အဆောင်မှုးနှင်ထုတ်တာတောင် ပေကပ်ပြီးကျောင်းအတောင်မှာအိပ်ပစ်ခဲ့တဲ့ရိပေါ်က စုတ်ဖွာဖွာခေါင်းကိုကုတ်ရင်း ကျောင်းဆောင်ရေချိုးခန်းဆီထွက်လာခဲ့တယ် ။ လေးယောက်ခန်းထဲမှာ ဆယ်ယောက်တောင်တိုးကပ်အိပ်ခဲ့ကြတာမို့ တစ်ကိုယ်လုံးလည်းကိုက်ခဲအီစိမ့်နေပြီ ။
ရေချိုးခန်းရောက်တာနဲ့ ရိပေါ်ကချာခနဲပြန်လှည့်လာတယ် ။ ရွံတတ်လွန်းတဲ့သူ့အတွက် ဒီရေချိုးခန်းဝင်ဖို့ထက် မျက်နှာမသစ်ဘဲ ပြန်လိုက်တာကပိုအဆင်ပြေလိမ့်မည် ။
"ခွေးသားလေးတွေထကြတော့ "
အငယ်ဆုံးဆိုပြီး အကုန်ပတ်ဦးချနေမဲ့အငယ်ဆုံးတော့မဟုတ် ။ စိတ်မကြည်ရင် ရိပေါ်ပါးစပ်ထဲ တစ်ဖွဲ့လုံးဟာခွေးသားလေးများ ။ ထိုတစ်ဖွဲ့လုံးပါးစပ်ထဲမှာတော့ ရိပေါ်က နွားကြီး ။
ကျောင်းစတက်ကာစပေါ့ ။ ရှောင်းကျန့်ကိုမြင်မြင်ချင်းကြိုက်မိသွားတဲ့သူ့ကို နွားသိုးကြိုးပြတ်ဟု ခနဲ့ခဲ့ကြတယ် ။ ပြောရရင် အခုထိပဲ ။
ရှောင်းကျန့်ကျောင်းမလာလို့ မမှိုင်လိုက်မိနဲ့ ။ လေလွင့်နေတဲ့နွားကြီးလို့တာဝန်ကျေကျေ လာပြောမဲ့တစ်ကောင်ကတော့ရှိကိုရှိသည် ။
ရှောင်းကျန့်ကိုတစ်ယောက်ယောက်နဲ့တွေ့လိုက်ကြောင်းသူ့ဆီလှမ်းသတင်းပို့တိုင်းလည်း ဂျိုတပ်ခံရတဲ့နွားဆိုတာဟာမပါမဖြစ် ။
တအင်းအင်းနဲ့နိုးလာတဲ့လူတွေကိုကျော်ခွနင်းပြီး ပိုက်ဆံအိတ်နဲ့ဖုန်းကိုသွားယူလိုက်တယ် ။
"ကျင်း ငါ့ကားသော့ရော "
"မသိဘူးလေကွာ ၊ ပြန်တော့မလို့လား "
"အဆောင်ရေချိုးခန်းကစုတ်ပျက်နေတာ ၊ ငါအိမ်ပြန်မှရမယ် ကားသော့ရှာပေး "
"အခုချိန်ဆို မင်းဟာလေးကျောင်းရောက်နေလောက်ပြီ အဲ့မျက်ခွက်ကြီးနဲ့အပြင်သွားမလို့လား "
ရိပေါ်ကတွေဝေသွားပေမဲ့လည်း သူ့ရုပ်သူယုံကြည်ချက်ရှိတာကြောင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် ။
"ကားသော့သာပေးစမ်းပါ "
"မသိဘူးလို့ဆိုနေ "
