De zwarte roos

Dina Beeks

'Ahaaaaaaaaaaaaaaaaa, ja nu snap ik het helemaal!!!' Ik zet mijn emmer met warm water neer. Ik was van plan om warm water te halen en dan de trappen te dweilen, maar volgens mij moet ik mijn plan maar skippen. Maurice de persoonlijke butler van madame Traver heeft me net uitgenodigt voor het bal vanavond. Hij heeft me net op zijn knieën gesmeekt om met hem mee naar het bal te gaan. Hahahaha, DUS ECHT NIET!!! Dat zou wat zijn! Maurice het succes van het Rodenbrucht personeel, mij een dienstmeisje uit de laagste laag naar het bal meenemen??? Het omgekeerde is meer waar. Hij heeft me heel duidelijk gemaakt dat ik naar het bal moet komen en dat ik op die ene Sabrina moet letten vanavond. Anders ben ik mijn baan kwijt. Eigenlijk vind ik het nog niet eens zo erg, maar het is wel allemaal heel erg vreemd.

'Waarom heeft mevrouw mij nodig? Ik ben maar een lage dienstmeid.'

Maurice grijnst een scheve lach. In zijn pak met zijn blonde haren en ijs blauwe ogen ziet hij er oog verblindend mooi uit, mooi maar gevaarlijk. Sinds dat ik hier werk (sinds mijn 10e, heel mijn familie werkt hier) is hij me erg opgevallen.Hij stond altijd langs madame Traver.

Maurice haalt zijn schouders op.

'Geen idee, maar ik moet het doorgeven van haar. Ze zei dat jij er het meest voor geschikt bent.'

Pfhoe! Er is soms echt wat los bij madame, maar ik zal maar doen wat ze zegt. Het is dat ons mam zo ziek is en dat hij er is, denk ik zo???..... stiekem???....

'Ze zei dat jij een gave had waardoor je er de enige bent die er geschikt voor is.'

Maurice zoekt met zijn ijsblauwe kijkers mijn gezicht af naar mijn reactie. Ik knijp heel hard in de spons die ik nog vast heb. Het water loopt langs de rok van mijn jurk naar beneden en drupt langzaam naar beneden naar de vloer. Weet hij van mijn gave??? Dat meen je niet....... Verdooft staar ik voor me uit. De spons laat ik op de grond vallen. Ik probeer mijn gezicht zo normaal mogelijk te houden.

'Madame denkt dat ik door een of andere gave heel geschikt ben om zou ik het maar zeggen, iemand te stalken tijdens een bal???'

'Dat weet ik niet zo goed, maar ze zei dat jij haar goed in de gaten moet houden. Heel het bal lang. Wat ze ook doet, jij moet in de buurt zijn. Jij bent ook diegenen die haar heeft bediend, dus je kent haar ook een beetje. '

'Eh ja, ik heb alleen haar eten voor haar deur mogen neerleggen. Ik ken haar beter dan iedereen, want ik heb steeds elke dag drie keer voor een gesloten deur gestaan.' zeg ik met een uitdagende toon. 'Waarom denkt ze dat ik het wil gaan doen?'

'Voor iets met je moeder? Ze zei dat ze jullie het wil teruggeven als jij een paar dingen voor haar doet.'

Ze geeft het eindelijk terug!!! Ik kan mam eindelijk beter maken!!!

'Hoeveel moet ik voor haar doen dan?' zeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar sla.

'Wat dingen, ik heb geen idee hoeveel, maar ik weet wel dat je nu met me mee moet komen, want het bal begint zo en dan moet jij ook al klaar staan. Doe je mee of niet???'

'Ik doe mee!' Als het betekend om mijn moeders sieraad terug te krijgen, zeker!!!

Maurice pakt me bij mijn pols en trekt me door de gangen achter zich aan. Hij stopt voor de lift en drukt op de knop. De liftdeuren gaan open en hij trekt me mee achter zich aan. Mijn hart bonst in mijn keel en in mijn pols waar hij me vast heeft. Ik ben nog nooit zo dicht bij hem geweest. O nee, wacht. Toen ik 10 was ben ik heel dicht bij hem geweest, maar niet in menselijke vorm. Ik vraag me af of hij het zich nog herinnert, maar ik denk het niet. Voor mij is het een zoete droom.

