Control Me - MewGulf 🔞

5. Kana Susamış

Selamlar 👋. Bölüme başlamadan önce söyleyecek birkaç şeyim var. İlk olarak ben psikopat değilim 😅. Yani hikayenin içeriğine bakıldığında biraz kafadan çatlak gibi duruyor olabilirim. Ama durum şu ki ben bir üniversitede psikolojik danışmanlık bölümü öğrencisiyim. Psikolojik temelli konulara ilgi duyuyor ve bunu çoğu hikayemde de yansıtıyorum, beni yakından takip eden ve hikayelerimi okuyanlar bilir zaten. Ayrıca derslerim paralelliğinde çeşitli kitaplar öneriyor hocalarımız bizlere. Bazı kitapları da ben kendim araştırıp buluyorum. Ve böylece değişik psikolojik sorunları tanıyorum. Okuduğum bir kitapta karşıma çıkmıştı mazoşist-sadist ikilisi. Benim de ilgimi çekmişti. Dedim MewGulf olsaydı nasıl yansıtırdı bu ruhsal bozukluğu acaba? Ve ortaya böyle bir şey çıktı. Umarım siz de beğeniyorsunuzdur. Zaten sorumluluğu tamamen size bırakmıştım en başından. Uyarılarımı da yapmıştım. Henüz kötü bir dönüş almadım kimseden ama hep de aklımı kurcalayan bir durum bu. Sanki insanlara kötü şeyler öğretiyor ve olumsuz örnek oluyor gibi hissediyorum kendimi. Umarım derdimi anlatabilmişimdir. Neyse fazla uzatma diyorsunuzdur şimdi 😄 bölüme geçelim o zaman. Keyifli okumalar ❤️
.
.
.
.
.
.

Sarı loş ışık altında bile ışıldıyordu yerdeki beden. Sırtı ve göğsündeki çiziklerden ince kan sızıntıları süzülüyordu aşağıya. Giydiği pantolonun bel kısmını lekelemişlerdi bile koyu benekler halinde.

Grant elindeki kemeri sıkarken aynı zamanda gözleri ile içiyordu önündeki manzarayı. Yaralar güzel süslemişti kaslı beyaz bedeni. Ama yetmiyordu sanki. Bir şeyler eksik hissettiriyordu.

Grant bir sonraki hamlesi için tekrar Matthew'un çevresinde döndü yavaşça. Taze yaralar açmak istiyordu adamın üstünde. Yeni bir yer arıyordu kendisi için. Ama seçemiyordu bir türlü. Adamın tüm vücudunu ele geçirmek istiyordu çünkü. Elinin altında parça parça olsun istiyordu.

Sonra kemeri bir kenara fırlattı. Deri aksesuar yere düştüğünde çıkan tok sesten Matthew olduğu yerde irkildi. Kalbi ağzında gibiydi. O kadar heyecanla bekliyordu ki, Grant'in her adımında soluk soluğa kalıyordu. Vücudu acı içindeydi ama daha fazlasına ihtiyaç duyuyordu. Daha çok kanamak istiyordu. Kanıyla boyansın yerler, içinde boğulsun bu beden...

Grant'in ayakları yeniden önünde durduğunda Matthew kafasını kaldırıp onunla göz göze geldi. Çocuğun deli saçması siyah irisleri yuttu adeta Matthew'u. Dolgun dudaklar tehlikeli bir sırıtışı için iki yana gerildi. Aynı anda iki el sarıldı Matthew'un gri saçlarına. Öyle hızlı ve sert çekiştirildi ki yerden, Matthew'un kafa derisi yandı. Saç köklerinin acısı gözlerini yaşarttı. İstemsizce ağzından acılı bir haykırış döküldü.

Çocuk incecik bedenine ters olarak, kendinden ağır adamı kolayca saçlarından asılıp kaldırdı. Bir sonraki adımda Matthew efendisi tarafından duvara savrulmuştu. Alnından aldığı sert bir darbe sanki tüm beynini sarstı olduğu yerde. Gözünün önünde ışık patlaması olmuş ve sonrasında ortalık bir anlık kararmıştı. Matthew gözlerini kırpıştırıp kendine gelmeye çalışırken ikinci darbeyi de yediğinde nefesi kesilmişti.

Grant sıkı sıkı tuttuğu gri saçlı kafayı iki kez duvara çarptıktan sonra geri çekildi. Matthew duvardan kayıp dizlerinin ve ellerinin üstünde öne doğru çökerek soluklanmaya çalıştı. Adamın tüm vücudu titriyor, derin solukları acı çektiğini belli edercesine kesintili çıkıyordu.

Matthew'un kafasından bulaşan kan açık renkli duvarı kirletmişti. Öyle ki görüntü karşısında kahkaha atmaya başlayan Grant'in sesi Matthew'un sallantılı beyninin içinde yankılanmıştı. Sertçe gözlerini kırpıştırıyordu. Kulakları uğulduyordu. Kafatası çok acımıştı. Hatta saçlarının arasından süzülen ılık bir şeyler hissedebiliyordu. Grant belki biraz daha sert davransa beyin kanaması geçirmesine bile neden olabilirdi. Şimdi ise kafasını toparlaması için sadece birkaç dakikaya ihtiyacı vardı. Ama Grant ona bu hakkı tanıyacak gibi durmuyordu.