BadAsh

2

Ik werd langzaam wakker van het felle licht vanaf buiten. Het eerste waar ik me zorgen over maakte was Isabell. Zou ze nog hier zijn? Zou ze me vertrouwen? Zou ze zich overgeven aan me? Zou ze, zou ze... Allerlei vragen spookten door mijn hoofd terwijl ik opstond en naar de woonkamer liep. Een knap meisje, bijna vrouw, lag op mijn bank. Haar gezicht ontspannen maar vies van het zand en modder. Haar glanzende bruine haar, mooi maar helemaal onder de klitten. Het viel me nu pas op dat ze sproetjes had in haar gezicht. Langzaam opende ze haar ogen en keek om zich heen. Ze keek me verward aan. Ze schraapte haar keel en ik had nu pas door dat ik naar haar aan het staren was. Ik begon iets te blozen. Ze wilde overeint gaan zitten. Ik hielp haar maar ze duwde me weg. 'Raak me niet aan! Wat heb je gedaan? Hoe kom ik hier?' Ratelde ze achter elkaar. Ik ging op een stoel voor haar zitten. 'Doe even rustig. Als ik je niet uit het bos had gehaald was je nu dood geweest.' Zei ik. Inderdaad. Ze was waarschijnlijk binnen de kortste keren dood gevroren. Het kon aardig koud worden in dit bos. Ik had het zelf meegemaakt. Isabell keek me aan met een blik die ik niet kon peilen. 'Hoe bedoel je? Ik werd verdomme neergestoken door een wezen met giga slagtanden en enorme klauwen!' Riep ze verontwaardigd uit. 'Dat stomme beest kun jij never nooit gedood hebben!' Ze leek ervan overtuigd. 'Isabell, ik denk dat je je dat hebt ingebeeld. Er bestaan geen reuze slagtanden en mega klauwe monsters of zoiets.' Probeerde ik kalm uit te leggen. Ze schudde nee. 'Ik heb het zelf gezien!' Nu schudde ik nee. 'Ik ben de hele tijd bij je geweest, er was niks!' Zei ik. 'Wat? Heb je me bespied?' Vroeg ze. Er klonk verbazing in haar stem. 'Niet bewust, ik was naar je op zoek en toen zag ik je toevallig langs rennen en toen ben ik je gevolgt tot je sliep om je mee te nemen, in veiligheid te brengen.' Legde ik haar kalm uit. Het was beter om rustig en kalm tegen haar te spreken. Vooral nu ik haar nog zo veel uit te leggen heb. 'Wil je wat drinken?' Vroeg ik maar. Ze knikte. 'Wat wil je? Water of iets zoets?' 'Doe maar iets zoets, misschien is dat beter.' Zei ze. Ik knikte en liep naar de keuken. Eenmaal daar ademde ik diep in en uit. Ze was zo mooi, ze had geen idee wat ze met me deed. Ik schonk wat drinken voor haar in en bracht het naar haar. Ze nam het dankbaar aan en dronk het in één teug leeg. Ik glimlachte en genoot van haar knappe gezicht. Het was een beetje rond, ze was wel duidelijk wat afgevallen. Haar botten waren duidelijk te zien en ik vond het persoonlijk niet mooi. Ik had liever een iets vollere vrouw dan een wandelend skalet. Tenzij ze er zelf niks aan kon doen natuurlijk. Ik had meestal respect voor vrouwen, tot ze me verveelden en ze me begonnen te irriteren. Isabell raakte me aan op mijn been. 'Waar denk je aan?' Vroeg ze. Wat moest ik nou zeggen? Dat ik smoor ben op haar? Dat meisjes vermoorden mijn hobby is en ik ervan geniet? Nee, dat zou geen indruk maken op haar. Dan zou ze zich niet meer veilig voelen bij me. 'Ik moet je wat vertellen.' Zei ik. Ze knikte. 'Zeg het maar.' Ik ademde even diep in en uit. 'Je moet me vergeven voor wat ik heb gedaan. Je zult het niet begrijpen maar alles wat ik heb gedaan deed ik voor jou. Ik wilde je beschermen maar eerst moest ik informatie weten te krijgen. Ook dit zul je niet geloven maar Kay heeft me informatie gegeven in ruil voor jou liefde.' Zei ik. Ze leek het wel te begrijpen. Haar schitterende blauwe ogen doorgronden de mijne en leken dwars door me heen te kijken. 'Dus je bent naar bed gegaan met Sanne om mijn hart te breken en me vervolgens verlieft te laten worden op die klootzak van een Kay?' Vroeg ze, eerder concluderend voor haarzelf. Ik knikte als bevestiging. 'Wat ben jij een lul zeg.' Ze keek me serieus aan. 'Maar wel enorm aantrekkelijk.' Zei ze glimlachend. Ik begon te lachen. Een aantrekkelijke lul was ik. 'Zal ik iets te eten voor ons maken? Ik begin wel honger te krijgen.' Ze knikte instemmend. Zij zal ook honger gekregen hebben. Ik stond op en liep naar de keuken met Isabell op mijn hielen. Eenmaal in de keuken draaide ik me naar haar om en voelde ik dat dit mijn moment was. Nu moest ik haar gaan verleiden, anders kon ik het wel schudden voor vandaag. We keken elkaar diep in de ogen aan. Ze begon iets te blozen wat haar nog aantrekkelijker maakte. Ik stapte iets dichter naar haar toe en streelde met mijn hand langs haar wang. Ik deed een plukje haar achter haar oor en bracht mijn gezicht dichter bij die van haar. Ze sloot haar ogen en ik volgde haar voorbeeld op zodra ik onze lippen elkaar voelde raken. Ze waren zacht, ondanks alles smaakten ze zoet, naar het drinken wat ik haar had gegeven. We begonnen vuriger te zoenen en raakten verstrengeld in elkaar. Ze liet me even los en keek me aan. 'Hou je echt van me?' Vroeg ze. Ik keek haar onvertwijfeld aan. 'Ja.' Ze kuste me weer en al snel waren we naakt, alleen haar blote lichaam tegen het mijne, ze stilde mijn hormonen en ik de hare.