In de lift drukt Maurice op het knopje 5. Moeten we zo hoog??? Dan gaat hij naast me staan. In de lift is een wand van spiegel gemaakt. Ik kijk recht naar mezelf. Ik in mijn dienstmeiden jurk en Maurice in zijn butler pak. Ik heb zin om hem aan te raken. Hij staat zo dicht bij! Ik hoef alleen maar mijn arm lichtjes naar opzij te bewegen. Toch hou ik mijn armen stijf tegen me aan. Ik merk dat het opeens wel heel erg warm is geworden in de lift. Ik kijk stiekem via de spiegel naar Maurice. Shit! Betrapt! Ik kijk snel naar mijn voeten. Niet naar hem kijken, niet naar hem kijken!!! Waarom moet ik altijd een knot in!!! Nu kan ik met mijn haar niet mijn gezicht afschermen! Ik weet zeker dat mijn wangen nu net tomaten zijn. Ik voel gewoon zijn blik op mij rusten, krijg er allemaal kriebels van over mijn rug! Lift schiet op! *pling* dat was verdieping 3. Oehmpf! Zijn we pas bij 3??? Ik begin maar aan mijn jurk te frutten, dat houd mijn vingers wat rustiger, want de zenuwen vliegen als gekke vogels in paniek door mijn vingertoppen. *pling* verdieping 4. Oké dat schiet wat beter op. We zijn er bijna, we zij er bijna, maar nog niet helemaal! Zing ik in mijn hoofd, om mezelf af te leiden.

*pling* verdieping 5! Yes, we zijn er! De liftdeuren gaan open en ik loop achter Maurice de lift uit. Vind ik best knap van mezelf, want ik heb meer zin om de lift uit te rennen! Op deze verdieping ben ik nog nooit geweest.

Verdieping vijf is voor de familie Traver, privé gebruik. Hier wonen ze en hebben ze hun vermaak. Als ik het me goed herinner hebben ze hier een enorme balzaal. Hier komen vaak ook hun gasten. Er zijn maar een groepje bediende die hier mogen komen, Waaronder Maurice. Hij is de persoonlijke butler van madame Traver.

Maurice loopt een stuk gang door en maakt dan een grote deur open. Ik loop achter hem aan de kamer in. Het is een rijk versierde kamer. Volgens mij is het een kleedkamer voor een echte dame. Maurice wijst op een stoel waar een klerenzak ligt en nog wat andere dingen.

'Hier zijn de kleren die je vanavond aan trekt, ik heb ze moeten uitzoeken. Als ze niet goed staan pakken we iets uit de kast. Roep maar als je hulp nodig hebt, ik ben buiten de deur. Ik stuur wat dienstmeisjes om jou te helpen.'

Maurice loopt de kamer uit en laat me alleen.

Ik kijk wat rond en doe dan mijn knot uit. Mijn haar valt naar beneden. Pfoe! Dat voelt beter! Ik loop wat door de kamer en dan maak ik de klerenzak open die op de stoel ligt. De jurk die Maurice voor me heeft uit gekozen. Ik ben benieuwd! Ik rits de klerenzak open en zie dan een diep groene stof met een sierlijk zilver versiering. Er lagen ook bij passende hakken bij. Er werd op de deur geklopt en drie dienstmeisjes stormen de kamer binnen. Ik wist nog niet wat er allemaal gebeurde, maar in een keer stond ik al helemaal klaar voor de spiegel. Mijn haar in golvende krullen, de jurk aan en make-up. Het zag er geweldig uit!

'Je ziet er goed uit.'

Ik draai me met een ruk om. In de deuropening staat Maurice naar me te kijken. Hij grijnst.

'Je hebt een goede smaak, qua jurken.' zeg ik maar. Alleen na een paar seconde, sla ik mezelf mentaal in het gezicht. Wat is dat voor antwoord? Hoe simpel kan je zijn Dina!!!

'Bedankt, kom dan begeleidt ik je vannacht. 'Maurice steekt zijn hand uit en ik pak hem aan.

Je ziet er goed uit, de eerste zin die Maurice tegen me heeft gezegd waar ik ontzettend blij mee ben! :) :) :) :) Mijn dag kan niet meer stuk! De zin galmd nog na in mijn hoofd.