Bölüm 41: "Yürekten Yükselen Sancılar."

1.3K 88 52
                                    

Multimedya:

Bölüm Şarkısı: Cem Adrian - Sen benim şarkılarımsın

YORUM YAĞMURUNA TUTMAYANA BÖLÜM YOKKK :D

Şuraya basıp @zehranurpltt beni takip ederseniz çok sevinirim.

İyi Okumalar. bebekomsunuz 🤍

Bölüm 41: "Yürekten Yükselen Sancılar."

Canımdan acılar yükselirdi benim hep, böyle doğmuştum dünyaya. Kalbimin aynası kırıktı, göz yaşlarım gibi kanlıydı, izleri vardı ruhunda.

Sonra, bir adam gelmişti canıma. Bir okyanus dolmuştu içime. Aynam daha çok kırılmıştı kalbimde ama tertemizdi artık. Gözyaşları gitmişti.

Korhan gelmişti, kalbim iyileşmişti.

Ama bugün, kalbimin incineceğini, kalbimdeki adamı inciteceğimi hissetmiştim. Bunu yapmaya mecbur olduğumuda hissediyordum. Bilmiyordum nedenini ama gözüm kapanmıştı, bu sanki bir daha hiç gelmeyecek bir fırsattı ve avuçlarımda duruyordu.

Yeşili solgunlaşmaya yüz tutmuş gözlerimi bana elini uzatan adama çevirdim. Yüzümde bir gülümseme vardı. Korhan'a dönmek için çıldırsada gözlerim, ona bakmadan Kuzey Sarplı'ya elimi verdim ve telefonumu alarak barın çıkışına doğru harekete geçtim.

Dışım ne kadar sakinse içim o kadar fırtınalıydı. Korhan arkamızdan geliyor muydu, bana çok kızmış mıydı bilmek istiyordum.

Sıkış sıkış insanların arasından ben bunu öğrenemeden geçmeye çalıştık. Kuzey, solumda durarak sarhoş adamlarla arama siper olmuş, elini belime değilde omuzlarıma katarak beni barım gürültüsünden çıkartmıştı. Omuzlarımdaki el değilde bir yüktü.. kemiklerim ağrımıştı.

"Teşekkürler," diye mırıldandım arkamızdan kapanan kapı müzik sesini boğuklaştırıp kısarken. Hemen omzumu silkerek elinden uzaklaşmıştım.

Garipsemeden tam karşımda durdu. Gülümsüyordu. "Sahilde çok güzel bir kahveci var," dedi nezaketle. Çok başka şeyler teklif edeceğini düşünmüştüm bu yüzden karşımda duran adama karşı şaşkındım. "Bi kahve içip güzel sohbetinize devam edebiliriz?"

Arkama kısa bir bakış atıp rahat görünmeye özen göstererek gülümsedim ve "Tabii," diyerek kırıtık bir edayla omzuma değen at kuyruğu saçımı geriye iteledim.

Buna memnun olmuş bir ifadeyle elini uzattı yolu göstererek. Gerilmemek için dua ederek zeminde tıkırdayan topuklarımla asansöre doğru yürümeye başladık. Havadaki oksijenin bile bana battığını hissediyordum.

Allah'ım ben ne bok yiyordum şu an Korhan'sız...

Asansörün önüne geldiğimizde ben tuşa basarak bir adım geri durdum. Boş olan asansörün kapıları anında açılmıştı. Düşmemeye dikkat ederek asansörün içine adımladım ve bara doğru dönerek açılması için yalvardığım kapıya baktım.

Peşimizden gelmeyecek miydi?

Beni böyleyece bırakmış mıydı?

İçimde eriyen ateşe yenik düşmemek için dişlerimi göstererek gülümsedim ve kadrajımdan asansörün kapanan kapılarını çıkartarak Kuzey'e döndüm. "Genelde içki veya yatak teklif edilir," dedim rahat gibi. "Kahve teklifi çok tatlı oldu."

Sohbet etmek, arada perde olmadan konuşmak istiyordum konusunu açabilirsem Arslan'dan kendi hayatından bir şeyleri daha rahat anlatabilmesi için.

ÖLÜMÜN DÜŞLER SAHNESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin