Unknown Case'tk

fallibility

Selaam.
Ay o kadar güzel yorum geldi ki, bugün yeni bölüm atma kararı verdim ve size duyurdum zaten.
Umarım severek okuyacağınız bir bölüm olur. :)

Bu arada hatırlatmak isterim ki, kitabın açıklamasında yazdığı gibi bu kitap yetişkin içerik kitabıdır. Bunu göze alarak okuyorsunuz ve eğer hoşlanmadığınız bir durumda kitabı okumama, kütüphanenizden silme gibi haklarınız var. Bu kitapta olan hiçbir şey desteklenmiyor ve yazarın kurgu dünyasını okuduğunuzu unutmayın.
Vee Taehyung'un sevgilisi hakkında daha önce dediğimi unutmayın.

Neysem, sizi sevirem.💛🤭

.

"Anlamadım?" Normal ses tonuyla sekmeden konuşan Taehyung ile Jeongguk nefesini tutarken burnunu çekip gözlerini esmerin gözlerine kitledi.

"Neyi gördüm dedin?" Taehyung'un tekrar konuşmasıyla çocuk başını iki yana salladı. Vücudu tedirginlik ve korkuyla bolca adrenalin salgılarken tekrar hıçkırdı.

"Taehyung...Ben gördüm, adamı-adamı gözlerimin önünde öldürdün. Kafasına silah dayadın, bir saniye bile düşünmedin. Ne-"

"Yeter." Çocuğun sözünü sert ses tonuyla kesen esmer, buz kesmiş ellerini çocuğun yanaklarından çekip ayağa kalktı. Teni soğumuş, elleri ve vücudu sanki ilk teşebbüsüymüş gibi titremeye başlamıştı.
Nasıl olurda bu kadar dikkatsiz olabilirdi?
Nasıl Jeongguk onu o hâlde görebilirdi?
Bu yüzden miydi hasta hâlleri?

Jeongguk,ellerinden kayıp gidemezdi. Buna bu sefer asla izin vermezdi.

Gülümseyerek Jeongguk'a döndü ve oturan çocuğa bir adım attı. Elini başının üzerine koyup saçlarını okşarken Jeongguk'un yüzü kasık hizasındaydı. Gülümsemesini sürdürdü ve çocuğa doğru eğildi.
Çok acil çocuğun aklını dağıtmalıydı, Taehyung'un hastalıklı zihnine giren çocuğun oradan kolay kolay çıkamayacağı belliydi.

"Jeongguk, Jeongguk, Jeongguk.."

Çocuk üzerine eğilen adamla put kesilirken elini adamın göğsüne koydu.

"Taehyung konumuz, konumuz öpüşmek değil."

"Tch." Esmer çocuğun yanağında burnunu gezdirdi ve derin nefesiyle beraber çocuğun kokusunu ciğerlerine doldurdu. Elinin biri yatağa yaslı diğeride çocuğun belindeyken tekrar Jeongguk'un yanağına küçük bir öpücük bıraktı.

"Neymiş konumuz güzel Jeongguk'um?"

Çocuk ardarda nefesinin kesildiğini hissederken diğer elini de adamın göğsüne koyarken yutkundu. Esmer adamın yakınlığına alışmıştı ama her seferinde kalbi bir şekilde tekletiyordu onu. Yüzüne vuran adamın nefesleri ve mırıldanmaları onu sekteye uğratıyordu.

"Hm? Söyle bebeğim."

"Senin...Sen..."

"Evet, ben?" Üzerine yatmak için harekete geçen esmerle nefesini tutarken yatağın kenarında kendisini uzanmış, esmeride üzerinde bulmuştu. Adamın kafası boynundayken aralarına mesafe koymak için hafifçe ittirdi adamı. Taehyung ise Jeongguk'u zorlamadan üzerinde doğruldu ve birkaç santim uzağında ki güzel yüze baktım.

"Sen adamı vurdun. Neden yaptın bunu? Gerçek işin ne? Sen kimsin Taehyung?"

Esmer gülerek omuz silkti ve kalkıp çocuğun baldırlarına ağırlığını vermeden oturdu ama Jeongguk'un kalkmasına izin vermedi. Çocuğun omuzlarından hafifçe bastırdı.

"Benim sevgilim, tanıdığın kişi, basit bir mücevheratçıyım. Ben hiç değişmedim. Sen beni öyle görmek istedin." Alaya almadan ama ciddiyetsiz bir şekilde konuşan esmerle Jeongguk'un kaşları çatılırken Taehyung güzelinin yüz hatlarını izlemeye koyulmuştu.