikel ga vertrouwen! Hij had haar ingepikt! Hij had misbruik gemaakt van mijn nieuwsgierigheid! Ik Zou hem vermoorden zodra de tijd rijp is, eerst Isabell redden. Ik zag het huisje staan en liep er naar toe. Ik zocht de sleutel aan mijn sleutelbos en stak het in het slot. Ik draaide het om en liep mijn huisje binnen, legde Isabell op de bank neer en haalde een dekentje voor haar om haar warm te houden. Ze was immers in haar onderbroek en bh. Ik drukte nog snel een kusje op haar voorhoofd voor ik ook naar bed ging waar ik al snel in slaap viel.