GİZEMLİ KIZ

APTAL KIZ

Hemen aşağı koştum. Benden kaçmak için pencereden atlamıştı. Lanet olsun kalbim çok hızlı atıyordu ve fazlasıyla adrenalin vardı. Korkuyordum birazda o... O şuan yerde yatıyordu. Hemen yanına gidip

-Sanem! Sanem aç gözlerini. Dedim o sırada Sanem bir kaç mırıltı çıkardı duymuyordum. Biraz başımı eğdim.

-Bacağım... Hemen kucağıma alıp arabaya götürdüm. Çocuklarda hemen yardım ettiler ve neyseki çok soru sormadılar.

********************

Gözlerimi açtığımda hastahanedeydim. Off o panikle aşağı düşmüştüm. Bacağım... Hemen başımı kaldırdım bacağıma bakmak için ama boynumda lanet birşey vardı kımıldayamıyordum. Kapı tıklatılınca gözlerimi hemen  kapattım. Eğer... Eğer Ege burdaysa mahvolurdum  beni buraya getirende oydu. Ondan gizli gitmem gerekiyordu.

*********************

Odasına girdiğimde uyuyordu. Çok yarası yoktu ama bacağı kırılmıştı. Ve  boynunada ne olur ne olmaz diye boyunluk takmışlardı. Yani ben öyle biliyordum. Odadaki sandalyelerden birine oturup başımı geriye yani duvara doğru eğdim. Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım. O sırada Sanemin o hafif çatallı sesini duydum.

-Teşekkür ederim. Hemen gözlerimi açıp dik durdum.

-Neden atladın. Başını hafif yana çevirdi.

-Atlamadım. Dedi

-Aptal Kız. Senden kaçmak için ölümü tercih ettim desene. Dedim iğneleyici ve kırılgan bir tonda.

-Hayır. Düştüm. Dedi

-Nasıl düştün?

-Ben sadece camdan bakmıştım o telaşla sonrası ise zaten benim yerle buluşmam. Dedi durdu nefes aldı. Benimle konuşamıyordu. Neden beni istemiyordu.

-Beni neden istemiyorsun? Dedim gözlerini kapattı.

-Tek isteğim. Sadece soru sormadan beni yargılamadan düşüncelerime saygı duyman. Ben senin hiçbir şeyin değilim olamam. İstemiyorum ne seni ne başkasını ben yalnız daha iyiyim. Anla. Beni en azından sen anla. Dedi ah! Ağlıyordu. Keşke... Keşke Sanemin iç dünaysıyla ilgili en ufak fikrim olsa. Bundan sonra tek hedefim Sanemin iç dünyası.

-Ben sadece canımın istediklerini yaparım. Senin dediklerini canım istemiyor.

-Git kendine başka bir eğlence bul! Dedi sonra canı acımış olucak ki.

-Ah! Lanet olası yara! Sende defol!!

-Sanmıyorum. Diyip uyumaya devam ettim. Bir süre sonra onun sesini duymuştum.

-Peki ya gecenin içinde kaybolduğunda ve yalnız kaldığında seni kim kurtaracak karanlıktan? Peki ya benim karanlığım. Ah! Sen asla buna alışamazsın. Bir çevren var. Bir ailen. Dostların. Onları yalnız bırakma.

-Yalnız bırakmıycam onlarıda senide.

-Ah! Sanmıyorum. Benim hayatımda ne dost ne aile var seninde amacın bu değil mi? Beni çözmek. Dikkat et sen beni çözerken kendin düğüm olma Ege. Kurtulamazsın. Ben bile kendimi çözememişken.

-En fazla. En fazla ne olabilir.

-Yolunu şaşırabilirsin mesela. Amacın ne? Gelecek planların? Benim yok mesela çünkü benim geleceğim yok.

-Sen kendini şartlandırmışsın bile. Ben sadece sana yardım edicem.

-İhtiyacım olduğunu sanmıyorum.

-Ben sanıyorum. Diyip odadan çAyçm.

***************

Kesinlikle ondan kurtulmam gerekiyordu kesinlikle... Ama bir kaç gün daha burada kalacağımı söyleyen lanet doktorun dediğini yapmak zorundaydım. Bende sıkılıp herzamanki   eğlencem olan birini oynatmaya başladım. Bir numara sallayıp mesaj attım.