"နားမထောင်ချင်ဘူးပြောရင် မင်းကိုယ့်ငယ်ထိပ်ကိုထပ်ခေါက်မှာမလား "
"အသေးအမွှားလေးနဲ့စိတ်မဆိုးပါဘူး ၊ ဘာလို့
အမြဲပြဿနာရှာနေတဲ့သူလိုပြောနေရတာလဲ "
"ပြောပြ "
"နားမထောင်ချင်လည်းရတယ်နော် "
စိတ်မရှည်တဲ့ကောင်အနေနဲ့ အရစ်ရှည်တဲ့တစ်ယောက်ကိုသွားကြိုက်မိရင် အဲ့လိုပြဿနာတွေ
စရှိလာတာပဲ ။
"ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ၊ ကဲ စပြောတော့ "
"မဟုတ်ပါဘူး ဒါကရှေးရှေးတုန်းကနဲ့မစဘူး ၊ တစ်ခါကပေါ့ဗျာ... "
"ဟ တစ်ခါတုန်းကဆိုတာကြာတာလည်းဖြစ်နိုင်တာပဲ ၊ ဟိုးရှေးရှေးတုန်းကနဲ့မစရင် အဲ့ဒါပုံပြင်မဟုတ်ဘူး "
"တစ်ခါတုန်းကပါဆို ဟိုးအဝေးကြီးမရောက်သေးပါဘူး "
"နည်းနည်းပြင်လိုက် ဟိုးရှေးရှေးတုန်းကပါမှကိုယ်အဆင်ပြေမှာ ၊အင်ထရိုစာလုံးကို နည်းနည်း Sensitive ဖြစ်လို့ "
"အမ်... အိုကေ ၊ ထားပါတော့ အဲ့တုန်းကရွာတစ်ရွာရှိတယ် အဲ့ရွာမှာ... "
"ရွာဆိုတော့ပုံဖော်လို့မရဘူး ကိုယ်ကမြို့ကြီးသားလေ၊ အခုက ဘယ်လိုရွာအမျိုးအစားလဲ? "
ကျောင်းကျန့်ကအံလေးတစ်ချက်တင်းသွားအောင်ကျိတ်ပြီးလေပူမှုတ်ထုတ်လိုက်တယ် ။
"ရှန်ဟိုင်းမှာ သူဌေးကြီးတစ်ယောက်ရှိတယ် "
"ကိုယ့်ဒယ်ဒီပြေးမြင်သွားပြီ "
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ ၊ အလျှော့ပေးနေတာကိုရောင့်တက်လာလိုက်တာ "
"ကိုယ်စိတ်ဝင်စားကြောင်းပြတဲ့အနေနဲ့ တစ်ခွန်းဆီဝင်ဆွေးနွေးပေးတာပါမင်းရဲ့... ကဲပါ ပုံပြင်
ဆက်ပြော "
"စကားထပ်မဖြတ်နဲ့နော် "
"အင်း အင်း "
"အဲ့သူဌေးကအရမ်းချမ်းသာပြီး လူတွေရဲ့အလင်းချောင်းကြီးလိုတောက်ပနေတာပေါ့ ၊
လူတွေအားလုံးရိုကျိုးခယတာခံရတယ် ၊ ဒါပေမဲ့ တစ်နေ့ကျသူ့ကိုစိတ်ရှုပ်စေမဲ့အကြောင်း အရာတစ်ခုပေါ်လာရော ၊ သူတို့နားကသူဆင်းရဲတစ်ယောက်ကမာနသိပ်ကြီးပြီး သူဌေးကြီးကိုလုံးဝ
မခယဘူးတဲ့ "
