ispin / Yarı Texting

0.5

Hepinize keyifli okumalar dilerim.

*
*
*
*

Almila: Aşk ben gidiyorum.

İspin: ??

Almila: Hass... Yanlış oldu, kusura bakma. Bir arkadaşıma yazacaktım.

İspin: Dedim bir ara ne oluyoruz? Ne ara aşkı oldum ben bu kızın?

Almila: Hiçbir zaman benden duyamayacağın bir şeyi sana yazdım şu an. Gidip sana aşk yazan parmaklarımı keseceğim.

İspin: Yapma, kıyamamam.

Almila: Kendime kıyamadım, neyse.

Almila: Sana aşk yazınca elin ayağına dolaştı, değil mi? İtiraf et.

İspin: Yok daha neler. Sadece birkaç saniye boş boş telefona baktım o kadar.

Almila: İyi, öyle olsun.

İspin: Bu arada sen bu mesajı kime attın, nereye gidiyorsun?

Almila: Bak buna çok iyi bir cevabım var, sanane. Cehennemin dibine gidiyorum, gelecek misin?

İspin: Ne bu sinir Almila Hanım?

Almila: Gerçekten kimsin sen? Neden geçmişin perdesini aralayıp içeriye bakmaya çalışıyorsun?

İspin: Neden bu soruyu ilk bana sormak yerine abine sordun?

İspin: Onu aradığın için gerçekten mutlu olmuştu Almila. Onu merak ettiğini düşünmüştü, hayal kırıklığına uğradı. Telefonu açar açmaz beni sormuşsun. Demişsin ki, "Bana hangi akıllı yazıyor bilmiyorum ama söyle ona bir daha yazmasın."

İspin: Nasıl olduğunu, neler yaptığını sormadan onun üzerinden beni uyarıp telefonu kapatmışsın. Yalandan dahi olsa halini hatırını sorabilirdin Almila. Ona bunu bile hak görmemişsin. Abin o senin, hayatın boyunca senin elinden tutan tek kişi o. Ona bunu borçluydun.

Almila: Beni uçurumdan atan kişi de o, görmezden gelende o. Ben Alp'e hiçbir şey borçlu değilim. Evet, bana iyilik yaptı ama bende ona yaptım. Hem hatırlatırım beni başka bir ülkeye gönderme fikri ona aitti. Beni başından atmak istedi çünkü ben ona engeldim.

Almila: Artık böyle düşünmüyor.

Almila: Çünkü artık ona engel olabileceğim hiçbir şey yok. Artık ben yokum ve her şey yolunda. Yanlışı seçtiğinde onu durdurmaya çalışan bir kız kardeşi yok, hatasını yüzüne vurup kendisine gelmesini söyleyen biri yok. Kız kardeşine artık ihtiyacı yok çünkü benim yerimi dolduran kişiler var yanında.

Almila: En acısı da neydi biliyor musun? O benim yerimi doldurduğunda ben hemen yanı başındaydım. Ondan uzakta değildim. Kafasını çevirip yanına baksa görecekti beni. Ama o zaman beni görmeyi tercih etmedi.

Almila: : Benim abim öldü geçmişte kalan. Ben onun ölüsünü annemle babamın mezarının yanına gömdüm. Toprağın altına gömdüğüm kişilerin mezarına gitmek pek adetim değildir.

İspin: Saçmalıyorsun. Alp hiçbir zaman senden nefret etmedi, seni asla görmemezlikten gelmedi. O da diğer herkes gibi hatalar yaptı. Affedilmek isteyen birine yüz çevirmek senlik bir şey değil Almila.

Almila: Sana çok kötü bir haberim var. İnsan istemeden birkaç yılda değişiyor. Belki birkaç yıl öncesine dönsek Alp'i affedebilirdim ama üstünden bu kadar zaman geçip, aklım başıma gelmişken onu affetmem pek mümkün değil.

İspin: Ona Alp demekten vazgeç.

Almila: Adı Alp yalnız.

