Mr. Kim's Badboy [Taekook] ✔️

Chapter 13

Jungkook's pov

"මොකද දැන් හිනාවෙන්නෙ?"

"ඔයා වරදවා වටහගෙන ඉන්නෙ ජන්ග්කුක්."

"එහෙනම් මං ඔයාගෙ කාමරේ ඔයාගෙ ඇඳ උඩ ඔයාගෙ ශර්ට් එකකින් ඉන්නෙ කොහොමද?" මං අහද්දි ටේහ්‍යුන්ග් හිනා වෙවී නැගිටලා ගිහින් කාමරේ තිබුන ජෝගුවෙන් වතුර වීදුරුවකට පුරවගත්තා. ඒ කරලා එයා ඒක ගෙනත් මට දුන්නා.

"ඕක බීලා හොඳ හුස්මක් අරන්. ඊයෙ උන දේවල් මතක් කරන්නකෝ.. මං කැමති නෑ ඊයෙ උන දේවල් ආයෙ මතක් කරන්නවත්.. ඒත් ඔයා ඒ දේවල් දැනගන්නෝනෙ." අන්තිම ටිකේදි ටේහ්‍යුන්ග්ගෙ ඇස් වලට නපුරු පෙනුමක් ආවෙ මගෙ කොඳු නාරටිය පවා සීතල වෙලා යද්දි.

මං ඉතින් වතුර එක බීලා ඊයෙ උනු දේවල් කල්පනා කරන්න ගත්තා. එතකොට තමයි අපි බීපු එකයි.. එදා ටේහ්‍යුන්ග් එක්ක ආපු වනචර මිනිහා මාව කාමරේකට එක්කන් ගිහින් රේප් කරන්න හදපු හැටියි ඒ වෙලෙ ටේහ්‍යුන්ග් හ්‍යුන්ග් ඇවිත් මාව බේරගත්තු හැටියි මතක් උනේ. මගෙ ඇස් වලට කඳුලු පිරුණේ ඉබේටම. 'ආයෙ ආයෙත් පිරිමි සංහතියම එපාවෙන දේවල්ම වෙන්නෙ ඇයි මට? ඒත් ටේහ්‍යුන්ග් හ්‍යුන්ග්.... එයා ඇත්තටම සුර දූතයෙක්.' එහෙම කෙනාට නේද මං අච්චර චෝදනා කරේ කියලා හිතෙද්දි පසුතැවීමක් එක්ක ලැජ්ජාවක් මට දැනුනා. ඒත් මට එයා ඉස්සරහ දුර්වල චරිතයක් වෙන්නෙ ඕනෙ උනේ නෑ. දුර්වල අයට මේ ලෝකෙ ඉඩක් නෑ. ඒක මේ සමාජයම තමයි මට කියලා දුන්නෙ. මගෙ කම්මුලට සිනිඳු ස්පර්ශයක් දැනෙද්දි මං මනෝලෝකෙන් මිදුනා.

"අඬන්නෙපා මල්ලි..(😁😆) මං ඔයාව මට පුළුවන් තරම් කල් ආරක්ෂා කරනවා. ඔයාට කරදරයක් වෙන්න මං ඉඩ තියන්නෙ නෑ." ටේහ්‍යුන්ග් මගෙ කඳුලු පිහදාන ගමන් හරිම මෘදු කටහඬකින් එහෙම කියද්දි ඒ වෙලේ ඒ වචන මට ලොකු හයියක් උනා. මොන දේ නැතත් ටේහ්‍යුන්ග් හ්‍යුන්ග් ගැන ඒ මොහෙතෙ මට දැනුනෙ ලොකු ගෞරවයක්. මේ උන දේ නිසා එයා මගෙ විශ්වාසය දිනාගත්තා. ඒත් මං ඒවා කියන්න ගියෙ නෑ. 'ලැජ්ජයි අප්ප ඕවා කියන්න මට.'

"හ්‍යුන්ග්.."

"ම්ම්ම්.."

"ඔයා මොකටද මගෙ ඇඳුම් මාරු කරේ මගෙන් අහන්නැතුව. ඔයා මොනවද දැක්කෙ?" මං අත් දෙකත් පපුවට බැඳන් අහද්දි එයාගෙ මූන පුදුමෙන් පිරුණා. කොල්ලා හිතන්නැති මං එයාට ස්තූති කරන්න යන්නෙ කියලා.