De zwarte roos

Verdwenen!

'Hallo met Roxy Linden, ik wil graag weten of mijn tante Lia Linden in de buurt is.' 'Een ogenblikje!' de man aan de telefoon roept wat en dan is hij terug. 'Hallo Roxy, nou ik heb het net aan haar collega's gevraagd, maar zij hebben haar vandaag nog helemaal niet gezien. Ze zeggen dat ze ziek gemeld staat.' 'Oké, bedankt!, dag.' 'Een fijne dag verder Roxy.' Trillend leg ik de telefoon neer. Tante is niet bij haar vriendinnen en niet op haar werk. Ze is al sinds eergisteren niet thuis, dat is echt vreemd en ze heeft echt niets laten horen. Het zal wel, maak ik mezelf wijs. Rustig Roxy! Lia komt zo terug en gaat vast een heel verhaal bij elkaar kletsen waarom ze er niet was. Het komt allemaal wel goed, niets aan de hand, toch? Ze heeft het ooit voor elkaar gekregen om zichzelf voor een week in onze kelder op te sluiten, dus dit zal ook niet zo'n ramp zijn.

- Volgende dag op school -

'Hey Roxy! Is je tante al terug of niet?' 'Hai Sanne, nee helaas. Ik begin mezelf af te vragen waar ze uithangt!' Sanne lacht. 'Ja, dat zou ik ook doen! Na dat verhaal van die kelder! Wel vertellen waar ze heeft gezeten hè? Kom we moeten naar de les.' Sanne trekt me mee.'Wat hebben we Sanne?' Sanne stopt gelukkig met aan mijn arm te zeulen. 'We hebben mentoruur en we krijgen nieuwe klasgenoten, kom ik wil ze echt zien. 'Karin zegt dat het twee jongens zijn.' Sanne stuift me voorbij de trap op. Lachend volg ik haar. Sanne de jongens gek krijgt weer een boost! Als we aan komen in het lokaal zie ik dat Sanne niet het enige meisje is dat zo snel mogelijk naar het lokaal is gerend om de nieuwe klasgenoten te zien. Alleen jammer voor ze dat ze er nog niet zijn. Waarschijnlijk komt mevrouw Sneer onze mentor met hun aanzetten. 'Kom Roxy, we gaan helemaal vooraan zitten, kunnen we ze goed zien.' voor de tweede keer in deze ochtend wordt ik aan mijn arm gezeuld. Ik plof op een stoel en ga met mijn hoofd op tafel liggen. Mij boeien die nieuwe jongens niet zo. Ik zou liever willen weten waar Lia blijft. ' hé hé Roxy!' Bij elke hé stoot Sanne me aan. Denk je dat ze knap zijn?' 'Umpf Sanne, denk je alleen daar aan? Jongens gek! hahahahaha.' Sanne kijkt me nep gekwetst aan. 'Ah en dat zeg je over mij? Je beste vriendin?' Ik grijns. 'Beste vriendin? Sinds wanneer?' Sanne pakt haar agenda en geeft me een mep. 'Ach jij!' 'Hahahaha, kan je niet tegen een grapje?' Opeens gaat er een harde ringtoon door de klas. Bram stoot me aan. 'Wat is er Bram?' 'Is dat niet jouw ringtoon Roxy?' Uit mijn rugzak klonk inderdaad kneiterharde muziek. Snel graai ik in mijn tas en neem snel op. 'Met Roxy?' Ik hoor allemaal geschuiffel en iemand hijgen aan de andere kant van de lijn. 'Hallo? Met wie spreek ik? Hallo? Is daar nog iemand?' Eindelijk hoor ik iemand! 'Roxy? Ben jij dat?' de vrouw klinkt paniekerig en is waarschijnlijk aan het rennen. Hé maar ik ken deze stem! 'TANTE! waar ben je nu? Wat doe je?' 'Blijf waar je bent en pas op voor.... WHAAAAAAH!!!' 'TANTE!!! Mij boeide het echt niet dat nu iedereen naar me zat te kijken. Er gebeurt iets met Tante en ik kan er niet voor haar zijn! Waar hangt ze ook uit en waar is ze zo bang voor? 'Waar moet ik voor oppassen? Zeg verdorie iets!' Alles gebeurt waar ik bang voor ben. Ik hoor alleen wat gehijg, daarna een ruis en de verbinding is verbroken. trillend zit ik met mijn mobiel in mijn hand. Ik merkte niet eens dat iedereen me aan het aan gapen was. Sanne geeft me een knuffel. De deur van het lokaal gaat open en mevrouw Sneer onze mentor komt binnen lopen. Nog steeds verdwaast leg ik mijn mobiel weg. Achter haar lopen twee jongens, maar op dit moment kan me alles gestolen worden! 'Zo jongens dit is jullie nieuwe klas.' kwebbelt mevrouw tegen de twee nieuwe. 'Ik moet wel zeggen dat ik ze nog nooit zo stil heb gehad.' Op dat moment dacht ik echt, ach STIK!!!!