စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော သရဲဆရာ၀န်

9. ချုတ်နှောင်ခြင်း ကိုးခုတောသို့

အခန်း 9: ချုတ်နှောင်ခြင်းကိုးခုတောသို့

လင်းမိုဟန်က သူ့နောက်ကလူကို လုံးဝလျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး ဆက်လျှောက်ဖို့ သူ့ခြေလှမ်းတွေကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တယ်။ သူတောင်းစားကလေးသည် အမှန်တကယ် အပျော်သဘောဖြင့် တိတ်တဆိတ်ထွက်ပြေးလာသော ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုမှ ငယ်ရွယ်သော သခင်‌ေလးဖြစ်ရမယ်လို့သူတွေးနေမိသည်။ သူတောင်းစားငယ်‌ေလးက သူ့ခြေထောက်ကို ချိတ်ပြီးကတည်းက သူတောင်းစားရဲ့ နှိမ့်ချမှုကို မခံစားမိဘဲ ဉာဏ်ထက်မြက်ပြီး လိမ္မာပါးနပ်တယ်။ သူတောင်းစားလိုမဟုတ်ပဲ ထက်မြတ်ပြီး
‌ေတာက်ပတဲ့ မျက်လုံးတစ်စုံရှိတယ်။ ချုတ်နှောင်ခြင်းကိုးခုတော ကို သွားချင်တယ်လို့ ကြားပြီးတဲ့ နောက်မှာ လူငယ်က အပျော်သက်သက် သွားနေတာ ပိုသေချာလာတယ်။

အကယ်၍ လူငယ်က သေခြင်းကို အမှန်တကယ် မကြောက်ရွံ့ဘဲ တောထဲကိုမျက်စိစုံမှိတ် လိုက်ခဲ့မယ်ဆိုလျှင် တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါက သူ့ကို ကယ်တင်ဖို့ လုပ်မှာမဟုတ်ပေ။

ရှေ့က ဦးလေး က သူမကို လျစ်လျူရှုနေတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ဖုန်ဂျူ က စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ နောက်ကနေ ခြေလှမ်းအနည်းငယ် လှမ်းပြီးပြေးလိုက်နေတယ်။ သို့သော် အနည်းငယ် အနီးကပ်ကြည့်လျှင် သူမ၏ ခြေလှမ်းများသည် အနည်းငယ် ဝေဝါးသွားသည်ကို သတိပြုမိကြမည် ဖြစ်သောကြောင့် သူမ ရွေ့လျားနေသော အရှိန်မှာ လင်းမိုဟန်ထက် များစွာ နှေးကွေးနေမည် မဟုတ်ပေ။

ရှေ့မှ လင်းမိုဟန်သည် အနားယူရန် တစ်ကြိမ်မျှ မရပ်တန့်ခဲ့ဘဲ သူ့နောက်မှ ဖုန်ဂျူကိုလည်း ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။ အချိန်တွေကုန်လာတာနဲ့အမျှ သူမဟာ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းက အဆိပ်တွေကို ချေဖျက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ဆေးဖက်ဝင်အပင်တွေကို ရှာဖွေဖို့ ချုတ်နှောင်ခြင်းကိုခုတော ကို သွားဖို့လိုတယ်၊ ဒါမှမဟုတ် သူမရဲ့ဘဝဟာ ဒီကမ္ဘာကြီးမှာ ဒီလိုပဲ အဓိပ္ပါယ်မဲ့စွာ ကုန်ဆုံးသွားလိမ့်မယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီခန္ဓာကိုယ်ဟာ တစ်ချိန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုရဲ့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်သခင်မလေးဖြစ်ပြီး ဇိတ်ရှိရှိ‌ေနခဲ့တယ်။ မစားမသောက်ဘဲ နေ့ရောညပါ ပြေးပြီးနောက် ခန္ဓာကိုယ်က ကန့်သတ်ချက်တွေကို ရောက်သွားပါပြီ။ သူမရဲ့ ခြေထောက်များ နာကျင်ညောင်းလာကာ သူမ၏ ခြေလှမ်းများသည် တဖြည်းဖြည်း နှေးကွေးလာကာ ရှေ့ရှိ လင်းမိုဟန်၏ အသွင်အပြင်သည် သူမနှင့် ပို၍ ဝေးကွာလာသည်။