Róża urodziła się w 1233 roku w Viterbo, we Włoszech. Legenda głosi, że dlatego nadano dziecku takie imię, gdyż było tak piękne, iż miało twarz podobną do róży. Wychowała się w ubogiej, głęboko religijnej rodzinie. Już w wieku dziecięcym jej wiara była bardzo dojrzała. Według kolejnej legendy w wieku lat trzech niezwykła dziewczynka swą wiarą wskrzesiła zmarłą ciotkę.
Mając dwanaście lat Róża została tercjarką franciszkańską.
W wieku lat siedemnastu zapadła na śmiertelną chorobę. Była jednak spokojna i zamiast rozpaczać, ofiarowywała swe cierpienia za powodzenie wyprawy krzyżowej w obronie Ziemi Świętej, na czele której stał król francuski św. Ludwik IX, również tercjarz franciszkański.
Kiedy cudownie wyzdrowiała, postanowiła całkowicie poświęcić się nawracaniu dusz do Boga. Przywdziała habit zakonny, zaczęła oddawać się surowym praktykom pokutnym w intencji nawrócenia grzeszników, a potem z krzyżem w ręku przebiegała ulice miasta, głosząc na nich Ewangelię.
Trzymając w dłoni krzyż, publicznie wzywała do nawrócenia i pokuty. Było to niezwykle odważne i ryzykowne, ponieważ miasto znajdowało się wówczas we władaniu cesarza Fryderyka II. Zachowanie Róży nie podobało się zamieszkującym Viterbo katarom i patarynom, którzy wygnali ją oraz całą jej rodzinę z miasta. Już po opuszczeniu Viterbo, przebywając w Soriano, Róża otrzymała dar wizji, z której dowiedziała się o rychłym zakończeniu prześladowań Kościoła, wraz ze śmiercią cesarza Fryderyka II. Po jego śmierci, kiedy miasto zajęły wojska papieskie, Róża rzeczywiście mogła powrócić do rodzinnego domu.
Pod koniec życia Święta prosiła, by przyjęto ją do klasztoru klarysek w Viterbo. Odmówiono jej ze względu na jej zły stan zdrowia. Za radą spowiednika zamieniła swoje mieszkanie na osobisty klasztor, gdzie wraz z kilkorgiem przyjaciół poświęcała się modlitwie o uświęcenie ludzkich dusz.
Zmarła 6 marca 1252 roku w wieku niespełna 20 lat. Jej śmierć napełniła bólem mieszkańców całego miasta.
Co roku w nocy z 3 na 4 września, w rocznicę przeniesienia jej szczątków (zachowanych w stanie nienaruszonym) z cmentarza do kościoła, przychodzi do jej grobu całe miasto i turyści, by wziąć udział w procesji z relikwiami, niesionymi w wysokiej wieży-relikwiarzu (tzw. macchina di Santa Rosa, niesionej przez 100 mężczyzn nazywanych facchini di Santa Rosa).
Benedykt XV ogłosił św. Różę patronką młodzieży żeńskiej Akcji Katolickiej. Patronuje ona także Viterbo, andaluzyjskiej Alcolei, kolumbijskiemu Santa Rosa de Viterbo, tercjarkom i emigrantom.
CZYTASZ
Dla Boga i ludzi |Boża Pozytywka Stuff|
Aléatoire"Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jakby skrzydła komuś przypiąć do ramion." ~ kard. Stefan Wyszyński Radosny Stuff, który stara się nieść Słowo Boże potrzebującym Go. Będą tu propozycje, akcje, spisy c...
