Mavi Gözlü Meteor/ Yarı Texting

Untitled part-3

Bu kadar çabuk bölüm yayınlamayı düşünmüyordum. Boş vaktim çok olunca yazdım işte. 

Hadi okuyun. 

Sizi seviyore fındıklar.

^^^^^^^^^^^^

"Okuldan nefret ediyorum. Sizden nefret ediyorum. Her şeyden nefret ediyorum." dedi sinirle yürürken Batu.

Okullar açılalı 2 ay olmuştu. Şu an kasım ayındaydık. Ve Batuhan her sabah aynı şeyleri söylemekten bıkmıyordu. Batu ve ben aynı sınıftaydık. Cüneyt ise diğer sayısal sınıfındaydı. Batuhan'ın benim yanımda oturması da cabasıydı. Bir insan nasıl her derse farklı bir küfür uydurabilir ki? Batuhan uyduruyordu. 

Sınıfa girdiğimiz zaman Batuhan sıraya oturup kafasını direkt masaya koyup uyumaya başlamıştı. Anlaşılan dün gece uyumamıştı.

"Pek benzemeseler de Asenayla bunun kuzen olduğuna olan inancım her geçen gün artıyor." dedi yanımdan bir ses. Baktığımda Emre'yi gördüm. Asena'nın arkadaşlarından biriydi. Kıvırcık saçlı uzun boylu bir çocuktu.

"Artık onların içinde yaşıyorum sayılır ve tıpa tıp benziyorlar. Küfretme stillerine kadar aynı." dedim isyan ederek.

"Allah sana kolaylık versin. Biz o deliyle zar zor uğraşıyoruz. Sen ikisiyle beraber uğraşıyorsun." dedi dalga geçerek. "Merak ediyorum o ikisini alana Cüneyt bedava mı? Öyleyse ben ikisini almaya talibim." diye devam etti düşünerek.

Ciddi mi diye birkaç saniye yüzüne baktım. Ciddi gözüküyordu. "Bunu sormadın sayarak önüme dönüyorum." dedim. 

~~~~~~~

Sonunda öğlen arası geldiğinde hepimiz rahat bir nefes aldık. Emre'nin arkadaşları hemen sınıfa doluşmuşlardı. Ellerinde kaplar vardı. 

"Gene gün mü yapıyonuz Emre?" dedim.

"Evet. Kantine gidip içecek alıcam. Kalk sende." dedi ve beni dışarı çıkarttı.

"Lan yavaş. Anladık benden 5 santim uzunsun." dedim söylenerek. 

"O 5 santim ne kadar uzun senin haberin var mı?" dedi biraz çemkirerek.

Kantine indiğimiz zaman ben kantin sırasına girdim. Emre ise birileriyle konuşuyordu. Bu çocuk sosyal olmaktan yorulmuyor mu? Bu kadar sosyallik bünyeye zarar olmalı. Ben böyle düşünürken arkada bir bağırış sesi koptu.

"Babacığım. Hoş geldin." dedi ses. Kimin babası geldi lan?

"Evlatlığım. Canım benim." dedi karşısında kim varsa artık. Ama bu kız sesiydi. Lan yoksa. Tövbe estağfurullah. Beni imana getirecekler en sonunda. Bu okulda kimse normal değil. Koca okulda bir tane normal göreyim dişimi kıracağım.

Neyse. Kantinden tostumu ve sodamı alıp Emre'nin yanına gittim. "Emre ya. Bizim uykucuyu aşağıya yolla. Şimdi yukarı in-çık yapmayayım." dedim.

"Tamam ya. Asena'ya söylerim o yollar. Kuzeni nasıl olsa." dedi Emre. O an yanındaki Asena'yı fark ettim.

"Naber Asena? Görüşemiyoruz bayadır." dedim gülümseyerek.

"İyidir. Senden naber? Okulda olmayınca görüşemedik hiç. Sen Batulara geldiğin zaman da ben eve kaçıyorum. Öyle işte." dedi Asena.

"Bende iyi. Kaçma bu arada. Özlettin kendini. Batu zaten düzgün konuşmamıza izin vermiyor." dedim imayla.

"Kim takar Batu'yu. Neyse ben onu yanına yollarım şimdi." dedi Asena.

"Bu arada sen neden geldin? Açığa geçtiğinden beri gelmemiştin." dedim merakla.