pretty savage | hyunin

Bölüm 14

Bu bölüm çok sövmeyin bana olur mu?

Bol bolll yorum istiyorum bu arada, bu bölüm hızlı geldi bakın!

Yazım hatalarım varsa kusura bakmayın, kontrol etmedim

İyi Okumalar..

***

Hyunjin Pov.

Neden bilmiyorum. Onu neden öptüm, neden bu kadar güzel hissettirdi bilmiyorum. Tek bildiğim artık yaşamak istiyorum. Önümde engel olmadan yaşamak, mutlu olmak istiyorum.
Bunun için yapmam gereken tek şeyin ondan boşanmak olduğunu da biliyorum.

Umarım bu kez yapabilirim, umarım bu kez ona kanmam.

Yavaş adımlar eşliğinde bir zamanlar gelmek için can attığım ama son bir kaç aydır kurtulmak istediğim, bir sürü kötü anı biriktirdiğim eve girdim. Akşam olmuştu çoktan, gelirken sahil kenarında biraz oyalanmıştım. İçeri girip kapıyı kapadım ve başımı yaslayıp parmaklarımın kendiliğinden dudaklarıma gitmesine izin verdim.

Yaptığımdan pişman değildim elbet ama sonuçları vardı.

"Neredesin sen?"

Arkamdan gelen sert ve her halinden sinirli olduğu anlaşılan ses ile gözlerimi kapadım sıkıca. Korkmuyordum sadece, artık sesini duymak bile işkence gibiydi. Bu ben olamazdım, her zerresine aşık olduğumu düşündüğüm adam da o olamazdı. Biz değildik artık o ve ben. Eskisi gibi değildi o, eskisi gibi değildim ben.

Ona cevap vermeden yanından geçip gitmek istedim. En azından o sıkıntılı konuşmayı biraz daha ertelemeyi. Ama kolumu sıkıca kavrayıp kendine çekmesi ile gözlerinden çıkan ateşe şahit oldum.

"Sana bir soru sordum"

Dişlerini sıkıyor olması, yutkunmamı sağladı. Hafiften bir alkol kokusu geliyordu üzerinden ama hala ayık olduğu her halinden belliydi.
Gözlerim orta sehpanın üzerinde ki boş şişeye gitti, bir tanesiyle sarhoş olmazdı o. Dayanıklıydı.

"Onu orada bırakma"

Hiç bir ifade barındırmayan sesimle kolundan kurtulmak istedim, kendimi geriye çektim ancak nafileydi.

"Bıraksana"

"Onunlaydın değil mi yine? Ha?! Yine o itle birlikteydin! Bu sefer nereye gittiniz, evine mi?"

Daha fazla kaldıramayacağımı anladığımda hiç tereddüt etmeden yüzüne sert tokatımı indirdim. Hızla sola düşen başıyla bir kaç saniye bekledi, dişlerini sıkıyordu.

"Onun ve benim hakkımda tek bir tane bile iğrenç sözler sarf edersen iyi şeyler olmaz Chan"

Başını kaldırmasıyla kolumu daha sıkı tutup içeri adımladı. Arkasından bedenimi çekiştiriyordu. Koltuğa hızlı bir biçimde kelimenin tam anlamıyla fırlattığında daha da sinirlendim.

"Ne olur mesela? Söylesene! Beni sinir etme Hyunjin. O herif yüzünden yaşadıklarımıza bak, bana ne yaptığına bak!"

"Bunu bize yapan sensin Chan. Bunu kendine yapan senden başkası değil"