AİLE APARTMANI

74.

Bu bölümü siyahaasiksevval 'e ithaf ediyorum. Hepinize iyi okumalar ❤️

Kaan'ın nöbet günü olduğu için, gece sıkıntıdan patlamamak adına kızları akşam yemeğine davet etmiştim. Okuldan gelince zor olur diye bir kısmını geceden hallettiğim için, kalan birkaç şeyi halletmekle meşguldüm. Staj günlüklerine resmen başladığımdan günlerim epey yoğun geçerken, hayallerime az kaldığı için de mutluydum. Babaannem sağ olsun, hali hazırda dükkanımın olması da ayrıca içime su serpiyordu. Şimdiye kadar dükkan almak niyetine biriktirdiğim paralarımı da, ilaçlar için kullanacaktım. Hayatım planlı ve hayallerimin akışına uygun olarak işliyordu.

Masayı hazırlamama yardım eden ikizlerle, diğer kızlar gelene kadar kahve keyfi yapmaya karar verdik. Kahve makinesini çalıştırırken, hırkamın önünü çekiştirdim. Kasım ayı geldiği için soğuyan havalar baş gösterirken, bu aralar ekstra bir üşüme yaşadığım için kan tahlili vermeye karar vermiştim. Düşüncelere daldığımı, Mücella'nın beni dürtmesiyle fark ettim. "Minel abla, kahveler oldu." İrkilerek kahveyi kupalara doldururken, bu aralar dalgınlıklarımın da fazlalaştığının farkındaydım. Son bir haftadır derslere de kendimi çok veremiyordum. "Ay bu kız kocasını özlemiş bence. Böyle dalıp dalıp gittiğine göre..." Gülerek Müberra'nın omzuna vurdum. "Özledim tabii kocişimi."

Mücella yüzünü buruşturdu. "Yani Minel abla, şu kelimeyi Müberra söylese anlam vereceğim de... Senin üstünde bir eğreti duruyor ya. Kocişim nedir allasen?" Kahvemi alıp masaya oturdum. "Aşk insanı değiştiriyor be Mücü. Seni de göreceğiz." Başını hiddetle iki yana salladı. "Ben asla değişmem! Hele de öyle vıcık vıcık kelimeler kullanmak mı? Asla!" Müberra sinsice gülerek ellerini birbirine çarptı. "İnanma buna Minel abla. Tam 1 aydır Serkan'la flörtleşiyor." Şaşkınlıkla gözlerimi belerttiğimde, Mücella sinirle ikizinin omzuna vurdu. "Pisliksin kızım sen, ispiyoncu köpek!"

"Hani şu, aşiret paket diye yüz vermediğin teyzemin yavrusu Serkan değil mi? Ben yanlış anlamadım?" Müberra omuzlarını sallayarak kıvrak dans figürleriyle bir şeyler anlatmaya çalışıyor gibiydi. "Tam olarak o! Bu var ya bu, ne yere bakan yürek yakan!" Mücella sinirle tekrar hamle yaptığı sırada araya girdim. "Neyse, Mücü bu konuları konuşmak istemiyor. Üstelemeyelim bence." İmalı bir tavırla Müberra'ya baktım. "Ee, sen anlat. Nasıl gidiyor Ekin'le?" Ellerini çenesinin altında birleştirip hülyalı hülyalı güldü. "Flört aşamasını aştık artık. Geçen salı günü bana ilanı aşk etti." Vay vay vay. "Ya Minel abla, hep bizi gıdıklıyorsun ama Kaan abi ile birbirinize nasıl açıldınız hiç anlatmadın şimdiye kadar." Mücella gözünü açtı, kaçın!

"Birbirimizi sevdiğimize emindik ama benim evden gitmem, geri gelmem falan derken bir türlü açılmaya fırsat bulamıyorduk. Bir gün kafaya koydum artık konuşacağım, diyeceğim ben seni seviyorum diye." Müberra omzuma vurdu. "Helal be, hep erkekler mi açılacak? Yaşasın cesaret timsali kızlar!" Ben bu gazla devam. "Okul çıkışı buluşmak için randevu verdim. Buluşma yerine bir gittim, bizim okuldan bir salak peşime takılmış geldi bana ben seni seviyorum bilmem ne, derken bana sarıldı... Kaan da sen oraya gel, gör her şeyi, yanlış anla ve git. Buluşmaya gelmedi. Neyse, ben buldum bunu." Gözümde canlanır koskoca mazi... Kahvemden bir yudum alıp devam ettim.

"Biz tabii başladık kavga etmeye. Kaan diyor, sana köpek gibi aşık olduğumu bile bile niye benim duygularımla oynadın? Ben diyorum, sen her şeyi totondan anlamışsın beni bir dinle artık. Birbirimizi yedik derken bu işlemi uygulamaya döktük. Bir öpüşme, şak olay tatlıya bağlandı." Mücella son söylediğimle elini ağzına kapatırken, Müberra kıkırdamaya başladı. "Bazen sadece konuşmak yetmez tabii." Çok biliyorsun sen, bücür cadı! "Ayy, Ekin beni ne zaman öpecek acaba?" Gözlerini havaya dikmiş sırıtırken, Mücella sinirle başına vurdu. "Babam bir duyarsa var ya, pasta kremasıyla boğar ikinizi de!" Yapar, pasta adam diye boşuna demiyoruz sonuçta.