İMAMIN KIZI -LEZ

on beş

"Arkadaşlar..." kapı açılıp içeri sınıfın fırlaması Aytaç girince herkes bakışlarını ona çevirdi. Birkaç saniye bize bakıp kollarını açtı.

"Ders boş!" diye bağırdığında herkes hayvan gibi tepinmeye başlamıştı.

Bazıları sıraları itip bağırırken, bazıları da hemen plan yapmaya başlamıştı. Son iki ders olduğu için muhtemelen herkes okuldan kaçacaktı.

Bakışlarımı benimkinin oldupu tarafa çevirdiğimde ayağa kalkıp gülerek bir şeyler anlatmaya başladı. Muhtemelen mekana gidip oturacaklardı, Saliha ile kavga etmeden önce ben de onlarla giderdim.

"Ee biz ne yapalım?" diye sordu Kader geriye yaslanırken. Doğrusu bir şey yapmak gelmiyordu içimden.

"Herkes bir dağılsın sonra bakalım ne yapacağız diye. Benim bir de on dakika sonra kütüphaneye uğramam gerekiyor."

"İyi tamam, bekleriz bacım sıkıntı yok." dedi kendine yakışmayan bir şive yaparken. Sırıtarak yüzüne baktım.

Sınıf sanki içeride canlı bomba var da birazdan patlayacakmış gibi saniyeler içinde boşalınca, geriye Görkem ve Saliha'nın tayfası kalmıştı. Onlar da ayağa kalkıp çıkışa doğru yürürken Saliha'nın bakışları bizim sırayı buldu. İkimizin de hiçbir hazırlık belirtisi göstermeden oturduğumuzu görünce gözünde bir endişe parıltısı gördüm. Ardından adımlarını durdurdu.

"Kızım benim aklıma yeni geldi, müdürün yanına uğramam lazımdı. Siz gidin ben yetişirsem gelirim." dediğinde arkadaşlarından itiraz sesleri yükseldi.

"Lan ne yapacaksın müdürü, günler çuvala mı girdi? Gel işte." Ela konuşunca o aldırmadan sırasına doğru yürüdü.

"Kızım gidin işte, uzatmayın." sert sesiyle konulunca Ela ona bir el hareketi çekti.

"Gelirsen şerefsizsin!" dedi ve arkasını döndü. Diğerleri de küfür ederken, Saliha onları hiç umursamadan sıraya yayılıp oturdu.

Görkem de sınıftan çıkınca geriye üçümüz kalmıştık. Kaçamak bakışlarla bana sinir bozucu bir şekilde bakıp duruyordu, gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Kader kendini tutamayıp bana doğru döndü. Sırıtıyordu.

"Salak bu kız." dedi fısıldayarak.

"Şimdi gidip ağzını burnunu kıra kıra sevecem amına kodumun bebesini." dedim dişlerimin arasından. Kader benim sevme şeklimi duyunca gülümsemesi solup korkuyla baktı.

Bakışına büyük bir kahkaha attığımda Saliha bizim tarafa dönüp baktı. Bakışlarımız birleşirken bana sinirli sinirli bakıyordu. Masanın üzerinde duran telefonumu aldım, o sırada Kader'in telefonuna da mesaj gelince o da telefonuna gömüldü.

Umay: Gitsene amk çocuğu.

Telefonu titrediğinde bana bir bakış atıp, tek eliyle telefonu çevirip ekranı açtı ve mesajı okuyup parmaklarını ekranda gezdirdi.

Saliha: Göz göre göre bu günaha ortak olamam.

Umay: Sanki sınıf olmasa başka yerde onu öpemeyeceğim?

Saliha: Öpmeyeceksin.

Umay: Öperim ulan.

Saliha: Umay delirtme beni, akıllı akıllı oturuyorsan otur.

Umay: Lan sana ne sana ne?

Umay: Peşini bıraktım işte ne istiyorsun daha?

Saliha: Ben sana peşimi bırak dedim, başkasına git demedim.

Umay: He amk malı ömür boyu seni mi bekleyecektim.

Saliha: Aşkını öyle bir anlatıyordun ki, yalanmış hepsi.

Umay: Siktir amk bir de trip atıyor.

Saliha: Ne trip atacam lan sana.

Saliha: Hem sevgilin yanındayken neden benimle konuşuyorsun, onunla ilgilensene xd

Umay: Sen sınıftan çıksan ilgileneceğim zaten :d

Saliha: Senin ima ettiğin şeyi sikerim.

Bakışlarımı ona çevirdiğimde dişlerini sıktığını gördüm, benim cevap yazmadığını gördüğünde o da bakışlarını bana çevirdi. Bakışları meydan okuyan cinstendi.

"Kader hadi gidelim." dedim onun gözlerinin içine bakarken. Kader kafasını kaldırıp bana baktı, sayeler içinde bakışlarımı anlayıp kafasını salladı.

O ayağa kalkıp çantasını alınca ben de çantamı sıradan çekip koluma taktım. Bizim sınıfın çıkışına doğru yürürken, Saliha da ayağa kalkmıştı. Gerizekalı kız.

Kader ile beraber kütüphaneye gittiğimizde, bir kere bile kitap okumayan Saliha kütüphaneye inip kitaplara bakmaya başladı. Bu hareketleri beni heyecanlandırıyordu.

Kader de benimle birlikte birkaç kitap alırken beraber okulun bahçesine çıktık. Normalde sırf sinir olsun diye Kader ile beraber mekana gidecektim ama Kader'in arkadaşları arayınca o okulun kapısının önünde ayrılmak zorunda kaldı.

Saliha da hemen arkamızdan çıkarken yüzünde pis bir gülüşle yanımdan geçip gitti. Bir tehlike kalmadığı için. Dişlerimi sıkıp eve girerken telefonumu açıp mesaj attım.

Umay: Götüm arşa erdi mi?

Saliha: Seninki değmeden kurtardık #elhamdülillah

Umay: Amk malı.

görüldü ✔️✔️