CHAPTER SIXTEEN

58 10 54
                                    

CONNECTION

BRUCE POV

After all of what happened between the both them.Wow!Just Wow!ganon nalang kadali para sa kanya ang makipag kaibigan sa kanya?Na hindi man lang niya iniisip kung anong kahihinatnan niya sa kamay ni Keil..Like what the hell?!.

"Bruce!"napalingon ako dahil doon at hindi ko inaasahang nasa tabi ko ito at nakangiti."Kanina pa kita hinahanap bigla ka namang nawala"

"Anong ginagawa mo dito?"walang ganang tanong ko dito alam kong ipinatataka niya iyon gayumpaman ay hindi naman ito sumagot kaya naman agad akong nag alis ako ng tingin dito."I think I gotta go"

"Sandali lang"kusa akong napahinto ng sabihin niya iyon may roon sa sakin na gustong marinig ang mga sasabihin niya."Gusto lang sana kita maka usap"

"What for?"walang ganang tanong ko dito alam kong ikinagulat niya iyon.

"B-Bruce gusto ko lang sana malaman k-kung saan mo na kuha yang mga pasa at galos mo"expected ko nang itatanong niya ito kaya napabuntong hininga ako.

"Nakipag basag ulo ako"

"Ano?!"gulat niyang tanong sakin at lumapit."Ayos ka lang ba?"hinawakan pa nito ang mag kabilang pisngi ko hindi ako agad nakakilos dahil doon kitang kita ako ang pag aalala sa mga mata niya. Bahagya kong tinabig ang kamay nito palayo sa sakin."Halika gamutin natin yan"bigla ako nitong hinila pero pinigilan ko ito kaya naman taka itong lumingon sakin.

"You don't have to do this"salubong ang kilay nitong nakatingin sakin napabuntong hininga ako nang makita ko ang reaction nito.'Bakit ba sa twing makikita ko ang muka mo ay hindi ko makuhang magalit oh mainis?eto ba talaga ang epekto mo sakin?'.Pilit akong ngumitidito at saka nag patuloy."Don't worry I can handle my self"

"Pero Bruce--"

"Halika na ihahatid na kita pauwi sa inyo"hindi ko na siya hinintay na mag salita at hinatak ko na ito tungo sa kotse ko hindi ko na rin naman narinig na nag reklamo siya.

Nang makasakay ay agad kong pinaandar ang kotse.Katahimikan ang nangibabaw sa samin naiilang na rin ako kaya naman binuksan ko ang radyo ng kotse ko pero pinatay niya iyon.

"Sabihin mo.."pang basag nito sa katahimikan"Saan mo nakuha yang mga galos at pasa na iyan"deretso ang tinginin niya pero batid kong malalim ang iniisip nito.

'Ayokong dumagdag sa isipin mo kaya hanggat maari lahatng tanong ko ay iiwasan ko'

"Nag ka gulo lang sa bahay"tanging palusot ko.

"Hindi ako naniniwala sayo"nag salubong ang kilay ko dahil doon."Ihinto mo ito.."naguguluhan man ay sinunod ko ang sinabi niya."Ayoko sa lahat yung nag sisinungaling"nagulat ako ng marahan itong tumingin sakin at kitang kita ko ang mga mata niyang naluluha.

'Is she going to cry?Why?Trust issue?'

"Bruce..Kaibigan mo ako..Sabihin ko sakin kung anong nangyari sayo?!"hindi ako agad naka pag salita dahil doon.

'Kaibigan?Charm?Hanggang doon lang ba talaga ako para sayo?'

"Ayos lang ako Charm..Nag kagulo lang talaga sa bahay"gusto ko man sabihin sayo ang totoo pero hindi maari.

Natapos ang pag uusap nayun at nakarating na rin kami sa tapat ng bahay nila hindi na ako bumaba para oag buksan siya dahil kusa na itong bumama at kumaway nalang matapos nun ay umuwi na rin ako.

Maswerte ako at wala nang taong gising kung nag kataon na makita ako ni Mommy na ganito ang itsura tiyak akong mag aalala yun.

'At hindi ko yun hahayaang mangyari'

OPERATION :MEND MY  BROKEN HEART(On-going)Where stories live. Discover now