danger

6; Yersiz kaçışlar silsilesi.

MERHABALASMADAN ONCE HIZLI BIR UYARI
⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️
oruc tutan kardeslerim herhangi bir asiri sahne bulunmuyor bu bolumde rahat rahat okuyabilirsiniz tamam mi😭💖

MERHABA NEREDEYSE 3 AY OLACAK COK OZUR DILWRIM HER SEY ICINNNN😭💔
donem sinavim vardi arkadaslar ve ben gotu tutusmadan calismayan biri oldugum icin gotumun tutusmasini bekledim ve gotum tutustugu zaman da calismaktan nefes alamadim o yuzden ugrayamadim hic buralara...

AMA
SIZE 5,4KLIK YENI BOLUM ILE GELDIM
😦😦😦😦😦😦😦
(oku oku bitmeyecek ne yaptim ben amk)

bolume gecmeden once onemli bir uyari yapayim:

EGER YORUM YAPMAZSANIZ VE OY ATMAZSANIZ KENDIMI KESERIM 5,4K YAZDIM TEK BOLUME ARKADASLAR ANLIYOR MUSUNUZ HEM BENI UZERSINIZ HEM EMEKLERIMI HEM DE GELECEK YENI BOLUMLERI TAMAM MI☠️☠️☠️😭😭😭

evet zorla yorum ve oy attirdigimiza gore baslayabiliriz gazaniz mubarek olsun cunku bir seylwr ogreneceksiniz...😆😆😆😆

iyi okumalar gotunuzu yerim<3

+

"Yerin artık orası değil."

Erkenden sınıfa gelip kolumu sıramın, başımı da kolumun üzerine yatırdığım gibi uyku moduna geçmeye çalışmış olsam da kesintisiz bir uykudan çok bölük bir şekerleme elde edebilmiştim yalnızca. Dalgalı kahvelerimin gölgeleri yalnızca gözlerime değil, akıl almaz derecede dolu ancak bir o kadar da boş olan zihnime de düştü. Kısık gözlerim, normalde bildiğim yerinden başka, benim yakınımdaki sıraya oturan Jimin'e değdi. Kaşlarım aynı süre içerisinde yavaşça çatılırken bir an bulunduğum yeri sorgulasam da, sabahın erken saatlerinde burada oluşumun nedenini hatırlayıp tekrardan düşüncelerimi uyandırdığımda, çığlık atıp kaçmak istedim ancak bu pek de mümkün değildi. Nereye gidersem gideyim, düşüncelerim benimle gelecekti ve nereye gidersem gideyim, Jeon Jungkook'la karşılaşmamak için erken geldiğim okulun herhangi bir yerinde bir şekilde onunla karşılaşacaktım. Bu nedenle okul bitimine kadar sınıftan ayrılmama düşüncesi oldukça cazip gelmişti bana.

"Sen beni duyuyor musun?"
Jimin'in sözleri üzerine beynimde uçtan uca birleştirerek kendi kendime tartıştığım düşüncelerim duraksadı. Beynimin içindeki kaosun verdiği aranın getirdiği sessizlik, beni ciddi anlamda rahatlattı. Sonra tekrardan duraksadım zira, her ne kadar dikkate almak istemesem dahi Park Jimin'in benimle bir diyalog kurmaya çalışarak öryargılarını yıkmayı hedeflemesi içten içe hoşuma gitmişti. Ona arkadaş olma konusunda bir şans vermeyi aklımın bir ucuna yerleştirsem de o an, şuan değildi. Hâlâ ona içten bir kırgınlık besliyordum, Jeon'un en yakın arkadaşlarından biriydi ve ona güvenip güvenmeyeceğimi zihnimin süzgecinden geçirmem için henüz çok erkendi.

"Evet" dedim, boğazımı temizleyip yavaşça yerimde doğrulmaya çalışırken. Gece boyu uyuyamamıştım. Gerek kurdumu hâlâ hissedemiyor olmamın içimde yarattığı o berbat boşluk hissi olsun, gerek birbirinden haz etmeyen her iki insanın yaptıklarını yaparak birbirimizden uzak durmamız gereken Jeon'un tutarsız ve yersiz tavırları olsun... Kafamın içerisinde belirledikleri yörüngelerde dönen bu iki büyük düşünce seli, diğer birçok kaygıma selam vererek yörüngelerindeki turları tamamlıyorlardı.
O an, bu düşüncelerin ve uykusuzluğun arasında en az merak ettiğim şeyi sorarak bir nevi Omegayı dinlediğimi belirttim. "Bir yer değişikliği falan mı yapıldı, dönemin ortasında?"

Omega, sınıfın içerisinde bulunan öğrenci dolaplarına ilerleyerek anahtarıyla açtığı dolaptan birkaç ders dosyasını çıkardı. "Aynen öyle oldu" dedi bu sırada. Anahtarlığının çıkardığı şakırtılar dikkatimi çektiğinden ötürü ince parmaklarıyla tuttuğu anahtarlığına baktığımda bir çiçek figürü gördüm. Oldukça güzel, ilgi çekici bir figürdü. Anahtarlığı tutan eliyle, neredeyse dizlerine dek gelen salaş tişörtünün eteklerini yukarı sıyırıp pantolonunun kemer askılıklarını kavradı ve anahtarlığın ucunu kemer askılığına geçirip tişörtünün eteklerini serbest bıraktı. "Dönemin ortasında yaptıkları bu değişikliğin sebebi, kızgınlığından ötürü bir hafta boyunca okula gelemediğin süre içerisinde yalnızca bir gün okula gelen yeni bir öğrenci."