İspin: Evet adı Alp ama sen ona hayatın boyunca hep abi dedin. O bizim için Alp, senin abin.

İspin: İkinci kötü bir habere hazır mısın?

Almila: Artık onun abiliğine ihtiyacım yok. Kendi başıma gayet iyiyim. Başka birinin desteğine ihtiyacım yok.

İspin: Bu mesajını Alp okudu. Hayal kırıklığı ve üzüntü yine gözlerindeydi. Onu böyle kırmaktan zevk mi alıyorsun?

Almila: Hepiniz toplanıp benimle dalga mı geçiyorsunuz? Yoksa bana tek başınayken yazıp açık vermekten mi korkuyorsun?

İspin: İkisi de değil Almila

İspin: Neden bizimle ilgili hep kötü şeyler düşünüyorsun? Neden aklına gelen her ihtimal kötü?

İspin: Neden hiç aklına seni güzel anacağımız bir ihtimal gelmiyor?

Almila: Bana yazmaya başladığın günden beri bu sorunu o kadar çok yanıtladım ki.

Almila: Bir daha sana bu sorunun cevabını vermeyeceğim çünkü artık o günlerin etkisini hissetmek istemiyorum.

İspin: Geçmişi hatırlamak iyidir Almila. Geçmişi hatırlamak sandığın kadar kötü değildir.

Almila: İstersen bir de, 'Seni sen yapan şey geçmişin.' de tam olsun.

İspin: Öyle değil mi zaten?

Almila: Çok değil ama biraz öyle.

Almila: Ben kendimi asla geçmişime göre şekillendirmedim geçmişte kalan. Emin ol eğer öyle bir şey yapsaydım sizden intikam alırdım. Bana bütün yaşattıklarınız için sizi bir suda boğar keyifle yok olmanızı izlerdim.

İspin: Neden yapmadın?

Almila: Çünkü yaparsam sizin gibi biri olurdum. Siz belki hiç fark etmediniz ama benim en büyük korkum babam değildi. Benim en büyük korkum sizin gibi birine dönüşmekti.

Almila: Ben sizin gibi birine dönüşmektense ölmeyi yeğledim ve siz sizin gibi birine dönüşmediğim için delirdim zannettiniz.

Almila: Ama artık sizin gibi biri olmayı umursamıyorum. Geçmişte yapmadıklarım yara oldu içime, geleceğinizi mahvetmek için istek duyuyorum.
(Gönderilmedi)

İspin: Bizim gibi biri olmak istemedin ama bu hayatta sadece bizi sevdin.

Almila: Çünkü sizden başka kimsem yoktu. Yalnızlıktan korktuğum için sizi sevdim.

İspin: Şimdi bizden nefret ediyorsun. Çünkü artık bizden başka birileri var değil mi?

Almila: Evet var. Artık sizi sevmek zorunda değilim ama bunun nedeni etrafımda sizden başka insanlar olduğu için değil.

Almila: Bunun nedeni; benim artık yalnızlıktan korkmayacak kadar akıllı olmam.

İspin: Yerlerimizi doldurdun değil mi?

İspin: Biz yokuz ama bizim yerimizi bizden daha iyi dolduran kişiler var.

Almila: Evet, öyle. Neyse.

Almila: Üff sıkıldım. Cidden benim sizden önemli işlerim var. Bir daha bana yazma, bb.

İspin: Sakın tekrardan beni engelleme.

-Kişiyi engellediniz.-

İspin: Ama en çok ne koyuyor güzelim biliyor musun?
(Mesaj gönderilemedi.)

İspin: Sen benim yerimi doldurdun ama ben yapamadım.
(Mesaj gönderilemedi.)

İspin: Ellerim hâlâ senin ellerini bekliyor. Asla gelmeyeceksin biliyorum ama kalbim ümit etmekten vazgeçmiyor.
(Mesaj gönderilemedi.)

Düşüncelerinizi buraya bırakabilirsiniz.