✦𝒔𝒖𝒈𝒆𝒓 𝒃𝒂𝒃𝒚✦(𝒏𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏)❖𝑻𝒓𝒂𝒏𝒔𝒍𝒂𝒕𝒆𝒅❖

𝕒 𝕤𝕥𝕒𝕝𝕜𝕖𝕣

وویت را ابتدا بچکان🐚☀

 "هیونگ چه شد که انقدر هول هولکی صدامون کردی بیایم پیشت؟"

جانگ-کوک و تهیونگ با گیجی کنار جینی نشستند که هر چند دقیقه یه بار دور و برش رو نگاه می‌کرد.

" مطمئن نیستم بچه ها ولی همش فکر میکنم یکی هر چند وقت یه بار من رو داره دنبال میکنه.... این احساس رو دارم که انگار یکی همیشه پیشمه... من واقعا فکر می کنم یکی همش چشمش رو منه.... رسما دارم قالب تهی می کنم."

"منظورت اینه که یکی داره تعقیبت میکنه؟" جانگ-کوک ابروهاش رو برایش بالا برد.

" دقیقا. منظورم اینه ، حتی همین الان هم احساس می‌کنم یکی حواسش به ما هستش." جین گفت و دور و برش را نگاه کرد.

" هیونگ باید از نتفلیکس نگاه کردن دست برداری." هردو شروع کردن به قهقهه زدن.

"یااا باورتون نمیشه؟ مثلا خیر سرم دارم بهتون میگم که یکی دنبالم افتاده و این یه حقیقته محضه." ‏ جین داد زد بلکه حرفش به کرسی بشینه.

" هیونگ فقط خیالاتی شدی. این تعقیب کننده ای که داری میگی وجود نداره پس آرام باش."

" یه نفر هر روز داره دنبال میکنه وقتی میرم دانشگاه ، خودم میگیرمش و میارمش پیشتون و این جوری ممکنه بالاخره حرفامو باور کنین یا شایدم وقتی جسدم دستتون رسید براتون کافی باشه که بفهمید من از همون اول درست میگفتم."

/*/

جین مثل همیشه داشت میرفت به دانشگاه ولی امروز بالاخره عزمشو جزم کرده بود تا این تعقیب کننده ای که باعث ترسش میشد رو بگیره. اگه یکی از اون منحرفاش باشه چی ؟ یا حتی بدتر از اون؟ یه قاتل؟ تمام این قضایا باعث می‌شد که جین برای خودش نگران بشه.

او به آرومی راه رفت. بعد از برای یه مدت راه رفتن ، صدای قدم های یک نفر را از پشتش شنید. کوچه خلوت بود و اونم تنها بود و این باعث می‌شد که ترسش چند برابر بشه. به آرامی سرش چرخوند و یک مرد قد بلند را آنجا دید.

مرد سرتاپاش مشکی بود. صورتش با یک ماسک سیاه و عینک دودی پوشیده شده بود." بالاخره اومدی."جین به این نتیجه رسیده بود که اون مرده همون تعقیب‌کننده مزاحم هست پس سرعتش رو زیاد کرد.

مرد هم سرعتش رو زیاد کرد تا به او برسد ولی بعد از یه مدت جین کاملاً از دیدش خارج شد. اونجا واستاد و به دور و برش نگاه کرد ولی او را ندید که یهو یه نفر از پشت دستاشو دور کمرش پیچوند ، دستاشو دور کمرش محکم کرد و چونش را به شونه اش تکیه داد " جراتشو نکن از جات تکون بخوری آقای مزاحم."