ავტორის pov: ჯონგუკმა ჯიმინი ოთახში ხელში აყვანილი მიიყვანა. _რას მიპირებ მამიკო?(ჯიმინი) მან შესანიშნავად იცოდა,ჯონგუკი როგორ გაებრაზებინა.გულში ფიქრობდა"მაინც არ ამცდება"ნერვიულობდა,მაგრამ არ იმჩნევდა.ჯონგუკი კი შინაგან მხეცს სხეულში ვეღარ ატევდა,ვერც მას და ვერც მის ბიჭს საცვალში. ჯონგუკმა ჯიმინი ოთახში შესვლისთანავე საწოლზე მოისროლა.მის თავზე მოთავსდა და კოცნა დაუწყო, თუმცა უეცრად გაჩერდა. _ჯიმინ!(ჯონგუკი) დაბნეულმა ჯიმინმა არ უპასუხა. _მისმინე,მას შემდეგ რაც ლოგანმა გაგიკეთა,გაგიგებ თუ არ გენდომება(ჯონგუკი) _რა?(ჯიმინი) _მაპატიე,მარტო არ უნდა დამეტოვებინე.ჩემი ბრალია,რომ ლოგანი შეგეხ...(ჯონგუკი) გაოცებულმა ჯიმინმა სიტყვა გააწყვეტინა. _ლოგანი არ შემხებია ჯონგუკ!მირტყავდნენ,მაწამებნენ,მაგრამ არავის უცდია შენთვის განკუთვნილ ანუსს შეხებოდა(ჯიმინი) ჯონგუკს თვალები გაუნათდა და ბოლო სიტყვებზე ჩაიცინა. _ჯანდაბა ანუ ჩემ გასამწარებლად მოიტყუა.ნაბიჭვარი(ჯონგუკი) _ნუ,თუ გინდა გავჩერდეთ(ჯიმინი) ჯიმინმა დამპლურად ჩაიცინა და თავის დაძვრენა სცადა. _ტყუილად ცდილობ,დღეს მაინც ჩემი ხარ!(ჯონგუკი)ეს თქვა თუარა ჯიმინის ტუჩებს ცხოველივით ეცა. წოვდა,კბენდა,სისხლი სდიოდა,მაგრამ განა რა უნდა იყოს საყვრელი კაცის სისხლზე უკეთესი ვამპირისთვის?ჯიმინი ყრუდ კვნესოდა,მის ფეხებს შორის მოთამაშე ხელი კიდევ უფრო აღაძნებდა.თმაში შეუსრიალა ხელი,ნელ-ნელა კოცნა გაღრმავდა,მათი ენები ერთმანეთში გადაიხლართა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ჯონგუკმა მისი პერანგის გახსნა დაიწყო.ნახევრად გახსნილ პერანგში მისი ხელები შესრიალდნენ,ჯიმინი უეცარი შეხებისგან შეიშმუშნა,მისი ლოყები აწითლდნენ.მისმა პატარა ხელებმა ჯონგუკის მკერდზე დაიწყეს სრიალი.ჯონგუკი მის ყელზე გადავიდა,მისი დალურჯება შესანიშნავად გამოსდიოდა.ენას წრიულად ატრიალებდა ძუძუსთავებზე,კბენდა და წოვდა.ერთი ხელით მისი უკანალის დამუშავებას განაგრძობდა,შიგ და შიგ უჭერდა,ურტყავდა,ხელებს უბესთან ატარებდა,რასაც აღძნებული ჯიმინის ხმამაღალი კვნესა მოჰყვებოდა.
