Ασκ σημαίνει αγάπη

Αναμονή

Κεφάλαιο 47ο

Εμιρ :

Έκλεισε την πόρτα και ξεκίνησε να κατεβαίνει τα σκαλιά . Πως θα την άφηνε . Πως θα μπορούσε να ζήσει μακριά της . Αλλά η Κασσάνδρα ήταν αυτή που δεν τον πίστεψε . Δεν του είχε καθόλου εμπιστοσύνη . Δεν μπορούσε να υπάρξει σχέση χωρίς αυτήν . Και τώρα με τα αποτελέσματα στα χέρια του είχε βρει δικαίωση μα δεν του έφτανε . Κάτι δεν του άρεσε . Την είχε πληγώσει πραγματικά . Τα λόγια της μέσα στα αναφιλητά της διαρκώς στο κεφάλι του. Όλα σταμάτησαν όταν άκουσε την ίδια να φωνάζει . Μα τι είχε συμβεί μόλις είχε φύγει από το διαμέρισμά της .

«Βοήθεια ! Το μωρό μου βοήθεια !» ακούστηκε μια κραυγή που έκανε το αίμα του να παγώσει . Χωρίς να αναλύσει τι είχε μόλις ακούσει, έτρεξε στην πόρτα της .

«Κασσάνδρα ! Άνοιξε !» άρχισε να χτυπάει με όση δύναμη είχε . Ο τρόμος τον έκανε να μοιάζει με θηρίο . Έψαξε γύρω του . Το μάτι του έπεσε σε μια μεταλλική γλάστρα από το απέναντι διαμέρισμα . Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε το μεταλλικό αντικείμενο και χτυπώντας το πόμολο με όση δύναμη είχε, το έσπασε . Ανοίγοντας την πόρτα αντίκρισε την Κασσάνδρα πεσμένη στο πάτωμα του διαδρόμου ενώ τα ρούχα της είχαν αίμα .

«Sevgılım ...» γονάτισε δίπλα της ελέγχοντας τον σφυγμό της . Ευτυχώς ήταν καλά, απλά είχε λιποθυμήσει . Όλα έγιναν πολύ γρήγορα . Κάλεσε ένα ασθενοφόρο και τον Ομουτ εξηγώντας την κατάσταση . Έπρεπε να μείνει στο σπίτι ώστε να εξηγήσει στις υπόλοιπες τι είχε συμβεί . Μπήκε μαζί της στο όχημα μουδιασμένος . Ακόμη σκεφτόταν τα λόγια της . Μόλις έφθασαν εκεί την μετέφεραν με το φορεία στην αίθουσα των επειγόντων περιστατικών. Τον ρωτούσαν τα στοιχεία της και λεπτομέρειες για το τι της συνέβη . Κάποια στιγμή το μυαλό του πήγε πίσω στην σημερινή τους συνάντηση . Ήταν τόσο όμορφη μα τόσο αδύναμη και χλωμή, μετά θυμήθηκε τα λόγια της . Μηχανικά έστρεψε τα σώμα του προς το μέρος του γιατρού .

«Με προσοχή! Είναι ... έγκυος» αποκρίθηκε . Η συνειδητοποίηση τον χτύπησε σαν κεραυνός. Έγκυος . Η Κασσάνδρα είναι έγκυος . Θα γίνουν γονείς . Γιατί δεν το γνώριζε όμως , δεν του είχε πει τίποτα . Πότε θα του το έλεγε ή μήπως δεν θα του το έλεγε . Έκλεισε τα μάτια του σφιχτά . Εκείνη η αναθεματισμένη γυναίκα παραλίγο να του καταστρέψει την ζωή ολοκληρωτικά . Παραλίγο να χωρίσει με την γυναίκα του εξαιτίας της . Την αγαπούσε τόσο πολύ την Κασσάνδρα, δεν θα άντεχε να την χάσει . Σωριάστηκε στα καθίσματα έξω από την αίθουσα που την είχαν . Η αγωνία τον έπνιγε . Κοιτούσε συνεχώς τους δείκτες του ρολογιού, περίμενε χωρίς να παίρνει το βλέμμα του από την μεγάλη γυάλινη πόρτα που τον χώριζε από εκείνη . Σκεφτόταν εκείνη την απελπισία στην φωνή της και το κόκκινο στα ρούχα της . Δεν άντεξε, έκρυψε το πρόσωπό του στα χέρια του και έκλαψε σαν μικρό παιδί . Αν έχανε το μωρό, αν πάθαινε κάτι εκείνη αν δεν τον συγχωρούσε ποτέ . Ένα χέρι στον ώμο του και η φωνή του Ομουτ τον έβγαλαν από το σκοτάδι του .