merhabaa. arkadaşlar kafanız karışmasın diye size jungkook'un evinin bir benzerinin fotoğrafını koyuyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
taehyung
“yeni mallar burada taehyung, kaldır bunları.” önüme atılan siyah poşetlere sarılmış mallara bakıp, sigarayı dudaklarımın arasından ayırdım. üç poşeti elimle tartıp, başımla onayladım ve bakışlarımı hoseok’a çevirdim.
“kimden çözdün bunları ?” karşıma oturan hoseok’a tekrar bakıp, bacağımın altındaki çelik kasayı eğilip açtım. diğerlerinin arasına ekleyip, kısa bir sayım yaptıktan sonra kapağı kapattım.
“park'ın kuzeni sana hediye yollamış. yeni ihaleye çok düşmemeni istiyormuş.”
kaşlarımı kaldırıp, sigaradan derin bir nefesi ciğerlerime doldurdum. tek kaşımı kaldırarak karşımda bacak bacak üstüne atarak oturan hoseok’a baktım.
“hemen kızma taehyung, adamlar en başından beri senle yakın olmak için kendi lehlerine hareket ediyorlar. hem jimin'lerden sonuçta o da. zarar gelmeyeceğini önseziyorum. ji-“
“tamam hoseok, o ihale bizim için çok da önem arz etmiyor. ben alacağım malları kontrole gidiyorum, sen buradan ayrılma.”
önümdeki silahın menzilini kontrol edip süngeri yanan sigarayı küllüğe attım. hoseok’u odada tek bırakıp uzun koridora çıktım. evin sessizliğine karşı derin nefes alarak kapıdan çıkmıştım. hafif esen rüzgar yüzüme çarparken arabaya binip yola koyulmuştum. orman yoluna sapıp düz zift yolda araba kaymaya devam ederken dikiz aynasından plakası olmayan, hemen arkamda ki araca dikkat kesilmiştim. son hız arkamdan gelmeye devam ederken hızımı arttırıp gideceğim yerden vazgeçmiş, arabayı sağ tarafta ki patika yola çevirmiştim. dikiz aynasından gördüğüm kadarıyla araba arkamdan gelmeye devam ederken belimde ki silahı elime alıp hızımı daha da arttırmıştım. dilimi iç yanağıma doğru bastırıp kaşlarımı çattım. patika yol ormana doğru açılırken silahın patlama sesinin ardından arka cam tuzla buz olmuştu. hızı daha çok arttıracağım sırada önüme çıkan başka bir arabayla çarpmıştım. hasar sadece arabanın ön kısmındaydı. önümde ki araçtan silah doğrultanları tek tek kurşuna dizerken son kişinin attığı kurşun karnıma gelmişti. acıyla inlerken boşluğumdan faydalananlar arabanın arka kapısını açmış ve enseme yediğim silah darbesiyle bilincimi kaybetmiştim.
yazar bakış açısı
altı adamdan geriye kalan üç adam kim taehyung'u kendilerince 'öldürmesine' sevinirken baygın adamı arabadan iterek yere düşürmüşlerdi. arabayı aramak için hareket ederlerken hiçkimse yerde ki baygın adamın nabzını kontrol etmemiş ve arabadan aldıkları iki poşet uyuşturucu paketi ile tekrar sevinmişlerdi. oradaki hiçbir tanrının kulu kim taehyung eğer ölmediyse neler olacağını düşünmüyor, sadece aldıkları görevi kendilerince yerine getiriyorlardı. hoş, taehyung'un ölmesi demek kurtulmak demek değildi, kimse onların başına geleceklerini bilemezdi. uzun saçlı adam poşetleri kendi arabalarına koyarken iki adam yerde ki baygın adamı arabaya taşımış ve bagaja koymuşlardı. çarpışmış iki aracın yanında geçerek ormana girmiş ve birkaç dakika sürdükten sonra durarak bagajda ki adamı fırlatırcasına çalılığa atıp gitmişlerdi. baygın adamın acı inlemesi bilincinin yavaş yavaş açıldığını gösterirken bagajda ki havasızlık yüzünden, ciğerleri temiz oksijen aldığında şişmiş ve kalkma takati olmadığı için çalılığın ardında yarı baygın şekilde durmak zorunda kalmıştı.
