Control Me - MewGulf 🔞

4. Zevk

Zevk almak.

Her insana göre farklı bir anlama gelen duygu.

Kimisi için yiyecekler zevk kaynağıdır. Yeme eylemi hayatta kalmak için zorunlu yapılan bir şey değildir onlar için. Yemek başlı başına bir zevktir. Binbir çeşit tatla kendilerinden geçerler. Hep daha iyilerini bulmak için keşfetme çabasındadılar.

Bazıları için ise kitap okumak, müzik dinlemek, şarkı söylemek, resim çizmek, spor yapmak gibi hobiler, sevdikleri ve değer verdikleri kişilerle zaman geçirmek, sohbet etmek, bir işte çalışmak, seyahat etmek gibi etkinlikler zevklidir.

Çoğu insan olumlu şeylerle eşleştirir zevk almayı. Çünkü en nihayetinde mutluluk verici bir durumdur bu.

Ama bazıları vardır ki zevk onların dilinde apayrı bir anlam taşır. Maddi bir yolla elde edilemez. Başkalarının yanında apaçık dile getirilemez. Herkesin kabullerinin dışındadır. Farklıdır. Yanlıştır.

Ama bu zevk öyle bir şeydir ki diğerlerininki gibi kolay kolay vazgeçilemez. Canı sıkıldığında, hevesi geçtiğinde öylece bırakamaz bazı insanlar bu akıl almaz zevkleri.

Çünkü onlar bu zevkler sayesinde var olmuşlardır. Zevk onların benliğini oluşturur.

Loş ışıkla aydınlanmış odanın ortasında diz çökmüş otururken Matthew da biliyordu yaratılışında var olan bu zevki. Defalarca kez baskılanmaya çalışmıştı. Hem kendisi hem de çevresi büyük çaba göstermişti onu bu zevkten alıkoymak için.

Ama ne zaman müdahale edilse sanki Matthew'un içinde bir şeyler direnç gösteriyordu. Ruhunun her bir köşesini işgal etmiş ve en derinlere kök salmıştı bu zevk. Ne yapılırsa yapılsın unutması imkansızdı.

Acı.

Zevkin kaynağı acıdan geliyordu. Bazen kişiliğine edilen hakaretler haz verirdi. Bazen de duygularının incinmesi.

Ama en güzeli fiziksel acıydı.

Baştan ayağa tüm vücudu kaplayan o dayanılmaz acılar. Derin kesiklerden akan kanın iç gıdıklayıcı hissi. Acının beraberinde getirdiği baş dönmesi, mide bulantısı ve göz kararması. Bilincin gidip geldiği o dakikalarda sarhoşluk hissinin verdiği zevk. Ertesi gün aynada karşılaşılan cilde işlenmiş her bir morluk ve yara. Sonsuza kadar silinmeyecek ve bu zevki hep var edecek izler.

Matthew işte bunlardan oluşuyordu. Ne zaman başladı yoksa hep içinde bir yerlerde var mıydı bilmiyordu. Ama bu zevk için çektiği onlarca zorluğu hiçbir zaman unutamayacağını biliyordu.

Matthew bu acıyı zevkle kabul eden taraftı.

Çevresindeki insanlar bu durumun yanlış olduğuna karar verene kadar Matthew için gayet normaldi. Okula gittiği yıllarda başka öğrencilerden kendisine zarar vermesini isterdi. Bu kimsenin isteyerek kabul edeceği bir şey değildi tabii ki. Böylece Matthew gözüne kestirdiği kişilere bulaşır ve kavga çıkarırdı. Ama asla karışılık vermezdi. Kavga sonunda bir yetişkin dövüşen iki çocuğu birbirinden ayırdığında zeminde kanlar içinde yatan tek kişi Matthew olurdu. Bazen gözü morardı. Bazen burnu kanardı. Bazen dudağı patlardı. Ağzının içine dolan kan tadı her zaman gülümsemesine neden olurdu.

Bu durum uzun vadede okuldan şikayetler gelmesine ve birçok kez disiplin cezalarına neden olduğunda Matthew zevkinden mahrum kalmamak için bu yoldan vazgeçmişti. Bir süre evde kendisine acı çektirmeye çalıştı. Ama aynı duyguları hissedemiyordu.
Ablasının yemek yaparken kenara bıraktığı bıçağı avcuna bastırdığında, defalarca kafasını vurarak alnında açtığı yara odasının beyaz duvarını kırmızıya boyadığında, bilerek kendisini merdivenlerin en tepesinden aşağıya bıraktığında her zaman acı vardı.
Ama bu acı can yakıyordu. Zevkten çok uzaktı.