Merhaba sevgili okur! Hikayeme Hoş geldin💜
Nasılsın? İyi misin? Nasıl geçiyor hayatın?
Umarım iyisindir. Ve umarım hayatın çok güzel anılarla geçiyordur✨
Bu hikaye için çok heyecanlıyım. İçinde ki karakterler birbirinden naif 😌
Yazarken yumuş yumuş oluyorum. İnşallah sizlerde okurken yumuş yumuş olursunuz. Haydi geçelim hikayemize!
🐣🐣🐣
2022
Nisan ayının sonları, Ramazan ayının başlarıydı. İlkbaharın tatlı tatlı esen rüzgarı arada bir tüyleri diken diken yapsa da huzurlu hissettiriyordu. Yine rüzgarın tatlı tatlı esip tüyleri diken diken yapsa da huzurlu hissettirdiği günlerdendi. Telefonumun titreşimlerine aldırmaksızın uymak için çabalıyordum lakin telefonum sussa da camıma atılan taş sesleri veya Baran'ın bağırışları asla susmuyordu.
Sahurdan sonra oturmanın cezasını çekiyordum şu an. Uykusuz, halsiz ve susuzdum. Neredeyse bir paket çekirdek yemiştim. Şimdi de ağzım kuruluktan çatlayacak gibiydi. İftara kadar nasıl dayanacaktım ben?
'' Mabel!''
Baran'ın fazlasıyla yüksek çıkan sesi sıçramama sebep oldu. O nasıl bağırmaktı öyle? Sadece beni değil tüm mahalleyi uyandırdığını düşünüyordum.
İkinci kez Baran gür sesiyle adımı söylediğinde ani bir şekilde doğrulup onun gibi bağırdım.
''Mabel'in batsın''
Birkaç saniye sessizlik oldu. Ardından Papatya'nın sesini duydum.
''Tamam uyandı''
''Çok şükür, hemen hazırlan ve gel Mabel'' dedi Baran.
''Tamam, çatlama'' dedim komodinin üstünde duran telefonumu elime alarak.
Saat dokuzu on geçiyordu. Üçümüzün de dersi bir buçuk saat sonra başlayacaktı. Dersin başlamasına madem bu kadar zaman vardı bunlar niye bu saatte yola çıkmış diye düşünürken saatin altında Pazartesi yazdığını gördüm.
Duygu'yu alıp okula gidecektik bugün. Bu yüzdendi bu kadar erken yola koyulmalarının sebebi.
Üstümde ki rahatlığın neden olduğunu kendimde bilmediğimden ''ne de olsa geç kaldık şimdide olsa on dakika sonrada azarlarını yiyeceğim zaten'' düşüncesiyle yumuşak yastığımdan kaldırdığım kafamı usulca geri yatırdım ve ardından gelen bildirimlere göz gezdirdim.
WhatsApp
''404! Bu Grubun Adı Ne Allasen'' 38 mesaj
9 Cevapsız Arama
Canıma okuyabilirlerdi....
Papatyam(Papatya Erten)
'' Mabel''
'' Biz çıktık''
''Seni bekliyoruz''
''Çabuk ol''
Papatya, Baran'ın amcasının kızıydı. Benim de kız kardeşim yerine koyduğum insandı.
Sav. Baran Erten (Baran Erten)
'' Şşş aloo''
'' Kızım niye cevap vermiyorsun?''
'' Mabeeelllll''
Cevapsız Sesli Arama
Cevapsız Sesli Arama
Cevapsız Sesli Arama
'' Açsana şunu''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalplerin Cenaze Töreni🕊
Teen FictionAynı apartmanda yaşayan beş kuzenin hikayesi. Aşkta da dostlukta da kaybeden bu beş kuzen ileride tekrardan bir araya gelebilecek mi? . . . "Sende katilsin" diye tüm gücümle bağırdım. Aniden sessizlik düştü aramıza. Bana dokunmaya çalışan elleri dur...
