SADECE BENİMSİN (+18)

KISIM 2

BEBEKLERİİİM ❤ ÖZLEDİM SİZİİİİ, HAZIR MISINIIZ? 😍🥰

Çok içmemenin faydaları hala araba kullanabiliyor olmam. 0,50 promil sınırımı aşmadım, ehliyetimi yeni aldığım için kaybedemem. Bu yüzden radyodan açtığım hafif bir müzik eşliğinde arabamı karanlığa doğru sürüyor ve bunun tadını çıkartıyorum. Camdan içeri süzülen rüzgar yanaklarımı okşuyor ve resmen gıdıklanarak gülümsüyorum.

Eve vardığımda annem anahtarla açmama izin vermeden beni karşıladı. "Hoş geldin tatlım, iyi eğlendin mi?"

Gülümseyerek ona sarıldım. "Evet, güzeldi."

"Asu'yu bıraktın değil mi?"

"Elbette bıraktım, merak etme." 

İçeri geçtik, odama gidip üzerimi değiştirdim ve annemin yatak odasına gittim. Siyah saten geceliğini giyinmiş uyumaya hazırlanıyordu. "Bu gece seninle uyuyabilir miyim anne?"

Gülümseyerek pikesini araladı. "Elbette, yanıma gel."

Yatağa girdim ve kafamı mis gibi kokan göğsüne bastırdım. "Murat abiyle nasıl vakit geçirdiniz?"

"Güzeldi, sizi özlemiş. Aslında ben de bu konuyu açmak istiyordum."

"Ne oldu?"

Yüzünde, genelde meydana gelmeyen değişik bir duygu belirdi. Utanıyor gibiydi ki annem asla bir şeyden kolay kolay utanmaz. Elini kaldırıp bana gösterdi, güzel bir tektaş vardı. Kaşlarımın çatılmasıyla yüzüğü çıkarttı. "Haklısın, size sormadan bunu takmamalıydım."

Hemen yüzüğü alıp yeniden parmağına taktım. "Anne, önemli değil. Evet dedin yani, öyle mi?"

"Ona istediğimi ama sizinle konuşmam gerektiğini söyledim."

"Benim için bir sorun yok ama Melinda ile konuşmalısın."

"Ben de bundan korkuyorum. Sınav stresi yaşıyor ve kafasını bir de buna takmasını istemiyorum."

"Melinda öyle biri değil anne, senin için mutlu olur. Tek kafama takılan Murat abinin oğlu, onunla hiç tanışmadık."

"Biliyorum, ne zamandır yurt dışında ama bugün Murat'ın erken gitmesinin nedeni oğlu Arslan zaten. Sizinle tanışmak için buraya uçuyor. Yarın buraya gelecekler."

"Güzel, tanışmamız iyi olur. Kaç yaşında?"

"21 yaşında, onunla tanışacağınız için çok heyecanlıyım. Sıcakkanlı  biridir." Annemin gözlerindeki yaşları görünce ben de kendimi durduramadım. Gözlerimden süzülen yaşlarla ona sarıldım. 

"Babamın yerine kimseyi koymuyorsun anne, sadece hayatına devam etmen gerekiyor. O da böyle isterdi."

"Biliyorum ama onu düşünmeden edemiyorum. Bu aralar sürekli aklıma geliyor."

"Geliyor çünkü evlenme teklifi aldın ve babamla olan düğününüzü düşünüyorsun. Bu normal anne, seni kimse bu konuda yargılayamaz."

"Teşekkür ederim. Gözlerin kayıyor, şimdi uyu."

"İyi geceler."

"Sana da tatlım."

Ertesi sabah uyandığımda saat biraz geç olmuştu. İşte bundan nefret ediyordum, öğlene doğru uyanınca günümün tamamen harcandığını düşünüyor ve kalanından tat alamıyordum. Ne kadar geç yatarsam yatayım erken kalkmalıydım. Alarm kuruyordum ama kapatmıştım ve kapattığımı bile hatırlamıyordum. 

Şiş gözlerle yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp salaş, diz üstü buz mavisi bir elbise giyinip aşağı indim. "Sonunda," dedi Melinda bağırarak. "Bütün evi temizledik ama sen kıpırdanmadın bile. Çok ağır uyuyorsun ama sabahlayan bendim."