Ασκ σημαίνει αγάπη

Προσωπικός γιατρός

Κεφάλαιο 25ο

Η ώρα περνούσε με εκείνη να νιώθει χειρότερα αντί καλύτερα . Η Λειλά δεν είχε επιστρέψει ακόμη, μα δεν ανησυχούσε γι αυτό παρ όλο που ο πυρετός δεν έλεγε να πέσει . Σκέφτηκε να κάνει ένα ντους για να ρίξει τον πυρετό και να χαλαρώσει μα ένιωθε κάπως αδύναμη ακόμη . Τα βλέφαρά της βάρυναν σιγά σιγά . Κάποια στιγμή δυνατά χτυπήματα στην πόρτα την έκαναν να ανοίξει απότομα τα μάτια της . Ζαλισμένη ακόμη περπάτησε προς τα εκεί . Άνοιξε την πόρτα γκρινιάζοντας στην φίλη της που είχε ξεχάσει, μάλλον τα κλειδιά της . Το μουρμουρητό της σταμάτησε απότομα όταν αντιλήφθηκε πως αντί για την Λειλά στην είσοδο στεκόταν ο Εμιρ με βλέμμα απροσδιόριστο. Θα έλεγε κανείς κάπως ανήσυχο. Το στόμα της στέγνωσε ενώ το κεφάλι της βούιζε και δεν ήταν από τον πυρετό . Τι έκανε τέτοια ώρα αυτός εκεί και που στο καλό βρισκόταν η φίλη της . Αισθάνθηκε κάπως ευάλωτη .

«Εμιρ ?» αποκρίθηκε εμφανώς μπερδεμένη . Το μυαλό της δημιουργούσε διάφορα σενάρια, πάγωσε το αίμα της όταν σκέφτηκε το χειρότερο . «Τι συνέβη ? Έπαθε κάτι η Λειλά?» ρώτησε με αγωνία χωρίς να αντιληφθεί πως ίσως εκείνος δεν είχε προσέξει το δέσιμο ανάμεσα τους αυτό το διάστημα .

«Όχι» απάντησε μονολεκτικά, επιτρέποντας της έτσι να αναπνεύσει και πάλι κανονικά . Ο πυρετός ανέβαινε ξανά και το ρίγος είχε επιστρέψει πράγμα που την έκανε να τρέμει σαν ψάρι . Τύλιξε καλύτερα την κουβέρτα γύρω από το σώμα της . Έκανε ένα βήμα προς το μέρος της . Άπλωσε το χέρι του τοποθετώντας το στο μέτωπό της . Την κοιτούσε εξεταστικά για λίγο .

«Έχεις πυρετό! Πάλι!» Σάστισε για λίγο. Πως γνώριζε εκείνος ι είχε συμβεί . Η Λειλά θα του

μίλησε σκέφτηκε . Προχώρησαν προς το σαλόνι . Έβγαλε τα παπούτσια και το μπουφάν του

στην είσοδο. Εκείνη ξάπλωσε στον καναπέ, ενώ έβαζε το θερμόμετρο για να ελέγξει ξανά

τη θερμοκρασία της . Υπήρχε αμηχανία ανάμεσα τους μετά τα τελευταία γεγονότα .

«Είμαι μια χαρά» αποκρίθηκε τρέμοντας ανίκανη να πείσει και τον ίδιο της τον εαυτό .

«38 και 8 . Ναι, μια χαρά όπως το είπες !» ειρωνεύτηκε χαμογελώντας λοξά. Ίσως ήταν η

πρώτη φορά που τον έβλεπε να χαμογελάει, έστω και λίγο. Έμεινε να τον κοιτάζει

μαγεμένη σχεδόν . Μα τι στο καλό είχε πάθει με αυτόν τον άντρα σκέφτηκε .

«Πάω να φτιάξω κάτι να φάμε!» είπε κατευθύνθηκε προς την κουζίνα . Το χέρι του στο

μπράτσο της την σταμάτησε. Γύρισε προς το μέρος του .

«Εσύ μείνε εδώ. Θα παραγγείλω κάτι » αποκρίθηκε με επιτακτικό τόνο. Σάστισε μα έκανε

ότι της είπε . Επέστρεψε μετά από λίγο και κάθισε δίπλα της διαβάζοντας μια εφημερίδα .

Τον παρατήρησε καλύτερα ήταν χαλαρός όπως εκείνο το πρωινό. Ήταν όμορφος άνδρας ο

Εμιρ . Μελαχρινός με έντονα χαρακτηριστικά και σώμα Έλληνα θεού . Άραγε ποια η σχέση

του με την πατρίδα της . Μιλούσε άριστα ελληνικά . Θα έλεγε κάποιος πως θα μπορούσε να

είναι Έλληνας . Οι δικές της ρίζες ήταν από τον Πόντο με την γιαγιά της γνήσια Σμυρνιά . Η

ανατολή ήταν μέσα της και γύρω από τότε που ήταν μικρό παιδί. Άφησε το μπολ με την

σούπα δίπλα της . Είχε πιει το παυσίπονο και αισθανόταν καλύτερα , μα δεν είχε όρεξη .

«Δεν πεινάω !» αποκρίθηκε μαζεύοντας την κουβέρτα προς το μέρος της .

«Πρέπει να φας κάτι!» έσπρωξε ελαφρά το μπολ προς το μέρος της . Δυσανασχέτησε . Μα

Γιατί φερόταν έτσι σαν να νοιάζεται γι αυτήν . Ίσως δεν θέλει να έχει θέματα στο μαγαζί

σκέφτηκε . Μια σιωπή απλώθηκε στο χώρο . Κανένας δεν μιλούσε μόνο κοιτούσαν ο ένας

τον άλλον στα μάτια . Ώσπου ξαφνικά έφερε το γεμάτο κουτάλι μπροστά της .

«Μην με αναγκάσεις να σε ταίσω !» Η έκπληξη φαινόταν ξεκάθαρα στο πρόσωπο της .

Ποιος ήταν άραγε ο Εμιρ πραγματικά . Προς το παρόν σίγουρα ο προσωπικός γιατρός της .

Τελικά έπιασε το κουτάλι και έφαγε ήσυχα την σούπα της, η οποία προς έκπληξή της ήταν

πολύ νόστιμη . Μόλις τελείωσε έκανε να σηκωθεί μα παραπάτησε εξαιτίας της αδυναμίας.

Βρέθηκε δίπλα της κρατώντας την σφιχτά από την μέση . Ήταν τόσο κοντά της που

νόμιζε πως θα ακούσει την ταχυπαλμία που της είχε προκαλέσει. Τα χείλη του απαλά

ακούμπησαν το μέτωπό της .

«Είσαι καλύτερα μα ίσως βοηθούσε ένα ντουζ !» αποκρίθηκε .

«Θα κάνω αργότερα, εσύ καλύτερα να...» δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση της .

«Έλα μαζί μου!» την σήκωσε απαλά στη αγκαλιά του και κατευθύνθηκε προς το μπάνιο .

Εκείνη δεν απάντησε παρά μόνο έβγαλε ένα επιφώνημα έκπληξης με αυτή του την κίνηση .

Ίσως η Αντιγόνη είχε δίκιο τελικά . Κάτι είχε κάνει λάθος .

Το καινούργιο κεφάλαιο είναι εδώ !!!

ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ !!!!!