SOKAK NÖBETÇİLERİ

Giriş

Yazardan 2006 14 ocak
Semih Ak çocukların arasından kendisine seçmek için ideal çocuklar arıyordu. Onlarla bir aile kuracaktı. Buradaki çocuklar satılıktı çünkü onların kimseleri yoktu.

Semih çocuklara teker teker bakarak geçiyordu sonra orada siyah kıvırcık saçlı bir çocuk gördü onun önüne doğru gitti. Semihin yanındaki adam çocuğu tanıtmaya başlamıştı.

"Biliyorsunuz ki burda hiçbir çocuğun adı olmaz ve onunda adı yok. Çok kavgacı bir çocuk herkese kafa tutuyor ve bayağı kuvvetli geçenlerde bir tane adamımıza yumruk attı adamın gözü şişti"

Semih ufak bir tebessüm etti ve "Bu çocuğu istiyorum" dedi ve çocuğun çenesinden tutup yüzünü kendine doğru çevirdi ve "Senin adın bundan sonra Yağız adın gibi her zaman yiğit ol"

Semih gezinmeye devam ederken gözüne sarı saçlı bir erkek ve onunla el ele tutuşan kumral saçlı bir kız gördü. Onlara doğru yürümeye başladı ve onların önünde durdu. Bu gergin ortamda tek gülümseyen kişi sarı saçlı çocuktu.

"Sarı saçlı olan her zaman gülümser ve yanındakide ikizi asla ayrılmazlar. Sarı saçlının el becerisi kuvvetlidir. Bir kilidi hiçbir alet olmadan açabiliyor. İkizi hayvanları ve bitkileri çok seviyor baya şefkatli ama tanımadığı insanlara baya çirkef."

Semih gülümseyip "Onlarıda istiyorum senin adın deniz umarım sende kalbinde birçok kişiye ev sahipliği yaparsın, senin adın leya ismin gibi dostlukların hep içten ve bağlı olsun."

Semih yürümeye devam etti ve gözüne bir kızı tutan bir adam çarptı ve oraya doğru yürüdü. "Onu çok hızlı koştuğu için tutuyorlar. Birkere kaçtığında hiçbirimiz onu yakalayamamıştık ve baya ısırgan biri tanımadıklarına çok zor alışıyor"

"Senin adın Ülkü umarım adın gibi her zaman istediklerini elde edebilirsin. Şimdi kardeşlerinin yanına geç bakalım." "Hayır" küçük kız gür bir sesle adama kafa tutmuştu. "Yağız oğlum kardeşini götürür müsün?"

Yağız gelip ülküyü kucakladı ve diğerlerinin yanına götürürken ülkü yağızın elini ısırdı. "Ah kızım napıyorsun" "Bırak o zaman beni" "Olmaz" yağız ülküyü diğerlerinin yanına götürüp kolundan sıkıca tuttu.

Semih çocukların önünden geçerken bir tane çocuk diğer çocukların tersine başı dimdik bir şekilde öne doğru bir adım attı ve haykırmaya başladı.

"Arkadaşlarımı hemen bırak onları götürmene izin vermiyorum. Bize işkence mi yapacaksınız veya köle mi hangisi. Biz satılık değiliz sadece kimsesiziz ama bizim bir evimiz var orasıda sokaklar bizim sizlere ihtiyacımız yok."

"Bu çocuk çok garip bir çocuk çok zeki ve çok cesur sesi çok gür ama çokta sakindir genellikle insanı aklıyla döver ama öfkelenince gözü hiçbir şey görmüyor yağızdan bile kuvvetli oluyor bikere bizim adamlarımızdan biri onu çok sinirlendirmişti ve cüssesine rağmen 3 tane iri yarı adamımızı haşat etmişti."

Bu çocuk semihi çok etkilemişti çünkü o ela gözlerin arkasında derin ve büyük bir acı yatıyordu. Semih çocuğun önünde diz çöktü ve onun boyuna geldi elini çocuğun omzuna koydu.

"Arkadaşlarına hiçbir şey yapmayacağım. Sadece onlarla bir aile olacağım ve bu ailede seninde olmanı istiyorum. Peki sen istiyor musun?"

"Hayır istemiyorum ve arkadaşlarımında gelmesini istemiyorum. Çünkü bize zarar vericeksiniz."

"Bak ben size zarar vermem. Sizi eğiticem ve siz size zarar verenlere zarar vereceksiniz olur mu?"

"Olmaz intikam kötü bir duygudur"