De zwarte roos

On ice.

- Sira -

Toen Lars me op de grond zette gleed ik bijna uit. Jeez! Hij weet toch dat de vloer erg glad is? Hij heeft het zelf gedaan! Gelukkig hield hij me nog vast aan mijn arm. Anders was ik echt wel naar beneden gedonderd! Daar had ik nu even geen zin in.

Wat moest ik nu doen? Ik wist alleen dat ik naar dit bal moest komen en meer ook niet.

Lang geleden kwam er een vrouw in mijn toren. Ze was heel aardig, maar ze zei dat ik vandaag iemand moest redden. Dat ik vandaag naar het bal moest gaan om iemands plaats in te nemen. Ik snap er niet veel van, maar ik zal het maar uitzoeken. Ik ben er en...... wie moest ik nu helpen dan?

"Lieve Sira. Later ga jij een belangrijke taak vervullen. Familie zal jou nodig hebben. Op een bal zou jij verschijnen en een onschuldige ziel kan dan verdwijnen. Let op je tellen mijn schat. Je moet niet zo ver gaan dat je iemand of jezelf overschat. Je taak is belangrijk en gevaarlijk, het ga je goed mijn kind. Ik hoop dat onze wegen elkaar ooit weer vind!"

Ik hoorde haar stem weer in mijn hoofd. Ik kan het na zo veel jaar nog helder oproepen.

Oke, wie was mijn familie? Wie moet ik vervangen?

Hoe zou ik dat moeten doen?

Lars geeft me een kneepje in haar hand.

"Het komt wel goed Sira.'' zegt Lars. Damn! was ik even zijn gave vergeten. Dat had hij mij nog verteld in het bos. Hij kan nu natuurlijk ook mijn gedachten lezen.

''Ik snap er ook niet zo veel van wat ze heeft gezegd, maar volgens mij komen we er wel uit hier.'' gaat Lars verder.

''Hoe weet jij dat nou zo zeker?''

ondertussen zorgde ik er voor dat Lars me goed bleef vasthouden, omdat ja. ijs is gewoon glad ja! Het is niet dat ik het zo geweldig vind om helemaal tegen zijn stevige borst te worden gedrukt (hij ruikt trouwens heel erg lekker!) en dat ik als een slappe doek door hem wordt vastgehouden. Het is trouwens heel irri soms dat hij in mijn hoofd zit! Zometeen denk ik aan iets heel raars en pakt hij het vreemd op ofzo?

Ik kijk naar zijn gezicht en zie net op tijd die grote grijns van hem op zijn smoel, die hij er meteen vanaf poetst zodra hij merkt dat ik naar hem kijk.

Oh damn! Ooooooh ik dacht daarnet onbewust aan dat hij zo lekker.. nja datte. Pfffffffffffrt!

Lars lacht.

''Hahahaha dank je!''

Ik trek een wenkbrauw op. ''Waarvoor?''

''Dat je denkt dat ik lekker ruik, hahahaha.''

''Nou ja, ik...... Argh!!! Lars, zit niet steeds in mijn hoofd wil je?''

Jeez!!! dacht ik bij mezelf.

''Ik zal mijn best doen hahaha, maar ik heb mijn gave toch wel even nodig voor je.'' lars wordt in een keer serieus.

''Ik denk dat ik bingo heb Sira, ik vang iemands gedachte op en ze is in deze zaal. Zie je dat meisje voor in bij die tronen? Ze lijkt op jou niet? Ik denk dat je haar plaats moet innemen. Ze heet Roxy, maar ik hoor dat ze voor een Sabrina wordt aangezien.''

Yo, ik zie haar! Ze lijkt inderdaad op mij. Het meisje dat achter de oudere vrouw staat moet ik dus hier helpen. Aan de slag dan maar.

''Lars, zorg er voor dat ik bij dat meisje kom en dat je haar hier uit helpt! Ik kom hier wel uit!''

Ik kijk nog eens goed naar het meisje Roxy. Ik leek echt heel goed op haar maar, ik moest alleen haar jurk na doen en ik moest haar mijn kleren geven. Dat gaat veel concentratie kosten, maar ja. Ik maakte mijn hoofd leeg en zag alles voor me. De jurk dat ik dan aan moest en ondertussen verwisselde ik de kleren van Roxy en mij. Natuurlijk niet echt, maar met een illusie. Dat was mijn gave, illusies.

''Ben je klaar Sira? Die gast probeert al heel lang naar ons toe te komen, maar ik heb hem ongemerkt een beetje bevroren dus komt hij niet zo ver.''

''Ik ben klaar!''

''Hou je vast daar gaan we dan!'' Lars pakt me op en.......................

---------------------------------------------------

Hallo people!

Hier weer een hoofdstuk, hij is niet zo lang. Een beetje een opvullertje.

Maar dat komt wel goed in de volgende hoofdstukken!

Ik hoop dat jullie het nog steeds leuk vinden om de zwarte roos te lezen!

ciao, ik ga maar weer eens aan het volgende hoofdstuk werken.