Zacht tikte de regen op het dunne dak boven onze hoofden. Isabell lag strak tegen me aan. Ze was lekker warm en haar ademhaling deed me geruststellen. Ze was van mij. Ik liet haar van me houden zoals ik van haar hield. Ze kreunde iets en maakte zich toen los van me. Ze draaide haarzelf om en sliep geruisloos verder. Ik besloot om op te staan. Hoelaat was het? Nog vroeg tenminste. Zou ik ontbijt voor haar maken? Kan ze dat waarderen van een moordenaar? Ik zette de gedachten even van me af. Natuurlijk kon ze me waarderen zoals ik ben. Dat deed ik immers ook bij haar.
Ik liep naar de keuken, daar hebben we staan...
Juist, ik dwaal af.
Ik liep naar de keuken, glimlachend om mijn eigen humor. Wat zou ze als ontbijt willen? Een opgewarmt broodje misschien? Of een sneedje brood met een eitje erop? Met thee of warme chocolademelk? Of misschien koffie? Nee geen koffie, dat zou ze vast niet lekker vinden. 'Uhm...' Mompelde ik wat in mezelf. 'Een boterham.' Ik zocht de keukenkastjes door naar een boterham. Bruin brood, zou ze dat lusten? Vast wel. Ik maakte een sneedje bruin brood met een plakje kaas voor haar. 'Sap, sinaasappelsap.' Ik zocht wat sap op en deed het in een schoon glas. Ik deed het brood op een bordje en maakte nog een sneedje voor mezelf. Ik draaide me om, om mijn broodje aan tafel op te eten. Ik schrok van het grijnzende gezicht dat voor me stond. Isabell begon te lachen toen ze mijn betrapte blik zag. Ik voelde me rood worden, ik had tegen mezelf staan praten. 'Bedankt.' Zei ze en ze gaf me een kus. Ik glimlachte wat ongemakkelijk en pakte voor haar het bordje met het brood. 'Ga zitten lieverd.' Ze begon te giegelen. 'Lieverd.' Herhaalde ze voor haarzelf. Ik glimlachte tevreden toen ik het ontbijt voor haar neerzette. 'Nogmaals, bedankt. Lieverd.' Zei ze giegelend. Ik ging tegenover haar zitten en samen begonnen we te eten.
'We moeten weg hier.' Begon ze. Ik keek haar aan. Ze keek bang. Ik sloeg mijn arm om haar heen. 'Ik weet het.' Ze hield me stevig vast en leunde met haar hoofd op mijn borst. We stonden buiten in het bos, aan de rand van het meertje waar ik haar gevonden had. 'Deze plek maakt me gek.' Snikte ze. Haar schouders schrokten en ik voelde mijn shirt nat worden. Ze deed iets afstand en voog over mijn shirt. 'Sorry, het spijt me zo. Ik dacht niet na en nu is je shirt helemaal nat. Sorry A...' Ik liet haar niet uitpraten maar drukte een kus op haar mond. Haar tranen stopten en ze kuste mee. Haar armen om mijn lichaam deden me goed. Ik had mijn handen in haar haar.
Na een tijdje zo gestaan te hebben liepen we weer naar ons huisje terug. Ja inderdaad, ons. Ik wilde vooral niet arrogant overkomen, dus ook niet zo denken. Ookal zou niemand mijn gedachten horen, het zou me als nog arroganter maken. Het zou me misschien zelfs arroganter laten lijken vanaf de buitenkant. Toen we hand in hand aankwamen bij het huisje voelde ik dat er iets niet klopte. De voordeur was niet langer opslot terwijl ik hem zelfs dubbel had dicht gedraaid. Ik liet Isabell stoppen. Ze waren hier geweest. Ze hebben hier naar haar gezocht en zouden terug komen. 'Isa, ze zijn binnen geweest.' Zei ik zacht tegen haar. Ze rolde met haar ogen. 'Nee, zou het?' Vroeg ze met een sarcastische ondertoon. Ik lachte en schudde mijn hoofd. 'Dit is serieus hoor, stel nou dat ze terug komen?' Vroeg ik. 'Dan hebben we pech.' Zei ze serieus. Ik keek haar aan, zij keek mij aan. Ze begon te blozen en keek weg. Ze schraapte haar keel. 'Laten we spullen pakken, zodat we weg kunnen hier.' Zei ze. 'Ja, juist ja.' Mompelde ik. Ik had me verheugd op een kus, misschien iets meer dan een kus. Ze liep voor me uit naar binnen waar ze abrupt tot stilstand kwam toen ze een schot hoorde. Ik knalde tegen haar op en samen vielen we op de grond. Ze lag onder me en draaide zich om. Ze keek me aan. 'Wat doe je?' Vroeg ze met gedempte stem. Ze was zo mooi. Zo knap en zo lekker. Ik herbeleefde de seks van gister en eergister opnieuw in mijn hoofd en voelde in mijn broek iets omhoog gaan. 'Hallo-ooh.' Isabell maakte me wakker uit mijn gedachten. Ik ging van haar af. 'Wat was dat nou?' Vroeg ze toen ze overeint zat. Ik kon haar natuurlijk niet vertellen dat ik nu enorm geil was, dat ik seks wilde met haar. 'Niks, sorry. Ik was even in gedachten.' Zei ik maar. Ze giegelde. Ik voelde mijn hoofd branden. Ze wees naar mijn geslachtsdeel en begon harder te lachen. 'Krijg je een stijve wanneer je op iemand gaat liggen?' Vroeg ze lachend. 'Niet bij iedereen.' Zei ik zacht. Ze viel stil, keek me aan en begon weer te lachen. Een nieuw schot weerklonk door het bos en ons huisje. 'Shit!' Riep ik uit. Ik sprong op en haaste me naar de keuken om etenswaren te pakken. Isabell volgde me naar de keuken om te helpen met spullen pakken. Nog een schot, dwars door het raampje heen. 'Isa!' Ze zat gehurkt naast me en keek omhoog. Ze stond op maar ging meteen weer liggen toen een nieuw schot rakelings langs haar ging. Angst was van haar gezicht af te lezen en dat vond ik niet zo gek. Ze ging tijgerend door de keuken heen opweg naar de gang. Ik liep achter haar aan en tilde haar op. 'Kom, we gaan weg.' Fluisterde ik. Ze knikte. We slopen uit het huis. Ik had het eten laten liggen. Misschien konden we later terug komen maar nu, nu was het té riskant voor ons beiden.
JE LEEST
BadAsh
HorrorDeel 2 van de trilogie. Deel 1: Isabell Deel 3: Hel returns (niet voltooid) -- His name is Ashton, you better call him BadAsh. Ashton is een achttien jarige puber die nog thuis woond. Hij heeft veel verschillende karrakters. Zo is hij het ene...