Ασκ σημαίνει αγάπη

Τίποτα εσύ

Κεφάλαιο 20ο

Το βραδάκι ετοιμάστηκαν και βγήκαν για ποτό όπως είχαν κανονίσει με τις υπόλοιπες . Μπήκαν στο κλαμπ που είχε γίνει πλέον το στέκι τους για κάθε βραδινή τους έξοδο και κάθισαν στο μεγάλο γωνιακό καναπέ . Παρήγγειλαν τα ποτά τους απολαμβάνοντας για μια ακόμη φορά την πολύβουη ατμόσφαιρα . Η Κασσάνδρα απολάμβανε την μουσική ,τα φώτα, ήταν γυναίκα της νύχτας , εθισμένη στην μυρωδιά του τσιγάρου ανακατεμένου με αρώματα αντρικά και γυναικεία .Η ώρα περνούσε με το βλέμμα της να είναι συνεχώς κολλημένο στο τραπέζι που εκείνος βρισκόταν την προηγούμενη φορά καίγοντας την γυμνή της πλάτη με το βλέμμα του . Μνήμες από τότε ξεπήδησαν στο κεφάλι της, το άγγιγμα του ακόμα έκαιγε το χέρι της ενώ τα λόγια του βούιζαν στο κεφάλι της «Αν χορέψεις έτσι μεθαύριο το εισιτήριο σου για την Καππαδοκία είναι εξασφαλισμένο! Εξάλλου ήταν πάντα δικό σου από εκείνη την βραδιά στην Αθήνα !» . Κούνησε το κεφάλι της σε πείσμα να τις εξαφανίσει . Ήπιε μονορούφι το ποτό της και σήκωσε το χέρι της για να παραγγείλει ένα ακόμη παρά το βλέμμα της Λειλά που την προειδοποιούσε να σταματήσει . Η Αντιγόνη με την Μπαχάρ για καλή της τύχη χόρευαν ξέφρενα στην πίστα . Δεν είχαν προσέξει τις κινήσεις της . Το ποτό της έφτασε λίγο αργότερα έμεινε να παρατηρεί τις φίλες της να γελάνε και να τραγουδάνε δυνατά τους στίχους των τραγουδιών, έπειτα γύρισε προς την Μπαχάρ . Ήταν τόσο ευτυχισμένη που είχαν βρει μαζί με την κολλητή της αυτά τα δυο πλάσματα πραγματικές φίλες για τα εύκολα μα και για τα δύσκολα .

«Πάω να βρω τα κορίτσια! Όλα καλά?» φώναξε λίγο πιο δυνατά εξαιτίας της μουσικής . Εκείνη έγνεψε καταφατικά . Μόλις απομακρύνθηκε κατέβασε το ποτό της μονορούφι . Αυτός ο πόνος πάλι της τρυπούσε τα σωθικά . Ήθελε να απαλλαγεί μα φάνταζε ακατόρθωτο. Ένα ακόμη ποτό ίσως βοηθούσε την κατάσταση . Έκανε νόημα να της φέρουν μια από τα ίδια . Έπινε αφήνοντας το διαφανές υγρό να κάψει ευχάριστα τον οισοφάγο της, με το βλέμμα της καρφωμένο στα απέναντι τραπέζια και το μυαλό της ζαλισμένο όχι τόσο από το ποτό όσο από τις σκέψεις που στριφογύριζαν . Σωστές ή λανθασμένες δεν ήξερε . Ένα πράγμα ευχόταν μόνο, να εμφανιζόταν ξαφνικά εκείνος μέσα στο κλαμπ και να διέλυε εκείνο τον πόνο που έκανε το μέσα της να ματώνει . Δεν ήθελε να αφήσει τα δάκρυα να τρέξουν στα μαγουλά της . Λίγη ώρα αργότερα έπινε και το πέμπτο ποτό μόνη της καθώς οι υπόλοιπες είχαν χαθεί από το οπτικό της πεδίο . Έντονη ζαλάδα την ταλαιπωρούσε το τελευταίο τέταρτο, ενώ το στομάχι της είχε γίνει κόμπος . Έσυρε το βήμα της προς την έξοδο . Μόνο όταν ο παγωμένος αέρας χτύπησε το πρόσωπό της ένιωσε καλύτερα, σαν να ανέπνεε ξανά . Έμεινε έξω από το κλαμπ ανίκανη να κουνηθεί μέσα στην παραζάλη της . Κάθισε σε ένα παγκάκι που υπήρχε αφήνοντας το νου της να κάνει σενάρια τρελά . Η μυρωδιά της κολόνιας ανακατεμένη με το τσιγάρο ήταν πάνω στα μαλλιά της σαν αόρατος μανδύας . Αγκάλιασε τους ώμους της καθώς το κρύο ήταν τσουχτερό μα δεν είχε δύναμη να γυρίσει πίσω . Σε μια στιγμή απελπισίας βουτηγμένη μέσα στο χάος του μυαλού της αντιλήφθηκε πως τα μάγουλά της ήταν μουσκεμένα από τα δάκρυα της . Τα σκούπισε με την αναστροφή του χεριού της σε μια προσπάθεια να τα σταματήσει . Ήταν τόσο ερωτευμένη μαζί του . Η απόρριψη όμως τρυπούσε την καρδιά της σαν αγκάθι κατακόκκινου ρόδου . Εντελώς αφηρημένη κάποια στιγμή νόμιζε πως άκουσε κάποιον να την φωνάζει . Σκέφτηκε πως θα ήταν κάποια από τα κορίτσια . Σηκώθηκε με κόπο και γύρισε προς την αντίθετη πλευρά για να μπει στο κλαμπ .

«Κασσάνδρα!» μια φωνή της έκοψε την ανάσα .

Καινούργιο κεφάλαιο !!!!