SADECE BENİMSİN (+18)

KISIM 4

SELAM CANLARIM. BUGÜN YAZDIĞIM 3. BÖLÜM. SADECE OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. İYİ OKUMALAR.

Annemin sesiyle uykumdan irkilerek uyandım. Bu aralar bu evdeki huzur neden yok olmaya başladı anlayamıyorum. Komodinimdeki saate baktım, gece yarısını çoktan geçmişti. Annem bu saatlerde mutlaka güzellik uykusunda olurdu. Neden ayakta ki?

Merakla yatağımdan kalktım ayak uçlarımda kapımı araladım. "Murat beni yanlış anlıyorsun, gerçekten. Acına saygı duyuyorum, sadece bu kötü zamanında ben de senin yanında olmak istiyorum. Sen eski eşinin yanında olup destek verebilirsin ama unutma o senin de çocuğundu. Sen de acı çekiyorsun, neredeyse iki hafta olacak. Ben de sana destek olmak istiyorum." Bir süre onu dinledi ve devam etti. "Tamam, ben geliyorum o halde. Yarın ilk uçakla geleceğim. Tamam, bu durumda senin benim ayağıma değil benim senin yanına gelmem gerekiyor. Üstü kapalı bunu söylemek istediğinin farkındayım. Kızlar burada kalabilirler, Lilya reşit. Yaz tatilinin bitmesine daha var, tatillerini mahvetmek istemiyorum. Hayır olmaz, bütün sene boyunca derslerde çok iyi işler çıkarttılar, bu tatili hak ettiler. Tamam, senin evinde görüşürüz." Telefonu kapattı ve beni gördü. "Lilya, ne zamandan beri telefonları dinliyorsun?"

Kapıyı açtım ve yanına gittim. "Özür dilerim anne."

"Bu yaptığın çok büyük bir saygısızlık, asla birinin telefonunu dinlememelisin. Ben sizin özel alanınıza hiçbir zaman bu şekilde girmedim. Sizi de böyle yetiştirmedim."

"Haklısın anne, gerçekten özür dilerim."

Melinda esneyerek kapısını açtı. "Neler oluyor? Bu saatte koridordaki bu kalabalık nedir?"

Annem bana döndü. "Sen duyduğuna göre ona anlatabilirsin değil mi?"

Mahcup bir şekilde kafamı salladım ve durumu Melinda'ya özetledim. "Siz ne düşünüyorsunuz?" dedi annem.

"Benim için fark etmez," dedim Melinda'ya bakarak.

"Anne, ben de gelebilir miyim?"

"Kızım bu tatile ihtiyacın var. Lütfen beni kırma."

"Anne nerede olursam olayım zaten ders çalışıyorum. Benim için mekanın bir önemi yok. Murat abi test çözme tekniklerinde bana çok yardımcı olmuştu unuttun mu? Onun sayesinde testteki sonuçlarım bu kadar iyi. Bunu ona borçluyum. Doğru düzgün bir baş sağlığı bile dileyemeden gitti."

"Haklısın." Gözleri dolarak bize baktı. "Çok şanslı bir anneyim ben, ikiniz de çok ince düşüncelisiniz."

Gidip ona sıkıca sarıldık. "Anne biliyorum zor zamanlar geçiriyorsunuz ama birbirinizi kaybetmeyeceksiniz. Murat abi sadece çok hassas bir dönemde."

Saçlarımı okşadı. "Biliyorum, sizden birini kaybetsem ne yapardım aklım almıyor. O benden çok daha güçlü. Ben yokken arabamı kullanabilirsin. Tabi bizimle gelmek istiyorsan o ayrı."

"Ben burada kızlarla kalabilirim. Yarın gece için bize çağırırım, üniversiteden önceki son yaz tatilimi iyi değerlendirip kafa dağıtmaya ihtiyacım var."

"Kendine iyi bak o zaman, güneş kremini sürmeyi unutma tamam mı?"

"Anneee," dedi Melinda. "Şimdi gitmiyoruz."

"Biliyorum." Güldü. "Hadi benim yatağıma gidelim, bu gece üçümüz beraber uyuyalım."

İki kardeş zıplayarak sevinç çığlıkları attık ve annemin yatağına koşup koyun koyuna uykuya daldık. Her zaman huzurlu bir aileydik, kaybımızdan sonra bu durum biraz bozulmuştu, Murat abi hassas bir dönemindeydi ama anneme karşı hep çok iyi biri olmuştu. Yeniden o huzuru yakalayabilirdik. Belki çok eskiden güzel aile tablomuzun baş karakterini kaybetmiştik ama o da bizim ailemizin bir parçasıydı.