Ασκ σημαίνει αγάπη

Περίεργο συναίσθημα

Κεφάλαιο 37ο

Κοίταξε μια τελευταία φορά την στολή της, στον καθρέπτη του δωματίου της . Ήταν σε σκούρο μπλε χρώμα , με λεπτό τούλι στην ίδια απόχρωση που κάλυπτε τα χέρια της μέχρι τους καρπούς . Έριξε μια τελευταία ματιά το κινητό της και αφού κλείδωσε το δωμάτιο προχώρησε στο διάδρομο του ορόφου της . Λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες του ασανσέρ εμφανίστηκε η Ειλούλ γεμάτη αυτοπεποίθηση . Δεν της μίλησε μα για καλή της τύχη ούτε και εκείνη . Το βλέμμα της ωστόσο ήταν περίεργο και η συμπεριφορά της γενικά την τρόμαζε . Ένιωθε πως γνώριζε κάτι παραπάνω . Προσπάθησε να ηρεμήσει το σφίξιμο στο στομάχι της . Οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν την στιγμή που πίστευε πως ο αέρας γύρω της λιγόστευε, βγήκε από εκεί σέρνοντας το βήμα της προς το μεγάλο χώρο των δεξιώσεων . Εκεί βρήκε την Λειλά να χαμογελάει χαρούμενη, μέσα στην υπέροχη μωβ στολή της .

«Ει ... Όλα καλά?» την ρώτησε μόλις την είδε .

«Όλα καλά ... Απλώς ... Είχα μια ατυχή συνάντηση» δήλωσε κάνοντας ένα νεύμα με το κεφάλι της για να δείξει την Ειλούλ που περπατούσε στο χώρο σαν να της ανήκε . Η φίλη της δεν απάντησε παρά μόνο ρόλαρε τα μάτια της ξεφυσώντας δυνατά . Η ώρα περνούσε με ατελείωτες πρόβες . Όλα έπρεπε να είναι άψογα για το επόμενο βράδυ . Η καθεμιά είχε συγκεκριμένη ώρα εμφάνισης όπως και χρονικό όριο για τον κάθε χορό . Αυτό δεν την άγχωνε καθόλου, ήταν επαγγελματίας όλα αυτά ήταν φυσιολογικά για αυτήν . Στο νου της όμως βρισκόταν ακόμη το βλέμμα εκείνης της γυναίκας και το απαίσιο συναίσθημα που της προκάλεσε . Φόβο . Αυτό ένιωσε , κάτι σαν απειλή ,μα πως θα μπορούσε να την βλάψει εφόσον δεν είχαν σχέσεις . Η σειρά της ήρθε βοηθώντας της να αποδράσει για λίγο από την δίνη των σκέψεων όπου βρισκόταν εδώ και ώρα . Ευτυχώς όση ώρα παρουσίαζε την δουλειά της ήταν απόλυτα συγκεντρωμένη στις κινήσεις και στην μουσική που πλημμύρισε τον χώρο . Λίκνιζε το κορμί της, κουνούσε τα χέρια της ενώ τα μάτια της έψαχναν αχόρταγα να βρουν εκείνον . Λίγο πριν τελειώσει το δεύτερο χορευτικό της τον εντόπισε. Βρισκόταν καθισμένος σε μια γωνία με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι ενώ το βλέμμα του την έκαιγε, όπως εκείνα τα βράδια στην Αθήνα . Κανένας δεν υπήρχε πλέον εκτός από εκείνον . Χόρευε πλέον αποκλειστικά για τον μελαχρινό ανατολίτη της . Μέχρι που τα φώτα άναψαν, κατέβηκε από την πίστα και ανέβηκε στο δωμάτιο του, δίχως να την νοιάζει αν την δει κάποιος . Η καρδιά της κόντευε να σπάσει όσο περίμενε να φτάσει στον όροφό του . Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη . Μόλις έκανε τα πρώτα βήματα στο εσωτερικό της σουίτας, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, ένα χέρι τυλίχτηκε γύρω από την μέση της . Δεν κατάφερε όμως να την τρομάξει καθώς το άρωμά του την είχε ήδη προειδοποιήσει . Χαμογέλασε πονηρά, ρίχνοντας το κεφάλι της πίσω, δίνοντας του καλύτερη πρόσβαση στον λαιμό της . Εκείνος αφού ρούφηξε για λίγο το σημείο έσυρε με αργό ρυθμό τα χείλη του στο μάγουλό της . Η ανάσα του χτυπούσε πάνω της κάνοντας την δική της να λιγοστεύει .Με μια αστραπιαία κίνηση την γύρισε ώστε να βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο συνθλίβοντας τα χείλη τους . Εκείνη άπλωσε τα χέρια της μπλέκοντας τα δάχτυλά της μέσα στα καστανά μαλλιά του . Οι πεταλούδες στο στομάχι της έκαναν πάρτι, ενώ η γλυκιά προσμονή έβαζε φωτιά στο σώμα της και στο μυαλό της . Λεπτά αργότερα η στολή της βρισκόταν στο πάτωμα όπως και τα δικά του ρούχα. Την φιλούσε και τα χέρια του ταξίδευαν σε όλο της το κορμί . Τον φιλούσε και το βάρος που είχε όλη μέρα στο στήθος της διαλυόταν .