pretty savage | hyunin

Bölüm 1

Şey..biraz yorum yapsanız ve benim de moralim yerine gelse, daha çok isteklensem..olmaz mı? :(

Kontrol etmedim

İyi Okumalar..

***

Hyunjin Pov.

Koca evin içinde zil sesi yankılanınca yüzümde ki gülümseme daha da genişledi ve ocağın altını biraz kısarak ellerimi mutfak havlusu ile kuruladım, üzerimde ki pembe ve mavinin karışımı olan önlüğümü çıkarmadan kapıya bakmaya gittim.

Ardı ardına basılan zile karşı sadece kıkırdadım ve kapıyı açtım. Karşımda sabırsızca zile basan arkadaşımı görünce gözlerimi devirdim. Kapıyı açmış olamama rağmen gözlerimin içine bakarak hala basmaya devam ediyordu.

"Geldim işte, basma artık. Ses sinir bozucu olmaya başladı" Gülmemi durduramazken konuştum ve kolundan içeri çektim onu. Kapıyı kapatıp arkamı döndüğümde belime sarılan kollar ile sadece bir iki saniyeliğine duraksadım, ardından hemen karşılık verdim, kollarımı boynuna sardım.

"Hoş geldin"

"Hoş buldum güzelim"

Bu kelimeleri ve davranışlarına çoktan beri alışıktım, biz onunla 7 yıldır arkadaştık ve bana böyle seslenmekten zevk alıyordu. Chan ne kadar sevmese de devam ediyordu. Chan ve Jeongin tanıştıkları ilk andan beri anlaşamazlardı.

Chan sürekli ondan kıskanıyordu, bu çok saçma ve imkansızdı.

"Bu koku?"

Otuz iki diş sırıtarak geri çekildiğinde, dudaklarımı ısırdım ve başımı salladım. En sevdiği yemeği yapmıştım, bu yemeği benim çok güzel yaptığımı, hep benim ona yapmam gerektiğini söylüyordu.

"Aman Tanrım! Hyunjin sen mükemmelsin" Sevinçle yanağıma bir öpücük kondurup hızlı adımlarla mutfağa gitti. Ardından gülerek bende kapının önüne bıraktığı poşetleri alarak mutfağa gittim. Tencerenin kapağını açıp gözlerini kapatarak, kokuyu içine çekiyordu. Onun bu hali gülümsememi genişletirken elim de ki poşetleri orta da ki masaya bıraktım ve içine bakındım.

"Neden bu kadar çok şey aldın? Sadece dondurma istemiştim"

İki poşet dolusu abur cubur vardı ve hepsi de benim sevdiğim aroma ve türlerdendi. Mahcup bir şekilde ona döndüm ve gözlerine baktım. Elini ensesine atıp yanıma geldi ve sahte bir ses tonu ile konuştu.

"Öyle mi olmuş? Hiç haberim yok."

Ona gözlerimi devirip poşetin içinden dondurmayı erimemesi için alıp buzdolabına yerleştirdim.

"Hadi geç otur"

Masaya bıraktığım tabaklara yemekleri doldururken dudaklarını yalayarak beni izliyordu, çok sevimli duruyordu.

"O kadar aç mısın?"

"Hayır hatta evde seninle konuşurken yemiştim ama sırf sen yaptın diye tekrar yiyeceğim"