DARK SIDE

DS>28

"Irene let me explain, i love you" rio emitted habang papalapit naman siya saakin and he was about to hug me but i immediately punch him.

i'm now punching his chest.

"ang kapal ng mukha mo rio, bakit ate ko pa" i emitted habang pilit ko naman pinipigilan ang pagtulo ng mga luha ko.

"i'm sorry" he uttered na mas lalo namang kinainit ng ulo ko.

"sorry?" i slap him. "sorry lang? for all of this sorry lang? bakit? kailan niyo ba balak sabihin saminin ang lahat ng ito? teka. may balak nga ba kayong sabihin" napatingin naman ako kay ate na ngayon ay umiiyak parin.

"mahal ko ang ate mo, i tried to love you irene because i thought mag wo-work ang lahat akala ko mabubuo mo na ang pamilyang hinihiling ko but i wasn't right because when i see your ate, pilit parin akong bumabalik sa nakaraan" after he said that hindi ko naman na napigilan ang mga luhang pumapatak saakin.

wala nang sasakit pa sa, ako yung nandito, ako yung nagsakripisyo at nagtiis pero hindi mo rin pala ako kayang ipaglaban at piliin.

"rio bakit hindi ako? bakit" i emitted while my tears are in my cheeks already.

"ang sakit mo magmahal rio. ang hirap hirap mong mahalin. nakakapagod kang intindihin akala ko all my sacrifices are enough to love me the way you love ate." i said he hug me na mas lalo naman nagpaiyak saakin.

i immediately parted our body then i grab the dna test and slap that on rio face.

"now your wish come true, buo na ang pamilya niyo. and this" i slap him the picture of ate.

"and also this" i slap him the picture of their son.

"sayong sayo na yan." i said. nakita ko naman na tumulo ang luha niya.

"sabihin mo nga rio, naging complicated ba ang relasyon natin because of john oh sinadya mo lang planuhin ang lahat ng ito para at the end of the day ako yung maiwan" tanong ko naman sakanya pinipigilan ko parin ang pagpatak ng mga luha ko.

he didn't speak, so it's mean sinadya niya nga. i immediately slap him

"hayoppp ka hayoppppp wala kang kasing walanghiya rio, i gave my all. binigay ko ang lahat lahat sayo" i shout habang patuloy parin ang pagpatak ng mga luha ko.

bigla naman akong niyakap ni ate.

"pwede ba?!" i shout then i pushed her and once again i slap her.

"ate stop acting na your my great great ate" i emitted while liza and bong still watching us. they just staring at us.

i grab david naman.

"come to your family. mukhang hindi naman ako na inform na family reunion pala to" i said then i pushed him papunta sa pamilya niya.

"kailangan ko bang mag long gown ngayon"

i stop then a smudges of tears again came down from me.

tinanggal ko naman ang ring na ibinigay niya saakin.

"when we are dating this is my dream that i hope one day, makakapag bonding tayo ng masaya kasama ang buong pamilya ko. pangarap ko ang lahat ng ito eh, this is my freaking dream. pero ito? this scene? wala ito sa pangarap ko. wala ito sa plano ko." i emitted. then i stop before i wipe my tears.

"when you gave me this ring. i feel like heaven i feel like i'm the lucky fella in the world. rio you turn my world upside down. and i really don't know kung saan ako magsisimula pagkatapos nito. hindi mo naman kase sinabi saakin na ginamit mo lang ako para mabuo ang pamilya mo" i said, he grab my hand and hold it.

"mahal kita irene, pero hindi ikaw ang gusto kong makasama" he emitted, dahan dahan ko namang tinanggal ang kamay niyang nakahawak saakin.

"una palang dapat sinabi mo na saakin yan. kase rio, binigay ko na sayo ang lahat lahat" i emitted.

binigay ko naman sakanya ang singsing na ibinigay niya when he propose on me.

"and now binabalik ko na sayo ang singsing na yan ng malungkot sa mga mata samantalang ibinigay mo yan saakin ng masaya tayo." hindi ko naman na mapigilan mapahagulgul.

"and the imeelaya one? you are good fooling people rio" i said.

akmang yayakapin naman ako ni ate when i ran away from them.

"mommy" narinig ko naman ang sigaw ni david, sinusundan niya ako.

papunta ako ngayon sa villa namin ni rio. ng makarating naman agad ako sa harap ng pintuan agad kong binuksan at pinto at kinuha ang mga gamit ko pabalik sa bag na dala ko.

"mommy why are you leaving" he ask hindi ko naman siya pinansin.

"mommy please dont leave" he said while still he's staring at me.

"mommy" napahinto naman ako when he hug me. walang imik ko naman siyang tinulak pero tumayo siya agad para tumakbo sa kwarto niya. and i though nagtampo siya but i'm not right dahil bumalik siya na may dala dalang bond paper.

bigla niya naman inabot saakin ang bond paper na yon, napahinto naman ako when i see what he draw.

our family while we are watching the star that keeps shining in the imeelaya place.

hindi ko alam pero when i see that agad akong napaluhod then my tears start to fall down.

i hug him tightly.

"bakit mo po ako iiwan mommy, gusto ko pong sumama sainyo" he said.

"anak hindi nga pwede eh, hindi ako ang mommy mo naiintindihan mo naman hindi ba? ang mommy mo ang ate ko hindi ako. kaya pwede ba leave me alone" hindi ko naman mapigilan itulak siya. mas masakit kung patuloy kong ipaparamdam ang pagmamahal ko sayo david.

"mommy!! i love you mommy please wag mo po akong iiwan sasama po ako" he said while he still keep pulling my arm, but i didn't bother to look at him.

pagkatapos ko naman maimpake ang mga gamit ko i was about to leave when david hug my thighs.

"mommy wag po" he said that make me stop and cry so much.

i can't stop but i was now kneeling.

pumunta naman siya sa harap ko then he put his palm on my cheeks and wipe my tears.

"your always be my mommy, i love you mommy" he said then he kiss me.

hindi ko naman na napigilan ang sarili ko when i hug him super tightly.

"i'm sorry anak to leave you but you know your real mommy and your daddy still there naman anak to guide you eh, mommy just need to rest for a while babalik din ako." i said naramdaman ko naman ang pagtulo ng mga luha niya.

"i need to leave anak" i said then i unclasped his arm on my neck and i immediately stood up.

"MOMMYYYY" tumakbo naman ako mabilis when i feel that he keep running to me.

"mommy please dont leave me." he shout. naramdaman ko namang huminto siya kaya huminto na rin ako ng makita ko wala na siya, I don't know pero sobrang sakit na kailangan kong layuan at iwan ang pamilya ko para lang sa isang pagkamamali at pagsisinungaling.

lying can ruin the relationship of everyone.