အခန်း ၇၅- ရှု့မိသားစု၏ ဒေါသ
ဂွမ်ရှီလင်းသည် ထိုစကားကိုကြားသောအခါ အနည်းငယ် ထူးဆန်းစွာ ငေးကြည့်နေမိသည်။ သူမ ဘာကြောင့် ဒီလိုလူနှစ်ယောက်ကို ရုတ်တရက် ပြန်ခေါ်လာတာလဲ။
"တက်!" ဖုန်ကျီသည် မိန်းကလေးငယ်အား သူမ၏အစ်ကိုကို ရထားပေါ်တင်ရန် လက်ပြလိုက်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့" သူမ အသိအမှတ်ပြုပြီး မြင်းရထားပေါ်သို့ တက်ခဲ့သည်။
ဂွမ်ရှီလင်းက ဖုန်ကျီကို အနားကိုဆွဲလိုက်ပြီး အသံကိုဖိနှိပ်လိုက်ပြီးတိုးတိုးလေးမေး လိုက်တယ် "ရှောင်ကျီ မင်းက အဲဒီလူနှစ်ယောက်ကို ငါတို့နဲ့ အတူတူထွက်သွားဖို့ ခေါ်သွားချင်တာလား? လူငယ်က သိပ်ကျန်းမာပုံမပေါ်ဘူး! ဒါတကယ်အဆင်ပြေမှာလား?
လမ်းခုလတ်မှာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားနိုင်လား?"
"စိတ်မပူပါနဲ့ အဆင်ပြေသွားမှာပါ။ သွားကြရအောင်!" သူမပြောသည့်အတိုင်း နည်းလမ်းမရှိသည်ကို သူသတိပြုမိပြီး "အကိုကြီး မင်းကိုယ်တိုင်မောင်းဖို့ ရည်ရွယ်ထားတယ်လို့ မပြောနဲ့လား" လို့မေးတယ်။
"ဟုတ်တယ် ငါလုပ်နိုင်တယ်။ လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့တောင် မောင်းနိုင်တယ် စိတ်ချပါ" သူက ခပ်ကျယ်ကျယ် ပြုံးပြပြီး မြင်းလှည်းပေါ် အမြန်ခုန်တက်လိုက်တယ်။
သူပြောတာကိုကြားတော့ သူမက ဆက်မမေးတော့ဘဲ ရထားပေါ်ကို အမြန်တက်လိုက်တယ်။
ဂွမ်ရှီလင်းက ၎င်းတို့အားလုံး အတွင်းတွင်ထိုင်ပြီးတာနဲ့ မြင်းလှည်းကို မြို့တံခါးအပြင်ဘက်သို့ မောင်းနှင်ပြီးနောက် တိမ်ထူသောလမင်းမြို့သို့
မောင်နှင်သွားသည်။ ပြန်သွားသည့် ခရီးတွင်
ဂွမ်မ်ရှီလင်း ကိုယ်တိုင် မောင်းလာခဲ့သည်။
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော သရဲဆရာ၀န်
Random #အရင်ပြန်ထားတဲ့သူရှိရင်လဲ ပြန်ဖြတ်ပေးပါမယ်။ အရမ်းကြိုက်လို့ ဖတ်ရင်းနဲ့ပြန်ထားတာပါ။ သရဲတစ္ဆေဆရာဝန် သူမသည် လျှို့ဝှက်ဂိုဏ်း၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး အဆိပ်နှင့်လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ခြင်းကို အထူးပြုသည်။အခြားသူများ၏အမြင်တွင် ဉာဏ်ကြီးရှင်ဖြစ်ပြီး ထူးဆန်းသောသူတစ်...
