(09) You Are My Last Destination

366 53 83
                                    


කාලය කියන්නේ හරිම ලොකු මුරණ්ඩු හිතුවක්කාරයෙක්. එයාව රඳවලා තියාගන්නවා කියනෙක හැබැ නොවන හීන ලිස්ට් එකක උඩටම දාන්න පුලුවන් කාරණාවක්. ඉතින් කාලය එක්ක බැඳුණු සෘතු ගෙවී යාමත් ඒ වගේම දෙයක්.

දවසක් කියන සීමාවේ ඉර නිසා එළිය වෙන කාලය අඩු වෙලා රාත්‍රිය දිගු වෙන්න පටන් ගත්තු කාලයක් ඒක. ඒ වගේම හිමිදිරියේ වගේම ඉර බැහැගෙන යන ගොම්මනත් ඉක්මනින් අඳුරට හුරැවෙලා තිබුනා. අහස පුරාවට හිමින් සීරැවට එහෙ මෙහෙ යන පිම්බුන අඳුරැ පාටට හුරැ වළාකුලු ඒවට හේතුවක් කියලා කියන්නත් පුලුවන්.

ඒ වලාකුලු උනත් හරිම ලොකු බරක් දරාගෙන හිටියේ. එයාලා ටික ටික ඒක නිදහස් කරන්න පටන් ගත්තත් සමහර අවස්ථාවන්වලදි එයාලට එතන තිබුන දේවල් දරාගන්න බැරි වෙද්දි මහ හයියෙන් වතුර කැට පොළොවට කඩන් වැටුනා. එතකොට ඒ දරාගැනීමෙන් එයාලා නිදහස් උනත් පහළ ඒ වතුර කැට වලට අහුවෙච්ච සමහර මටසිලිටු දේවල්වලට තුවාල වුනා. ඉතින් ආයමත් එ වලාකුලු ඒ දේවල් එයාටම ඇදලා අරන් තියාගත්තා. හැබැයි ඒ එයාගේ උපරිම සීමාව දක්වා ම විතරයි.

දරාගන්න බැරි සීමාවකදි ආයමත් ඒ දෙය අතරින්න සිද්දවෙනවා. ඉතින් ඕක චක්‍රයක් වගේ සිද්ද වෙනවා. වර්ෂාව කියන්නේ අන්න ඒ වගේ චක්‍රයක එක්තරා ප්‍රතිඵලයක්.

ඉතින් ඒ පටන් ගත්තේ මෝසම් වර්ෂාවක්. මුලදී ඒක විදින්න තරම් සුන්දර දෙයක් වුනත් වර්ෂාව සමහර අවස්ථාවලදි අනෝරාවක් වගේ ඇදහැලුනා. ඒ අනෝරාව කෙනෙකුට සතුටට හේතුවක් වෙද්දි.. තවත් කෙනෙකුට ඒක අපහසුවක් උනා.

විශේෂයෙන් ම සෝල් අහස යට කලබලකාරි ජීවන රටාවකට හුරැ වුන රස්සාවක් කරන කෙනෙක් නම් ඒ අනෝරාව එයාට ටිකක් බාධාවක් ඇති කරපු දෙයක්. උසස් පාසල් වල ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් කුඩත් ඉහළන් එහෙ මෙහෙ දුවද්දි... රස්සා කරන අය ට්‍රැෆික් ජෑම් එක අස්සේ හිර වුනා. ඒ වගේම මේ අනෝරාවට හෙවණක් නැතිවෙච්ච පිරිස අතරමංවෙලා තිබුනා.

හවස පහ පහුවෙලා විනාඩි ගානක් ගෙවිලා තිබුනත් අහස හුඟක් අඳුරැ වෙලා තිබුනේ වෙනදටත් කලින්ම ඇඳ හැලුන වැස්ස නිසා. හැමෝම කලබලයෙන් එහෙ මෙහෙ දිව්වේ තමන්ගේ නිවහනට යන්න. වැස්සට නොතෙමී ඉන්න. ඒත් සමහරැ හිටියා ඒ වැස්සට තෙමුණ... කුඩයක් එයා ගාව තියෙද්දිම.

V - COLLECT || SHORT STORIES || KTHحيث تعيش القصص. اكتشف الآن